Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

ادویه حوائج يمني

چندی پیش گذر بنده به محله " بِی ریج" در اعماق بروکلین افتاده بود. منطقه به شدت عرب نشین و حاوی رستوران ها و مغازه های عربی پرشمارهست. در حالی که سودای ساندویچ شاورمایی درست و درمون ذهن من رو مشغول کرده بود، دوماد نیویورکی رای بر غذای یمنی داد. پیشنهاد دوماد نامبرده در راستای حمایت از مردم تحت محاصره یمن بود. در حالی که ذهن بنده در حال  برقراری همبستگی بین دو مفهوم: حمایت از مردم یمن و به نیش کشیدن رون بره در بی ریج بود، زبون بنده به تمجید از این پیشنهاد بشردوستانه دوماد فوق الذکر پرداخت، پک و پوز بنده بغض تلخی رو به نمایش گذاشت و چشم بنده دو سه قطره اشک ریزی هم روان داشت.

پس از ورود به رستوران، بوی ادویه خاصی که فضا رو مسخر کرده بود، مشام بنده رو هم نوازش داد؛ اون رایحه ملکوتی من رو به دالون های تنگ بازار قدیم دبی برد و خاطرت سفرهای بنده رو زنده کرد. پس از صرف یکی از بهترین خوراک ها بره زندگی خویش، اینترنت رو کاویده و دریافتم که ادویه غالب در آشپزی یمنی حوائج نام داره و اینجا یه دستور برای اون ارایه می دم. پس از این پست و اون پست کاری کولمبو به فراست دریافتم که چرا هندی ها اصرار بر تولید ترکیب ادویه خود در خونه رو دارن و به ندرت تن به ادویه بازاری می دن. این ادویه یمنی رو بالاخص با خوراک های گوشتی بیازمایید، پشیمون نمی شید.    

مواد لازم:
یک قاشق غذاخوری دونه زیره سیاه  
یک قاشق غذاخوری تخم گشنیز
یک قاشق غذاخوری دونه فلفل سیاه نکوبیده
یک قاشق چای خوری زردچوبه
یک دوم قاشق چای خوری پودر هل
یک دوم قاشق چای خوری فلفل بهار (یا شش عدد میخک)  

زیره، گشنیز و فلفل سیاه رو بو بدید و آسیاب کنید. سپس زردچوبه، هل و فلفل بهار رو هم اضافه کنید. اگر از میخک استفاده می کنید، اون رو هم به همراه سایرین بو بدید و آسیاب کنید. برای نمایش توانایی های ادویه، من کمی مرغ به روش خاله چهارم آماده کردم.      
  کمی از ادویه رو در روغن تفت دادم. مرغ رو با اون برس زدم و ماحصل رو به فر ۳۷۵ فارنهایتی یا همون ۱۹۰ سانتیگرادی خودمون فرستادم.   

Comments

Nei Rang said…
This comment has been removed by the author.
Nei Rang said…
:) احضاریه

سونا خانم کجایی, باید بدو بیایی
ادویه ای خدایی, باب دل شمایی
در قفسه کناری, همون کنج دیواری
داری یه جای خالی, مکن به خود جفایی
چه با مرغ و چه گاوی, چه بره و مرغابی
جواب میده حسابی, همه میشن هوایی
بپز باهاش یه چیزی, بچین سفره و میزی
بگیر عکس تمیزی, نشون بده به مایی

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
خیلی ممنون کافه چی گرامی
هوس کردم دست از یکدندگی برداشته و با میخک هم امتحانش کنم.

راستی, مدتی قبل به ادویه " گرم ماسالا" تهمت شرم آور چرت آوری زده بودم که لازم میدونم با نهایت سرافکندگی از ادویه مربوطه طلب بخشش کرده و اعلام کنم که عامل اصلی آن "کاری مدرس" بود, و هست. پوزش فراوان از همه سروران!

Doozel said…
من یادم نمی یاد به "گرم ماسالا" تهمت شرم آوری زده باشد. البته هجمه هایی بس ناجوانمردانه به میخک داشتید که به دیده اغماض نگریسته شد
Nei Rang said…
@ Doozel
در کامنتی مربوط به پست "ماسالا چای هندی؛ چای با شیر و ادویه دار هندی"
http://www.shamshiricafe.com/2017/10/blog-post_30.html
Doozel said…
بله حالا یادم اومد. تهمت ناروایی بود
mali said…
پس چرا چیزی راجع به خشتک و اینا به عنوان نتیجه کار نگفتین؟!