کیک اسفنجی آناناس

عرض کنم که سالها پیش در اصفهان، شعبه کیترینگ هما(هواپیمایی ملی) در حاشیه زاینده رود دایر بود. ایده این بود که اون مغازه، غذاهای سرو شده در پروازهای هما رو به همون شکل و شمایل و با همون بسته بندی می فروخت. از محبوب ترین های اون زمان هم رول های نون و کیک آناناس بود و هر دو در بسته بندی انفرادی، محبوس داخل پلاستیک، در پرواز پخش و در مغازه فوق الذکر فروخته می شدن. اون مغازه پس از کوتاه زمانی فعالیت به دلیل ضرردهی بسته شد ولی خاطرت اون برذهن بنده منقوش باقی موند.

 این اواخر بنده ناخودآگاه دچار هجمه نوستالژیک اون سالها شدم و در یک طلوع پاییزی، در حال کلنجار با خود برای ترک بستر، به ناگه خاطرات اون کیک با شفافیت خاصی از ذهن من عبور کرد. کیکی به غایت نرم با ذرات آناناس پراکنده در اون. تلاش برای بازسازی رو با کاویدن وب آغاز کردم و به این دستور برخوردم.  پس از دو تلاش موفق به بازسازی اون نوستالژی شدم. در ضمن چو در ادامه خواهید دید، در سعی اول کیک من تپید ولی من از رو نرفتم و به کار ادامه دادم. مردان مرد از کیک تپیده، پلی به سمت پیروزی می سازند. در ضمن مواضع بر حق من در مورد مرد کیک پز رو اینجا بخونید.               

مواد لازم:

یک پیمانه  شکر

یک دوم پیمانه روغن نباتی مایع

دو عدد تخم مرغ

یک پیمانه  (دویست و بیست و پنج گرم) خامه ترش

یک و یک دوم پیمانه  آرد همه منظوره

دو قاشق چای خوری بیکینگ پادر

یک دوم قاشق چای خوری نمک

دویست و بیست و پنج گرم کنسرو آناناس خرد شده، و آبگیری شده 

شکر رو با روغن بزنید تا کرمی بشه. سپس تخم مرغ ها رو دونه دونه و پس از اون خامه ترش رو اضافه کنید. هم بزنید تا یک دست بشه. خامه ترش در دسترس ندارید، اون رو از لبنیاتی حاج دوزل شمشیری تهیه کنید.  

سپس آرد، نمک و بیکینگ پادر رو اضافه کنید. دست آخر پوره آناناس رو اضافه کنید. اینجا من دچار اشتباه مهلکی شدم و آب کنسرو رو به هم مایه افزودم. این حرکت شوم منجر به شل شدن مایه کیک و در نهیت تپیدن کیک شد.

بدبخت این کیک انگار یرقان داشت. زرد و رنگ و رو پریده!.  

تپید!. پس از عکس برداری نامبرده به آرامگاه ابدی، سطل اشغال، هدایت شد! 

سعی دوم: آب کنسرو رو نوش جان کردم و آناناس رو با چاقو ساطوری کردم. 

پوره آناناس رو در صافی ریختم و با قاشق فشردم تا آب اون کاملا خارج بشه. سپس به کیک افزودم.       

قالب رو هم فلزی اختیار کردم تا کیک رنگ و رویی بگیره.  پخت در فر ۳۵۰ فارنهایت (۱۷۵ سانتیگراد) به مدت سی و پنج الی چل دقیقه یا تا زمانی که خمیر دندون به مرکز فرو شده سالم در بیاد و چیزی بهش نچسپه.          

این کیک به محض خروج از فر بافت دلچسپی نداره و کمی خمیری هست. پس از سرد شدن بدون سرپوش و در هوای آزاد، به بافت ملکوتی خودش می رسه.