تاریخچه میرزا قاسمی:
چون کاوش های من برای پیدا کردن تاریخچه دقیق این غذا به بار
ننشست، این تاریخچه تخیلی رو براش می نویسم. باشد که مقبول افتد:
مش قاسم غیاث ابادی به قصد اخلال در تولید خورش بادمجان برای واکسی، گوشت
های اون رو به گربه ای به نام گارفیلد داد. بادمجان ها رو هم در آتش انداخت. این وقایع
در روند آبگوشت خوردن مرحوم آقای بزرگ با مارلین دیتریش اخلال جدی وارد می کرد. برای نجات و بازیابی خورش و به پیشنهاد عبدالقادر بغدادی، بادمجان ها پوست گیری شدن و به خورش بدون گوشت اضافه شدن. کوکب هم که زن با
سلیقه ای بود و لذا چند تا تخم مرغ سرخ کرد و زد تنگش. و به دین سان غذایی به نام مش
قاسمی پا به عرصه وجود گذاشت. بعدها و به پیشنهاد لیلی همسر پوری فش فشو، لقب مش از غذا خلع
شد و این غذا به احترام شازده اسدالله میرزا به میرزا قاسمی
تغییر نام داد.
موخره:
در این دوشنبه بدون گوشت
میرزا قاسمی فیس لیفت شده دارم. گیله زن شهر ما بسیار مفتخر به میرزاقاسمی خود هست
و الحق هم میرزای نفیسی هوا می کنه. من
رموز کار رو از او آموختم و کمی هم امضاهای
خاص خود رو پای اون زدم و این غذایی که می بینید درست کرد. چون به او هم قول دادم
که تغییرات زیادی در اصل غذا ندم، لذا تغییرات ناچیز و غیر بنیادی هستن. فقط سعی کردم
رنگ غذا رو بهبود بدم و در ضمن اون رو از فرم املت در آرم و مجلسی تر کنم.
مواد لازم:
مایه گوجه:
دو قاشق غذاخوری روغن سیر*
یک قاشق چای خوری زردچوبه
یک دوم قاشق چای خوری پاپریکای دودی
نمک و فلفل به میزان لازم
یک قاشق غذاخوری رب گوجه
هفتصد و پنجاه گرم گوجه فرنگی، ریز خرد شده
مایه بادمجان:
دو قاشق غذاخوری روغن سیر
نمک و فلفل به میزان لازم
مایه تخم مرغ و
سیر:
دو قاشق غذاخوری روغن سیر
چهار عدد تخم مرغ
مخلفات و تزیین:
برگ سیر تازه، ریز خرد شده
آب نارنج تازه
برنج کته
*برای
تهیه روغن سیر، چند خوشه سیر رو در ظرف روغن بندازید و چند روز صبر کنید تا مزه
دار بشه
|
ادویه را رو بو بدید تا بوی اون ها در بیاد. پاپریکای دودی
اختیاری هست.
|
|
روغن سیر رو اضافه کنید . روغن سیر هم اختیاری هست .
|
|
میرزا قاسمی پیاز نمی خواد. این
نکته حیاتی هست. رب و سپس گوجه رو اضافه کنید و حرارت بدید تا غلیظ بشه.
|
|
گوجه رو ته ظرف سرو بریزید. بریم سراغ مایه بادمجون! روغن
رو به همون تابه برگدونید-شستن لازم نیست- حالا بادمجون رو هم تفتی بدید.
|
|
بادمجون رو روی مایه گوجه پهن کنید.
|
|
رمز موفقیت گیله زن در سرخ کردن سیر با تخم مرغ ها هاست.
سیر رو در روغن تفت بدید. این بار تابه رو تمیز کنید. سیر رو طلایی کنید.
|
|
اینجا من امضای خود رو زدم! گیله زن تخم مرغ رو
کاملا می پزه در این مرحله. من ولی تابه رو از رو آتیش برداشتم و تخم مرغ زده رو
اضافه کردم. تخم مرغ فقط کمی خودش رو گرفت. بعد اون رو روی مایه بادمجون ریختم و
پنج دقیقه برویل (حرارت فر از بالا)کردم. برویل کردن رنگ خوبی به غذا می ده و
زردی تخم مرغ و قرمزی گوجه رو شکوفاتر می کنه.
|
|
به رسم شمالی، با کته و مخلفات فراوون از قبیل
سبزی، زیتون و ... سرو کن بابام جان!
|
Comments
اگر در راستای صرفه جویی در وقت، بیایم بادمجونا رو به گوجه ی در حال حرارت دیدن اضافه کنیم و بعد از مخلوط کردن و تفت کافی، خاموش کنیم و تخم مرغ ها رو بچکونیم و بعد برویل کنیم، نتیجه خیلی متفاوت می شه؟
یعنی این پیاز نداشتن خیلیییییی مهمه ها..آی می خوام خفه کنم خودمو وقتی پیاز می ریزن توش...تازه ما رب هم قبول نداریم توی میرزا ولی اونقدرا حیثیتی نیست بودنش :)
گیله زن رو سلام برسونین.. من دستپخت های مامانشون رو می دونم که عالیه و فیض بصری می برم ...صد در صد دختر شون هم معرکه ن
نوش جونتون این میرزاقاسمی جالب
اصولا کره جایی در این غذا نداره . اون مورد دوم هم فکر نکنم فاجعه بر باشه و در واقع میرزا قاسمی اصیل هست