ساندویچ میت بال براکلی و چدار

اینجا ساندویچ میت بال براکلی و چدار داریم. بعد از این دو (یک، دو) پست، مقادیر متنابهی پستوی براکلی و جعفری اضافه آورده بودم و تصمیم داشتم یه غذای غیر گیاهی با این پستو درست کنم چون براکلی و گوشت سازگار هستن. از عشق من به میت بال هم که خبر دارید؛ این شد که این میت بال ها درست شدن. از دیگر سوی، ترکیب عالی براکلی و چدار هم غیر قابل اغماض بود در نتیجه یه سس پنیر چدار هم زدم تنگ این دستور و ساندویچ خوبی حاصل شد.  

صحبت از میت بال شد، جا داره یه فضولی از حزب نازی پارسی سره بپره وسط و تذکر بده که: ای گجسته! میت بال دیگر چست؟ چرا زبان پارسی سره را ناسره می کنی؟ به فرمان من، باید از واژه پاک و آریایی کوفته قل قلی استفاده کنی! جالب اینجا است که این نازی های فارسی سره مثلا اسمشون عبدالقادر بغدادی هست و در صدد پارسی سازی زبان فارسی هم هستن و وقتی بهشون می گی: چراغی که به خانه رواست و این حرف ها، می گن چه ربطی داره؟

ربطی نداره! خر من از کرگی دم نداشت من از این مقال عبور می کنم و روشنیده وار وقعی نمی نهم. از هفتاد میلیون آریایی شریف روی زمین، شصت و نه میلیون جز زبان آریایی زبانی بلد نیستن. این زبان رو با چماق هم نمی شه نابود کرد چه برس با میت بال.     

مواد لازم:

برای چهار فروند ساندویچ 

پانصد گرم گوشت چرخ کرده (بوقلمون یا گوساله)

یک دوم دستور پستو براکلی و جعفری

یک عدد تخم مرغ

یک قاشق غذاخوری پودر پیاز

یک قاشق چای خوری پودر سیر

یک دوم پیمانه پودر مغز نان

نمک و فلفل به میزان لازم

یک قاشق غذاخوری روغن مایع (در صورتی که از گوشت بوقلمون استفاده می کنید)

برای سس پنیر چدار:

 یک پیمانه شیر

یک قاشق چای خوری نشاسته ذرت

یک قاشق چای خوری سس تاباسکو

صد گرم پنیر چدار 

نصف پستو رو در ظرفی بریزید نصف دیگه رو کنار بذارید. تمام مواد دیگه میت بال رو در کاسه مخلوط کنید. خیلی بهتر هست که گوشت و پستوی شما سرد باشه تا چربی گوشت نرم و در نتیجه میت بال سفت  نشه. در همون راستا، زیاد هم ورز ندید! نمد که نیست، فقط تا حدی که مواد مخلوط بشن  

از این مخلوط میت بالی چند بسازید. من از یک چهارم پیمانه استفاده کردم تا میت بال های همسان و زیبایی تقدیم به بشریت کنم. فر رو روشن و روی دمای صد و نود سانتیگراد یا سیصد و هفتاد و پنج فارنهایت تنظیم کنید. میت بال ها رو بسته به سایز برای حدود پانزده تا بیست دقیقه در فر بپزید. روش دیگه، سرخ کردن میت بال مثل پست ساندویچ میت بال هست. اینجا من خواستم رژیمی حال کنم چون احساس خود ضخیم پنداری بر من غلبه کرد     

در این حین (حدود پانزده تا بیست دقیقه بسته به سایز میت بال) سس پنیر رو درست کنید. شیر سرد رو با نشاسته ذرت و سس فلفل مخلوط کنید و هم بزنید. روی حرارت ملایم بذارید و هم بزنید تا غلیظ بشه. در نهایت پنیر رو اضافه کنید 

مواظب انگشتان ظریف خود باشید! این سس به طرز ناجوانمردانه ای داغ و سوزاننده هست 

و خواجه صحنه رو بدید و نعره ای بزد و خشتک بر تن دران راهی بیابان شد. گویند خواجه هفت سال بعد خشتک بر تن دوزان از بیابان رجعت کرد و طلب میت بال از مریدان فرمود 

بساط یک ساندویچ عارفانه رو پهن کنید. سس مایونز و کره هم نمی خواد چون سس پنیر قوی و سنگین هست. نصف دیگه پستو رو روی نون ها بمالید، روش میت بال بذارید با سس تمام کنید.

 ساندیچ رو با دو دست بگیرید و با زاویه چهل و پنج درجه نسبت به پک و پوزتون خفه کنید