Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

سیب زمینی سرخ کرده با پنیر و سس مخصوص و به روش این-اند-اوت


در امتداد پست همبرگرآمریکایی  قبل و در این دوشنبه بدون گوشت، باز هم دست به دامن In-N-Out این محبوب کالیفرنیایی می شیم و سیب زمینی مخصوص اون ها که به Animal style fries موسوم هست رو بازسازی می کنیم.  این "سبک حیوانی" البته دال بر غیر گیاهی بودن اون نیست و این سیب زمینی سرخ کرده گیاهی هست و محبوب بنده و خیلی های دیگه.

اصولا یکی از جاذبه های کالیفرنیاگردی بازدید از رستوران زنجیره ای فوق الذکرهست. این رستوران اصرار عجیبی بر حفظ کیفیت و ترجیح اون به کمیت و رشد انگل وار رو داره و شعبه های اون در شعاع یک "روز کامیونی"  کارخونه اصلی واقع  هستن. "روز کامیونی" مثل سال نوری واحد مکان هست و نه زمان و مسافتی هست که کامیون  حمل مواد اولیه در یک روز می پیماید. انگیزه اصلی هم تازگی مواد و اجتناب از توزیع محصولات یخ زده مثل بقیه فست فودهاست.

دستور این پست به خیلی ساده هست. برای هر نفر حدود یک لیوان سیب زمینی سرخ کرده، دو ورق پنیر ورقه ای(یا معادل اون پنیر رندیده)، یک قاشق پیاز کاراملی و یک قاشق غذاخوری سس مخصوص پست قبل رو نیاز دارید.

پنیر رو روی سیب زمینی داغ قرار بدید و صبر کنید تا با حرارت اون ذوب بشه.

سپس روی اون پیاز کاراملی نگینی خرد شده و سس مخصوص رو بریزید و سرو کنید.          


Comments

Unknown said…
شف جان بعد از اینکه مرحله جانسوز دکمه پرانی رو رد کردین اصلن دلتون به حال ما همچنان دکمه پران ها نمیسوزه ها. گناه داریم به خدا
Anonymous said…
@ایر فرای
:-)

تلنگر زد به زخمی کهنه شف وای
غمی دیرین بیدار شد در دلم وای
خودم رو زده بودم به خریت
خرم مرد و شدم باز رنجه ای وای
بکرد سرخ سیبزمینی باز ایشان
به یاد بنده انداخت ایر فرای
به یادم آمد آن رویای شیرین
که کنج پستو اکنون داره اون جای
چرا دردم بکردی تازه ای شف
جای این پست میذاشتی نون با چای
میگفتی چند تا حبه قند کافیست
که تا شیرین بشه نیم لیوانی چای
میگفتی تا چه حد لیوان کنیم پر
که چون نون توش زنیم سر ریز نشه چای
میگفتی اندکی در باب نون اش
که نرم باشه یا خشک چون تخته سه لای
میگفتی نون چقدر در چای بمونه
تا لاشه ش نگیره ته لیوان جای
میگفتی چند بار فوت بایدش کرد
چه دارد شف کلر در باب این رای
دیدی؟ سوژه فراوانست به عالم
اینقدر گیر نده به فرنچ فرای
چو کردی هوسش بپز و بخور آن
نمیخواد جار زنی رسیدی هر جای
مگر خواهی کنی دق مرگ بنده
مگر خواهی ز غم افتم من از پای
Doozel said…
هواپز رنجورت رو از کنج پستو بیرون آر و این سیب زمینی ملکوتی رو درست کن ...
فرازهایی از نصایح شیطان قرمز رنگ روی شونه چپ نیرنگ به فرشته سفید رنگ روی شونه راست نیرنگ
Doozel said…
خانم سمی

دکمه پراکنی هم جزیی از زندگی هست و تجربه اون از لازمات