Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

ته چین چیکن تیکا ماسالا



این ته چین رو هر کی خورده پسندیده! البته کمی که فکر می کنم به خاطر می یارم که یه نفر اون رو دوست نداشت. کمی که بیشتر فکر می کنم یادم می یاد که به جز من، او تنها کسی بود که این ته چین رو خورد.  آری چند سال پیش که با برادرم هم خونه بودم، این غذا رو درست کردم و او زیاد حال نکرد. به همین مناسبت، من هم او رو به خالطوریت، کم روشنیدگی، واپس گرایی، عاجز از درک هنر پسا روشنیسم متهم کردم. البته اون زمان آشپزی من خوب نبود و از این اتفاقات زیاد می یوفتاد.  سال ها گذشت و این ته چین برای بار دوم تولید شد. این بار پشتوانه دو سال وب لاگ نویسی بدرقه  راه  این ته چین شد و لذا اگه اون رو دوست نداشتید به این نتیجه خواهیم رسید که: خالطور، کم روشنیده ، واپس گرا و  عاجز از درک هنر پسا روشنیسم هستید.
این ته چین امتداد غیر گیاهی پست گیاهی دوشنبه بدون گوشت پیش، کوکوی عدس تیکا ماسالا هست. ماست و خامه و کلی لوازم هندی دیگه  زیاد اومده بود و من فرصت رو برای پزیدن این غذای قدیمی مغتنم دونستم.          
سس تیکا ماسالا:
یک دوم پیمانه پیاز داغ (محصول یک عدد پیاز زرد بزرگ)
دو قاشق غذاخوری  ساقه گشنیز، ریز خرد شده  
شش  حبه سیر، ریز خرد شده  
یک قاشق غذاخوری زنجبیل، رنده شده   
یک دوم قاشق چای خوری  دانه زیره نکوبیده
یک دوم قاشق چای خوری  پودر تخم گشنیز
یک  قاشق غذاخوری  پودر فلفل کشمیری (یا پاپریکا)
یک دوم  پیمانه استاک مرغ
دویست و بیست و پنج گرم گوجه فرنگی رنده شده
یک قاشق چای خوری گرم ماسالا (قسمت مساوی از پودر دارچین، هل، فلفل بهار، و میخک)
یک چهارم  پیمانه ماست پرچرب
لایه مرغ:
چهارصد و پنجاه گرم سینه مرغ
دو قاشق غذاخوری پیاز داغ
دو قاشق غذاخوری گشنیز، ریز خرد شده
یک قاشق چای خوری نمک درشت دونه
دو قاشق غذاخوری  سس ماسالا (از بالا)
لایه برنج:
دو پیمانه برنج باسماتی یا برنج ایرانی دانه بلند
دویست گرم  ماست ماست پرچرب
دو قاشق غذاخوری کره ، ذوب شده
یک دوم قاشق چای خوری  نمک

محلول زعفران 

 سس رو با تفت ساقه گشنیز، سیر، و زنجبیل در پیاز داغ آغاز کنید. پس از دو سه دقیقه زیره، پودر گشنیز، و فلفل کشمیری رو اضافه کنید و سی ثانیه در روغن تفت بدید. سپس استاک و گوجه رو اضافه کرده، در ظرف رو بسته و حرارت رو ملایم کنید. بیست دقیقه بپزید تا سس جا بیفته. دست آخر گرم ماسالا و ماست رو اضافه کنید. با مخلوط کن دستی سس رو خوب پوره کنید.                
 نصف برنج رو کف و بر دیواره های ظرف پایرکس پهن کنید. مایه مرغ گشنیزی رو بر کف و روی برنج پهن کنید و روی اون مایه مرغ ادویه در رو هم پهن کنید. بقیه برنج رو بر سطح کار پهن کنید و مطمئن باشد مرغ کاملا در برنج مسدود هست.                       
 سر ظرف رو فویل آلمینوم بکشید و در فر ۲۰۵ درجه (۴۰۰ فارنهایت) به مدت چهل و پنج دقیقه بپزید. سپس فویل رو بردارید و پانزده دقیقه دیگه بپزید.    
 با سس کاری سرو کنید. 

این دستور به تاریخ سیزده اردیبهشت سنه نود و هشت بازسازی و نوسازی شد.

Comments

Unknown said…
با سلام و کلی تشکر بابت رسپی های خوبی که میذارین.
من داشتم تو سایتای انگلیسی دنبال چند تا رسپی میگشتم که با این سه تا مواجه شدم ( black seed, black cumin,
cara way , nigella)
هرچی سرچ کردم بیشتر گیج شدم که کدوم زیره است کدوم سیاه دانه و ...
میشه منو راهنمایی کنین
Doozel said…
nigella seeds
همون سیاه دونه هست
black cumin
زیره سیاه هست
cara way
هم خیلی شبیه زیره سبز هست
black seed
هم میون نایجلا یا سیاه دونه هست
Unknown said…
مرسی دوزل جان، پس چرا دو تا اسم متفاوت دارن؟ یعنی تو ایران چیزی معادل هر کدوم نداریم؟
Doozel said…
هر دو تا یه چیز هستن و در ایران به اون می گن سیاه دونه
Unknown said…
دستتون درد نکنه این رسپی واقعا عالی بود وقتی داشتم درست می کردم تردید داشتم ولی امروز به اصرار اهل منزل بازم درستش کردم
راستی موافقم هر کی اینو نپسندید بهش بگی خالطو و کم روشنیدگی و.....