Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

ته چین مرغ و اینچیلادای مکزیکی


پاییز و زمستون فصل غذاهای پرانرژی و غالبا تنوری هستن تا انسان از گرمای اون ها، دچار گرمایش درونی بشه. لذا اینجا یه کسرول مکزیکی خیلی سریع و آسون داریم. به سناریوی زیر توجه کنید:

سناریوی زیر:
بعد از یک مهمونی، طبق معمول آریایی ها چلو کباب و پلو گوشت رو از دم تیغ گذروندن و البته وقعی هم به چلو مرغ نهادن. در نتیجه شما با مقادیر متنابهی از مرغ و برنج سفید زیاد آمده روبرو هستید.   

این سناریو همیشه در مهمونی ها ما تکرار می شد و کمی از مرغ ، فقط در صورت اتمام کباب و تنها توسط عناصر مقتدر و قوی هیکل تر مصرف می شد. لذا نیاز به  دستورهای طالب مرغ و برنج پخته اجتناب ناپذیر می باشد. این ته چین پادزهر خوبی برای تلخی سناریوی قبلیست. تجربه به من نشون داده که آریایی ها ارتباط خوبی با غذای های مکزیکی و پروفایل طعمش برقرار می کنن و لذا هوا کردن این ته چین به شما توصیه می شه حتی در صورت عدم وقوع  سناریوی زیر.      

مواد لازم:

دو پیمانه برنج خام (یا چهار پیمانه برنج پخته )


یک عدد مرغ پخته متوسط

پانصد  گرم سس گوجه 
 (دو پیمانه)

یک بسته ادویه مکزیکی
 ( یا چهار قاشق غذاخوری ادویه مکزیکی شبیه به اینجا)

یک قوطی (چهارصد گرم) ذرت

دویست و پنجاه گرم پنیر تند مزه
(چدار، گودا، کولبی، ...)

یک دسته کوچک گشنیز 


مرغ رو از استخوان جدا کنید و کنار بگذارید.  

برای این غذا می شه از سس گوجه آماده یا سس گوجه سریع حاصل از سرخ کردن پیاز و سیر و سپس افزودن گوجه سود برد. در این مرحله بسته ادویه مکزیکی رو به سس اضافه کنید. اگه بسته ادویه آماده ندارید، از چهار قاشق غذاخوری ترکیبی از زیره، تخم گشنیز، آویشن، مرزنجوش و پودر چیلی استفاده کنید. 

برای برنج هم می شه از برنج زیاد آمده استفاده کرد. ولی من اینجا کمی برنج رو دوندارتر برداشتم تا نتیجه به ته چین نزدیک تر بشه.

 تمام مواد به جز گشنیز، یک چهارم برنج و یک چهارم  ذرت و یک چهارم پنیر رو با هم مخلوط کنید. 

 بقیه برنج و ذرت رو در ظرف دیگری مخلوط کنید.           


فر رو روشن و روی دمای ۴۰۰ فارنهایت یا همون ۲۰۵ سانتیگراد خودمون تنظیم کنید. کل مایه قرمز رو کف ظرف پهن کنید. سپس مایه سفید رو روی اون کار کنید و در نهایت بقیه پنیر رو روی اون بپاشد و برای نیم ساعت به فر بفرستید.   


     چو نیک بنگری، این در واقع کسرول برنج مکزیکی هست. دستوری برای کسرول ته چین در آرشیو فخیمه بلاگ موجود می باشد.  کسرول های برنج دار از ته چین شل ترن و برنج اون ها رفته تر هست.  



Comments

Anonymous said…
خسته شدم از بس گفتم به به.
Doozel said…
نیرنگ جان
ولی در عین حال گویا سمپاتی خاصی با غذاهای
مکزیکی هم وجود داره و این به به گفتن در موارد مکزیکی و دارای هالیپینو به اوج خویش می رسن
Anonymous said…
تاثیر میزان بهره مندی از آفتاب در سرزمین مادری, روی ذائقه را هم نباید نادیده گرفت.
ایرانیها به غذاهای دیگر کشورهای آفتاب خیز بیشتر سمپاتی دارن.
Doozel said…
هند و ایتالیا و هم شاهدان خوبی بر این ادعا هستن