تولید انبوه و فله ای پیاز داغ در آرام پز؛ نابرده رنج، گنج میسر می شود

 Basic skills: Crock pot caramelized onions

در ادامه پست های آخر تابستونی، اینجا روش تولید فله ای و ذخیره سازی مقادیر متنابهی پیاز داغ رو داریم. در  اوایل تابستون که اواخر فصل برداشت هست، پیاز به وفور یافت می شه و چه بهتر که مقدار انبوهی از اون ها رو به صورت پیاز داغ فریز کنیم. نکته مهم تر این هست که تهیه یه پیاز داغ اساسی و خوب کاراملی شده، تا نیم ساعت زمان می بره و این مهم تنها در حوصله مادربزرگ ها هست و لاغیر و این مرحله معمولا توسط ما غیر مادربزرگ ها نادیده گرفته می شه و لاجرم و با زیاد کردن حرارت و سرخ سریع پیاز، جبران مافاتی بس مبتدیانه صورت می پذیره.

 چون پیاز خوب سرخ شده اساس یه غذای خوب هست (یک ، دو)، بهتر نیست اون رو به گاه نیاز از فریز بیرون بکشیم و به طرفة العینی وارد غذا کنیم؟. من که شخصا اعتراف می کنم صبر مادربزرگوار در وجودم نبوده و نیست و  لذا طبق معمول دست به دامن یار دیرینه، آرام پز سفالی شدم.

 تصور کن شب پیاز زیادی رو روونه آرام پز کنی، بخوابی، بذاری که آرام پز جادوی همیشگیش رو انجام بده و صبح  که پاشدی، پیاز داغ کاراملی انبوه در اختیارت باشه. من که هستم!               

مواد لازم کمی روغن و اون هم تا حدی که یک سانت از اون کف دیگ سفالی رو بگیره و هفت هشت عدد پیاز درشت. در ضمن پیاز سفید معمولا برای سرخ کردن بهتر هست چون شیرین تر می شه. من اینجا پیاز قرمز داشتم و از کرده خود پشیمونم. همچنین در صورت تمایل کمی شکر قهوه ای برای شیرین تر شدن پیاز. چو نیک بنگری، تنها منبع ورود شیرینی به اکثرغذاهای ایرانی همین پیاز سرخ شده هست.               

برای حصول برش های یکسان، بهتر هست که از ماندولین استفاده کنید. البته فقدان اون هم فاجعه بار نیست. مواظب دست خودتون هم باشید وقتی که با این وسیله کار می کنید!. در هر حال، پیاز رو حلقه ای کنید.           

من پیاز رو با روغن، کمی شکر و چند شاخه مرزنجوش تازه داخل آرام پز کردم و با در نیمه باز و با حرارت زیاد پختم. کمی نمک و فلفل هم می شه زد ولی من ترجیح دادم این کار رو در غذای اصلی که پیاز   قراره در اون به کار بره انجام بدم. در ضمن پیاز بوی زیادی تولید می کنه و حتما آرام پز رو در حیاط  یا بالکن یا پشت بام یا راه پله و اینجور فضاها قرار بدید.  

روند کار پس از دو و پنج ساعت! پس از شش ساعت کل آب تبخیر شد و پیاز به روغن افتاد و عکس بالای پست حاصل شد! در نتیجه: پخت با در نیمه باز، حرارت زیاد و به مدت شش ساعت !      

روغن حاصل رو جدا کردم و چون سرشار از طعم پیاز بود، حیفم اومد دورش بریزم و لذا در یک اقدام آخر تابستونی دیگه، با اون سبزی قرمه سرخ کردم!   

اولین استفاده از پیاز داغم، قرمه سبزی در دیگ سنگی بود! این دیگ سنگی یادگار مادربزرگ بنده هست که به خاله رسیده بود. در سفر اخیر به همراه مامیتا و به فیلادلفیا ، این دیگ رسما به من منتقل شد. همه میراث دار گرز پدربزرگ می شن و به جنگ دیو می رن و منم  آن میراث دار دیگ سنگی مادربزرگ!. 

پیازرو داخل قالب ترجیحا سیلیکنی کنید(در راستای جداسازی راحت) و سعی کنید که هر سلول معادل یک پیاز متوسط باشه تا وقتی که می خواید اون رو وارد دستوری کنید، نظم حفظ بشه. سرش رو حتما بپوشونید چون پیاز علاقه زیادی به جذب باکتری داره. سپس با طیب خاطر فریز و به گاه تنگی وقت استفاده کنید.           

برای هواسازی قرمه سبزی در دیگ سنگی، اون رو با در باز داخل آرام پز با در بسته قرار بدید . یک شب با حرارت ملایم بپزید.       

کیبورد قاصره از بیان احساسات!   

دومین استفاده، شوربای یونانی با تغییرات وسیع زیر بود: استفاده از میت بال به جای مرغ، به کار بردن دو عدد پیاز سرخ شده در سوپ و استفاده نارنج به جای لیمو! عالی بود! حرف نداشت! و قص علی هذا...     

استفاده آخر من هم بازسازی این غذای محبوب من بود! و این شد که عمر این پیاز ها به آخر تابستون هم قد نداد! آری در صورت عزم به تولید، به بیش از این حرف ها پیاز نیاز دارید! چون نتیجه بسیار عالی و راحت و کاربردی  هست و زودتر از اونی که فکر کنید مصرف و تموم می شه!