Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

برد پودینگ سوسیس و بلوچیز


این و پست قبلی، روایاتی از برانچ خوری بنده در روزهای تعطیل هستن. اما برانچ دیگر چیست؟ برانچ brunch ترکیبی محاوره ای از دو کلمه انگلیسی breakfast و  lunch هست و به معنی صبحانه سنگینی که معمولا در روز تعطیل و بین این دو وعده خورده می شه. بشریت از دیرباز، روزهای تعطیل دیر از خواب پا می شده و لذا میل به یه صبحانه سنگین در انسان بیداد می کنه. غذاهای برانچی معمولا سنگین هستن و فلسفه هم اینه که: کار رو در همون وعده برانچ تموم کن و تا شام برو دنبال عشق و حال. از نمونه های معادل برانچ های فارسی شاید بشه به هلیم، آش های صبحگاهی سنگین و گوشتی مثل شله قلمکار و شاید کله پاچه نام برد. البته کله پاچه مقوله خاصی هست که نه تنها در این مقال بلکه در هیچ مقال دیگری هم نمی گنجه.  شاید اگر بخوایم این کلمه رو مثل همه چی فارسی سازی کنیم، بشه از واژه صهار (بر وزن گراز)استفاده کرد. که همانا ص و ضمه اش از کلمه صبحانه و هار هم از کلمه نهار به عاریه گرفته شدن. 

اما من اصولا سوسیس یا هر گوشت پروسه ای نمی خورم مبادا مرضی صعب العبور بگیرم و به علتی گرفتار آیم و ریق رحمت بنوشم. شما هم نخورید. از سوی دیگر سالی یه بار رو می شه به دیده اغماض نگریست. اگر هم نمی خواید به دیده اغماض بنگرید، سوسیس رو با خیلی چیزها می شه جایگزین کرد. این غذا حاصل گرسنگی شدید بنده در روز تعطیل بود. شب قبلش فوتبال زده بودیم در حد کالچو و من خسته و حیران لیک سربلند به خونه اومده بودم. دکترین من برای رژیم این هست؛ چیزی نخر تا نخوری! و لذا چیزی برای خوردن در خانه نبود. خسته بودم و خوابیدم ولی با خود هم قسم شدم که فردا یه چیز توپ درست کنم. بیدار شدم و یک ضرب رفتم خرید؛ البته قبلش قضای حاجتی هم فرمودم. سوسیس غیر نیتراتی در فروشگاه دیدم و یاد برد پودینگ افتادم: و اینک ادامه ماجرا به روایت دوربین.......           


مواد لازم:
یک پیمانه خامه دبل (بالای سی درصد چربی)
یک پیمانه شیر دو درصد چربی
دو عدد تخم مرغ
سه شاخه پیازچه
نمک و فلفل سیاه به میزان لازم
نیم کیلو سوسیس دودی
دویست گرم پنیر
 (هر پنیری که دوست دارید، گودا، چدار، بلوچیز... )

صد گرم نان سوخاری ترجیحا به ته مزه شیرین   



برد پودینگ اصولا با نون بیات شده درست می شه و می شه در رده غذاهای بازیافتی غربی قرارش داد. روش معادل ایرانی تلیت کردن نون در آبگوشت هست. کاسترد رو درست کنید. به ترکیب شیر و تخم مرغ اصولا کاسترد گفته می شه. نمک و فلفل و پیازچه رو هم اضافه کنید                


من از هات داگ غیر نیترات و نیتریتی استفاده کردم. در این روش گوشت با مواد طبیعی مثل نمک زیاد و آب کرفس و ... پروسه می شه و خیلی سالم تر هست        

در ظرف فر کاسترد، سوسیس و بلوچیز رو اضافه کنید. من عاشق طعم تند بلوچیز هستم؛ اگر شما از طعم تند بلوچیز متنفرید، از هر پنیری که دوست دارید استفاده کنید            

عرض کردم که برد پودینگ معمولا با نون بیات  شده درست می شه. من ولی تمایل به استفاده از نون سوخاری دارم. نون سوخاری خشک هست و مثل اسفنج کاسترد رو به خود می کشه. تنها خطر این هست که له بشه. برای همین من نون ها رو روی کار گذاشتم تا تمامیت ارضی اونها زیر سوال نره و حل نشن. با دست نون رو فشار بدید تا کاسترد کاملا به خورد اون ها بره و کاملا خیس بشن              

در فر کاملا داغ روی حرارت دویست درجه سانتیگراد به مدت نیم ساعت یا تا وقتی که نون ها دوباره خشک شدن بپزید. برد پودینگ مثل قرمه سبزی، هر چی بمونه بهتر می شه. اگر یک شب در یخچال بذارید که عالی هست ولی داغ و بلافاصله  هم می شه مصرف کرد کمااینکه من این کار رو کردم             

Comments

Anonymous said…
به‌به سوسیس تخم مرغ جینگیل مستان، عالی‌ بود. آقا گوشت پروسه یعنی‌ چی‌ اونوقت؟ گوشت فرآوری شده. فارسی و پاس و اینا
s said…
کاستارد چقدر سفت میشه؟
Doozel said…
کاسترد خیلی سفت می شه و خام نمی مونه