Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

پیتزای قرمه سبزی


می فرماید که:

"غیرت سیب زمینی، توسعه سبک چینی، دموکراسی دینی... پیتزای قورمه سبزی!"

جامعه ما شکاف های عجیب و غریبی اعم ازشکاف بین نسلی و طبقاتی و عقیدتی رو تجربه می کنه و از این منظر بی نظیر می باشد. یکی تو کف شرق و دیگری از عشاق سینه چاک غرب. اولی دومی رو غرب زده می نامه و دومی اولی رو امل و اسکل!. یکی جمهوری خواهِ، اون یکی مشروطه خواه و دیگری عاشق سینه چاک شاه بی تاج و تخت. یکی با شنیدن آهنگ متالیکا کف می کنه و اون یکی با شنیدن شجریان به سماع در می یاد !.

 این حقیر، به عنوان نویسنده وب سایتی در ارتباط با آشپزی،  به شکاف های فوق الذکر وقعی  نمی نهه و این پست رو به اهتمام در پر کردن شکاف اصلی، یعنی شکاف غذایی مشغول می شه. شکاف تغذیه ای ما هم از اون شکافهاست! غذاهای ملی خوبی داریم و بالجد هم عاشق اون ها هستیم. ولی با وجود این نیم نگاهی هم به غرب (و نه شرق) داریم و بعضی از غذاهای اون ها رو از قبیل ماکارونی و پیتزا و لازانیا و الوییه و دلمه  رو با گشاده رویی ایرانیزه کردیم و بر سر سفره ها نهادیم. کم کم شاهد هستیم که جماعت غرب دوست، در حال تجربه کردن غذاهای جدیدتر غربی و شرقی هستن و طبعا اهتمام این عزیزان در گسترش یه شکاف جدید اجتماعی هم بی اثر نیست.


واژه "پیتزای قرمه سبزی" معمولا بار جامعه شناختی داره و سمبلی از شکاف های فوق الذکر ماست. در این پست چون بالاخره مقدمات درست کردن پیتزای قرمه سبزی رو پس از خمیر پست پیش فراهم دیدم، لاجرم پیتزای قرمه سبزی داریم. خمیر پست پیش شنبلیله و زردچوبه (دو تا از حیاتی های قرمه سبزی) داره، در نتیجه با افزودن پستوی جعفری و تره و ساسج متشکل از گوشت بره، پیاز داغ و گرد لیمو، کلیه مواد این خورش ملکوتی رو در پیتزایی جمع کردم. نتیجه عالی بود و حرکتی که به قصد طنز آغاز شد، منتهی به یه دستور خوب برای پیتزایی خوب شد.  

 :مواد لازم

یک برابر دستور خمیر شنبلیله و زردچوبه  
یک چهارم پیمانه پوره سبزی و روغن( تره و جعفری)
یک دوم پیمانه لوبیا قرمز پخته
سیصد گرم گوشت گوسفندی چرخ کرده
دو قاشق غذاخوری پیاز داغ
یک قاشق غذاخوری گرد لیمو امانی
دویست گرم پنیر موتزرلا (یا هر پنیر بی طعم دیگه )       
* برای دو عدد پیتزا 


-         لوبیا رو با نمک فراوون بپزید تا کاملا پخته و کمی شور مزه بشه
-         سبزی ها رو با اندکی روغن پوره کنید. فقط تا حدی روغن بزنید تا مخلوط کن بچرخه و لا بیش !
-         با مخلوط کردن گوشت، گرد لیمو و پیاز کاراملی ساسج رو درست کنید
-         خمیر رو کاملا نازک پهن کنید.
-         کمی از پوره سبزی روی خمیر قرار بدید و سپس چیدمانی از گلوله های ساسج و لوبیا و در نهایت لایه ای از  پنیر.      

پخت به روسج تشریح شده در پیتزای سن لوییسی و بر روی سینی برعکس. 

این خمیر عالی بود و برشتگی عجیبی ایجاد شد و من رو برد به یاد ته دیگ های اصیل مادربزرگ! چو نیک بنگری، این پیتزا بود ولی به طرز موذیانه ای طعم قرمه سبزی هم می داد . 
                       
پیتزای قرمه سبزی! بقیه شکاف ها رو هم خودتون پر کنید.  

Comments

Unknown said…
سلام بر آن بزرگوار بدینوسیله مراتب شعف و سرور خود را به اطلاع شما میرسانیم به جهت ایده ها و تجارب. نابتان....
Unknown said…
یک سال و اندی پیش به دنبال جست و جویی در باره ترشی لیمو شما را یافتیم و دیگر ول ننمودیم.. کمانه گذاری هایمان هم با شکست مواجه شد به جهت. موانع درونی ازجمله بی سوادی و بیرونی مثل ف ی ل ت ر .... حالا سخت اسن تمام این مدت را در جمله ای چند خلاصه کرد و گفت... فراوان فراوان دوستتان داریم و پی میگیرمتان.
Nazanin said…
چه ابتکار جالبی. از اون مهمتر، چه زاویه دید خوبی دارین شما.
از عکسها بر میاد که این پیتزا حسابی چربه. سوال اینه که آیا این چربی از خمیره یا از ساسج گوسفندی؟
Nei Rang said…
نونش کشت بنده رو, صاحب کافه
با شمشیری ز نون خون ام مباحه
اگر دریا شکافت عصای موسا
دوزل با نون بساخت شمشیری برا
اگرعیسا با دم کرد زنده مرده
منم اعجاز شف, شهید زنده



پ ن:
اینهم یه پیتزا قاطی پاطی کلماتی تقدیم به هرآنکه بپسندد:
[ بیت دوم شعر زیر( که از یکی از کارهای شجریان کش رفتم) رو بخاطر نیاوردم و لازم شد خلاء موجود رو من درآوردانه پر کنم. با عرض معذرت از شاعر گرامی.
Nothing else matter
رو هم از متالیکا کش رفتم. با تشکر از گروه متالیکا. به گروه کر ذهنتون بگید که اونا قسمت انگلیسی رو بخونن نه خودتون.]


در این سرای بیکسی کسی بدر نمیزند
Nothing else matter
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند
Nothing else matter
دلم بسوی تو روان و ساکنم چو سنگ گور
Nothing else matter
چرا چرا قرار دل به کشته سر نمیزند
Nothing else matter

Nothing else matter

Nothing else matter
Doozel said…
با تشکر از کامنت اولی عزیز ، خانم رزمجو
Doozel said…
خانم نازنین
احتمالا از هر دو و
Also
از پیاز داغ
Doozel said…
نیرنگ جان
شعر شکافی شما رو با ترانه محبوبی از
Green day
آپدیت کردم

در این سرای بیکسی کسی بدر نمیزند
It's something unpredictable but in the end is right

به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند
It's something unpredictable but in the end is right

دلم بسوی تو روان و ساکنم چو سنگ گور
It's something unpredictable but in the end is right

چرا چرا قرار دل به کشته سر نمیزند
I hope you had the time of your life
Nei Rang said…
:)
نقدی بر آپدیت شف دوزل گرامی

برای تلفیق ترانه ها بنده حق انتخاب رو به آنهایی که در پستتون نام برده بودید محدود کردم تا کامنتم ارتباط حداقل دورادوری با پست داشته باشه, و محتوا و روحیه حاکم بر ترانه ها در نظر گرفته شد. درآپدیت شما اشعار با هم تضاد داره و شنونده گرامی تکلیفش مشخص نیست و سردرگم میشه که آیا باید پکر بشه یا امیدوار؛ و بسته به روحیه اش نیمی از ترانه رو نامأنوس خواهد یافت.

و ممنون از توجه تون
Doozel said…
انتقاد پذیرفته ست. حواسم به این موضوع که شعر حضرت عالی بر اساس جمله بنده هست نبود
تارا said…
حاضرم اسید بخورم جاش