تم گوشت چرخ کرده رو با یه کباب تابه ای یونانی
با ادویه جایرو
و لیموی پرورده
ادامه می دیم. بنده تلفظ های متفاوتی برای جایرو رو از قبیل "جیرو" یا
حتی "یی-رو" شندیده ام ولی فکر
کنم تلفظ اصیل یونانی اون، همون آخری و بدون حرف ج باشه. مثل ورژن ترکی (دونر) و
عربی (شاورما)،
جایرو گوشت به سیخ کشیده و به طریق عمودی ودورانی بریان شده هست و تفاوت اندک اون
با این موارد قبلی، استفاده از گوشت گوسفند و ادویه جات یونانی هست. این کباب به
واسطه لیموی پرورده ترش هست و حتما مقبول شما واقع خواهد شد.
مواد لازم:
نیم کیلو گوشت بره یا گوساله پرچرب
یک عدد پیاز کوچک
یک دوم قاشق چای خوری پودر سیر
یک دوم قاشق خوری چای آویشن
یک قاشق چای خوری نعنای خشک
یک قاشق چای خوری ریحون خشک
نمک و فلفل به میزان لازم
یک دوم قاشق چای خوری دارچین
یک قاشق چای خوری فلفل بهار
 |
پیاز و لیمو رو پوره و با گوشت سرد مخلوط کنید.
پودر سیر، آویشن، نعنا و ریحون رو اضافه
کنید. چنگ مختصری بزنید تا مایه یکدستی
حاصل بشه.
|
 |
دوک واره هایی از گوشت درست کنید و روی آتش تیز
کباب کنید. اگر کباب رو خشک تر می پسندید، به جای طولانی کردن زمان پخت، دوک-واره
رو نازک تر اختیار کنید.
|
 |
در انتهای پخت، دارچین و فلفل بهار رو کباب ها
بپاشید و حرارتی بدید تا عطر ملکوتی نامبردگان محیط رو تسخیر کنه!
|
 |
این سبزی رو در اینجا بهش می گن garlic escape به شدت عطر سیر آگینی داره و از خانواده
سیر (و لاجرم پیاز) هست. اگه دسترسی دارید حتما امتحانش کنید و اون هم به خصوص
داخل شوید یا باقالی پلو. روز بعد بقیه گوشت رو به صورت کله گنجشگی و به مدد این
شوید پلو به سر منزل مقصود رهنمون ساختم!
|
Comments
در استان فارس به نام "سیرموک" معروفه. گیاهی ست خود رو که معمولا در اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه عرضه و در تهیه دمپخت سیرموک ازش استفاده میشه.
و خیلی ممنون بابت پست تازه
سیرموکی که در فارس به بازار عرضه میشه, وحشی و خودرو هست. اینها که در تصویر دیده میشه به احتمال زیاد پرورشیه .
Ramp
که گمون کنم والک خودمون باشه
Allium canadense یا همان سیرموک
(https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D9%85%D9%88%DA%A9) که در فارس رشد میکنه نیز ساقه توپری داره ولی خیلی قطور و رشید و چنبره زن نمیشه. هنگام خریدنش نیز مردم ساقه های نازک و جوانترش رو بدلیل ترد تر بودن ترجیح میدن و معتقدن که معطرتره.
تا جایی که فعلا بخاطرم میاد, در فارس دو گیاه خودروی دیگه هم هست که بصورت فصلی عرضه میشه, اسم یکیش "کارده (Biarum bovei)
" هست و دیگری "جاشیر(Prangos ferulacea).
هر دو گیاه بو و طعم منحصر بفردی دارن که شبیه گیاه دیگری نیست؛ و هر دو باید قبل از مصرف به اصطلاح شیرین
شوند(کارده باید تخمیر بشه) چون طعم تلخی دارن. از کارده در تهیه آش کارده
استفاده میکنن.(https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B4_%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%86)
طعم و بوی جاشیر خیلی خیلی خاصه و برای تهیه ترشی و یا افزودن به ماست ازش استفاده میشه و در هر دو صورت باید مدتی بمونه تا جا بیفته. بنده تا بحال با استفاده از جاشیر در غذاهای پخته برخورد نداشتم.
اضافه بر گياه هايى كه شما فرموديد در فارس، دو مورد ديگر:
١- پرموسير كه نوعى گياه كوهى است كه دوغ يا ماست پرورده با آن درست ميكنند. متفاوت از جاشير است.
٢- بن سرخ كه مثل پيازچه خيلى ظريف و انتهاى ساقه آن قرمز رنگ است. بن سرخ پلو در فصل بهار درست ميشود.
ممنون بابت یادآوری "بن سرخ".
گیاه "پرموسير" رو متاسفانه نمی شناسم.
گیاه "غازی یاغی" هم هست که با "سیرموک" همزمان رشد میکنه و به بازار عرضه میشه و معمولا هر دو با هم در تهیه دمپخت مورد استفاده قرار میگیرن.
پ ن:
در مورد نگارش صحیح "غازی یاغی"مطمئن نیستم.
دلم می خواد تک تک رسپی هاتون را امتحان کنم. وقتایی که خسته و بی حوصله ام وبتون را می خونم و سر ذوق میام
با رنگ ها نقاشی می کنی و با مزه ها آدمو وسوسه می کنی.
همیشه تو دلم می گم خوش به حالتون که اینقدر وقت و سلیقه به خرج می دین،
خوش به حاله همسرتون :)