لازانیای میرزا آلفردو= لازانیا با سس آلفردو و بادمجون کبابی

در این دوشنبه بدون گوشت، لازانیای بادمجون کبابی داریم.  اما میرزا آلفردو که بود؟

میرزا آلفردوی میلانی در شهریور سنه ۱۳۲۰  از مادری ایتالیایی و پدری رشتی  در انزلی  دیده به جهان

گشود. از جزییات زندگی او هیچ اطلاعی در دست نیست و از آثار او می شه به پیتزای قرمه سبزی، ماکارونی با ته دیگ سیب زمینی و این مورد اخیر، لازانیای میرزا آلفردو اشاره کرد .       

مواد لازم:

پونصد گرم بادمجان کبابی

چهارصد گرم پنیر ریکوتا  

صد گرم پارمزان ، رنده شده

یک عدد تخم مرغ

یک قاشق غذاخوری سیر  ، له شده

یک پیمانه سس آلفردو

یک پیمانه سس گوجه مارینرا

دوازده ورق لازانیا

صد گرم پنیر موتزرلا 

آب بادمجون رو بگیرید، به اون نمک و فلفل بزنید. سپس پنیر ریکوتا، تخم مرغ، سیر و پارمزان رو اضافه کنید.    

حتما مایه رو بچشید(قبل از اضافه کردن تخم مرغ اگر سوسول هستید) و کم و زیاد اون رو تنظیم کنید. من کمی پودر بلوچیز هم زدم تنگش ولی این یکی اجباری نیست.    

سس های آلفردو و مارینرا رو مخلوط کنید. اگر حوصله هوا کردن جداگونه این دو سس رو ندارید، از سس های شیشه ای آماده استفاده کنید(دروغ چرا؟ تا قبر آ-آ-آ: من از مخلوط دو نوع سس آماده استفاده کردم) اگر هم دسترسی به سس های آماده ندارید، یک پیمانه گوجه رو در کره تفت بدید، سپس سه چهارم پیمانه خامه دبل و یک چهارم پیمانه پارمزان به اون اضافه کنید، در مخلوط کن پوره کنید و با کمی ادویه ایتالیایی تموم کنید.                

برای هواسازی لازانیا، یک سوم سس رو کف ظرف بریزید. سپس یک لایه رشته و روی اون نصف مایه بادمجون رو بریزید. این کار رو با بقیه مواد تکرار کنید و در نهایت روی کار یک سوم آخر سس و  پنیر موتزرلا  کار کنید.     

روی ظرف رو فویل آلومینیوم بکشید و در فر از پیش داغ و روی درجه چهارصد درجه فارنهایت  یا همون دویست و پنج درجه سانتیگراد خودمون  به مدت بیست دقیقه بپزید. سپس فویل رو بردارید و برای ده دقیقه دیگه یا تا وقتی پنیر روی کار طلایی بشه در فر قرار بدید.   

بلافاصله بعد از سرو، این تکه رو بیرون کشیدم. طعم و بافت اون زیاد جالب نبود چون داغ و مذاب بود. تکه عکس زیری رو شبش بعد از سرد شدن هفت هشت ساعتی در یخچال خوردم و عالی بود. در نتیجه برای حصول نتیجه بهینه در مورد این لازانیا، حتما بیست تا سی دقیقه یا تا وقتی مایه پنیر خودش رو کاملا گرفت صبر کنید. پشیمون نمی شید، تکرار می کنم وقتی قابل برش شد اون رو سرو و خفه کنید.        

این عالی بود، طعم یه میرزا آلفردوی اصیل رو  می داد.