یک دوشنبه بدون گوشت
دیگه و این بار با کاروانی از آمیگوها راهی مکزیک می شیم. این شنبه مصادف بود
با cinco de mayo که ترجمه
اون دقیقا می شه پنجم[ماه] می. سینکو-د-مایو معمولا در شمال مکزیک و ایالت های جنوبی آمریکا
که درصد زیادی جمعیت آمریکایی-مکزیکی دارن جشن گرفته می شه. ریشه تاریخی اون هم جنگی بود
که در سال ۱۸۶۲ بین ارتش هشت هزار نفری فرانسه و ارتش چهار هزارنفری بدون تسلیحات
مناسب مکزیک روی داد و منجر به پیروزی مکزیکی ها شد. این روز معمولا با خوردن و نوشیدن جشن گرفته می شه و البته
با روز ملی مکزیک متفاوت هست. مطلبی که معمولا در این روز فراموش می شه این هست که
فرانسه به انتقام این شکست، یه لشکر سی هزار نفر به مکزیک گسیل کرد و خاک مکزیک رو
به توبره کشید. این حادثه آدم رو یاد قضایای جنبش ملی کردن نفت خودمون می ندازه که
با وجود رشادت مردم، این جنبش با دسیسه بیگانه، دچار کودتای همایونی شد. اون هم توسط اعلی
حضرتی که تخصص اصلیش فرار بود. گویا همه دوست دارن قسمت های شیرین تاریخ رو جشن
بگیرن.
برای این پست یه نوع کاسادیاس بسیار خوشمزه و
البته گیاهی داریم. به یاد آمیگوهایی که با سنگ و چوب و داس در مقابل توپ وتفنگ فرانسوی
ها ایستادن.
مواد لازم:
یک عدد پیاز قرمز متوسط، خلالی خرد شده
دو حبه سیر
دو شاخه آویشن تازه یا یک چهارم قاشق چای خوری
آویشن خشک
یک قاشق چای خوری شکر قهوه ای
یک دوم قاشق چای خوری پودر زیره
یک دوم قاشق چای خوری پودر تخم گشنیز
یک قاشق چای خوری پاپریکای دودی
یک دوم قاشق چای خوری پودر فلفل قرمز
سه عدد لیموی سبز
یک عدد گوجه فرنگی بزرگ، ریز خرد شده
یک عدد آووکادوی متوسط، درشت خرد شده
چهار ورق پنیر ورقه ای ترجیحا چدار یا هر پنیر
تند مزه دیگه
چهار عدد نان ترتیا یا لواش
|
پیاز رو خلالی کنید. سیر رو هم به این روش و با
چماق مورد علاقه تون له کنید. اگر هم دسترسی دارید از آویشن تازه استفاده کنید.
چون میان آویشن تازه و آویشن خشک تفاوت از زمین تا آسمان است
|
|
برای جبران بی گوشتی، می خوایم یه مخلوط پیاز
داغ شیرین و اسپایسی درست کنیم. این شیرینی و اسپایسیت (مصدر جعلی از ریشه اسپایسی
) با ترشی لیمو و چربی آووکادو بالانس می
شه و غذای کاملی به دست می یاد
|
|
حرارت باید فوق ملایم باشه تا پیاز و سیر کاراملی
بشن. دوست ندارید از شکر صرف نظر کنید. وقتی سیر و پیاز نرم شد ادویه جات رو
بیفزایید. برای مخلوط شدن همه طعم ها، آب یکی از لیموها رو اضافه کنید
|
|
پاپریکای دودی خیلی به جبران اثر فقدان گوشت کمک
می کنه. مایه نهایی باید خلاصه این شکلی و تند و شیرین و دودی باشه. پاپریکای دودی
دسترسی ندارید ، کمی سس باربیکیو اضافه کنید
|
|
مواد رو آماده کنید. آب دو لیموی باقی مانده رو سریعا
با آووکادو مخلوط کنید تا اکسیده نشه. به آووکادو کمی نمک و فلفل هم اضافه کنید
|
|
این مواد برای دو عدد کاسادیاس کافی هست. از پیاز داغ شروع کنید و سپس گوجه و آووکادو تا نون خیس نشه
|
|
سپس پنیر. من از پنیر چدار مکزیکی استفاده کردم
|
|
حرارت باید متوسط رو به ملایم باشه تا نون نسوزه.
یک جسم سنگین هم روی نون دوم قرار بدید تا فشار لازم برای مخلوط شدن مواد تأمین
بشه. هر طرف رو سه تا چهار دقیقه بپزید
|
|
اولی دچار سوختمان شد!البته طعمش بد نبود
|
Comments
بعد خواستم سریع بقیه نوشته ها رو بخونم که ابا مد نظر شما این حد از پخته!!!
که دیدم نوشتین
اولی دچار سوختمان شد!البته طعمش بد نبود
اینجا بود که خنده ام گرفت
اصلا یه دلیلی که من مرتب میام اینجا همینه که شما در حینی که ازمایش میکنین از نتایجی که راضی نبودین هم عکس میذارین که به نظر من این امر یعنی قرار گرفتن در دو پله بالاتر از موفقیت
مهمه که بدونیم اشتباهات
پلی به سوی بهتر شدن هستند
این جمله فیلسوفانه بود ولی واسه قدر دانی نوشتم
من این خوراک رو به اسم کیسادیا میشناسم
والبته من زیر و روی مواد پنیر میذارم که دو لایه نون چسبندگی داشته باشن
شما چطور این چسبندگی رو به وجود اوردین فقط با یک لایه پنیر؟
ممنون
http://www.shamshiricafe.com/2010/06/quesadillas-with-warm-avacado-salad.html
من این غذا رو از یک دوست مکزیکی یاد گرفتم و لذا ترجیح می دم اسمش رو عوض نکنم. برای چسپندگی بهتر وجود اون جسم سنگین ضروری هست