در آرشیو فخیمه سایت دستورهای متعددی برای حمص موجود هست
(شاهد اول، شاهد دوم، شاهد سوم). وجه مشترک
همه اون دستورها، کاربرد نخود به عنوان حبوبات اصلی بود. اینجا در یک اقدام
انقلابی، حمص رو با دال عدس درست می کنیم.
مزه این حمص اصولا فرق چندانی با حمص اصیل نخود دار نداره چون نخود وسیله نقلیه ای برای انتقال طعم اصلی (ارده) هست. مزیت اون ولی، خیلی سریع و آسون تر
بودن نسبت به مورد کلاسیک هست. راز حمص لطیف در
پوست گیری کامل نخود هست، به شهادت تاریخ، پوست لطیف بنده بارها برای پوست گیری نخود حمص های قبلیم کنده شده؛ چون الگوریتم بنده برای تولید حمص نخودی، شامل کندن دستی پوست تک
تک نخود ها هست. اگر تا به حال پوست نخود نکندید، توصیه می کنم یک بار اون رو
بیازمایید تا از حجم زیاد پوست کنده شده در یک کنسرو نخود شگفت زده بشید. پوست نخود مقصر
اصلی لطیف نشدن حمص های شماست و این نقصان ربطی به مخلوط کن بدبخت نداره. اینجاست
که دال عدس به طرز قهرمانانه ای وارد صحنه می شه. دال عدس اصولا پوست نداره و لذا
شما می تونید با یک مخلوط کن ضعیف حمص خوب و
درخوری از خود به در کنید.
مواد اولیه:
دویست گرم دال عدس قرمز خام
یک دوم قاشق چای خوری نمک
یک و یک دوم پیمانه آب
صد و پنجاه گرم ارده
یک قاشق غذاخوری آب لیموی تازه
دو قاشق غذاخوری سیر تنوری (یا یک قاشق چای خوری سیر گرانول)
دو قاشق چای خوری پودر چیلی کشمیری (یا پاپریکا و یا هر پودر چیلی انتخابی)
یک دوم پیمانه آب یخ
دال رو با نمک و آب
ذکر شده در دستور روی حرارت ملایم قرار بدید تا کاملا بپزه. هدف بی آب شدن کامل
دال پس از پخت کامل عدس هست و لذا به میزان آب ذکر شده در دستور وفادار باشید. سپس
دال کاملا نرم و بی آب رو بر سینی پهن کنید و پنج دقیقه فریز کنید تا کاملا سرد
بشه.
سپس دال سرد و همه مواد رو (به
استثنای آب یخ) در مخلوط کن کاملا پوره
کنید. آب یخ رو کم کم اضافه کنید تا جایی که مخلوط کن به راحتی بچرخه و حمص به
غایت لطیفی حاصل بشه. چون دال نرم و بی پوست هست، حتی با مخلوط کن ضعیف می تونید
حمصی بس لطیف هوا کنید.
اون قلل نوک تیز معروف که بر فراز سفیده
تخم مرغ شکل می گیره، اینجا هم تشکیل شد. ماحصل عکس اول با این شاورما سرو شد.
Comments
:) از کرامت شیخ ما, برای مریدان نو کیش:
برای پوست گرفتن نخود خام خیسانده اگه نخودها را در سینی ریخته و پشت کفگیر را ( با دست روی کفگیر فشار بیارید!) بطریق مالشی و دورانی روی آنها بگردانید, پوست همه شون غلفتی کنده میشه. برای تهیه لپه نخود هم کارایی داره.
من حتا برای آبگوشت هم دونه دونه تمام نخود و لوبیاها رو پوست میگیرم و همیشه هم از حجم پوست شگفتزده میشم.
روش پوستگیری نیرنگ رو باید حتما بیازمایم.
سپاس
من با روش غوطه ورسازی در آب و مالش اون ها بین کف دو دست یون کار رو می کنم. پوست معمولا روی آب غوطه ور می شه. در هر صورت پروسه زمان بری هست
پوست حبوبات مقصر اصلی در نفاخی هست و میزان اون هم کم نیست و در حالت معمولی به چشم نمی یاد
غوطه ور سازی در آب برای تفکیک آسانتر پوست جدا شده از دانه روش خوبیه, اما گمان کنم مالش نخود خیسانده توسط پشت کفگیر, پوست آنها را سریعتر میکند. البته همیشه تعدادی چموش هم بینشان یافت میشود که با فشردن بین انگشت شست و بند دوم انگشت سبابه براحتی پوستشان کنده و رام میشوند.