Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

شمشیری چهار سال شد

شمشیری چهار سال شد. یادم می یاد در اوایل وب لاگ نویسی، باز هم تب و تاب جام جهانی داغ بود و فوتبال موضوع اول روز(این پست شاهدی بر  مدعاست). یک سال دیگه هم گذشت و وارد سال پنجم شمشیری شدیم و باز هم جام جهانی دیگری پیش رو. دیروز اولین بازی ایران با نیجریه بود و بنده  در حال تماشای بازی با آقا احد آشنا شدم. سی و شش سال پیش به این کشور اومده بود و فارسی رو با لهجه غلیظ امریکایی-تبریزی و به سختی صحبت می کرد. فوتبال پدیده جالبیه، حتی نوروز نتونست همه ایرونی های اینجا رو اینجوری دور هم جمع کنه که فوتبال دیروز تونست.

مثلی هست که می گه یه بار یه ایتالیایی مقیم سوئیس شد و سال ها به خونه برنگشت. پاستا خوردن رو کنار گذاشت و موهاش رو هم رنگ کرد تا کاملا سوئیسی بشه. زمان گذشت و پروژه ایتالیا ستیزی به خوبی در جریان بود که به ناگه تیم فوتبال ایتالیا برای بازی با سوئیس به اونجا اومد.... آری! اون تنها زمانی  بود که اون ایتالیایی نتونست ایتالیایی نباشه ...

در سال گذشته، پستهای بدی نداشتم و بنده نسبتا از  کیفیت کارراضیم و البته این اواخر پست ها رو به یکی در هفته تقلیل دادم. علاوه بر این ها، یه پروژه  کتاب هم شروع کردم و مدتی سخت به اون چسپیدم و از نظر مالی سبک بال شدم و یک توپوزی نغز از روزگار دریافت نموده و متعاقبا مجبور به ترک اون پروژه شدم. در ادامه چند تا از عکس های اون کتاب رو می یارم . طبق معمول یه پست ته چین اسفناج به مناسبت سالگرد از خودم در می کنم.

در پایان جام خویش(حاوی عرق بومادران)  رو بالا می برم به سلامتی مردم، تیم ملی و اون سوئیسی ایتالیایی  تبار و آقا احد و به امید اتمام کتاب شمشیری و صعود از گروه و سال پنجمی خوش در شمشیری.   
        
زرشک پلو 

باقالی پلو و مرغ 

چلو دودی با مرغ و سبزیجات 

خورش آلو اسفناج 

جوجه با استخوان 

جوجه رستورانی     

Comments

نیلوفر said…
تولدت مبارک کافه شمشیری.دست شما هم درد نکنه شف شمشیری با دستورها ی غذایی نابت و قلم زیبات که همیشه لبخند به لب خواننده میاره.امیدوارم همیشه موفق و سرفراز باشید.
Anonymous said…
سالگرد تولد کافه شمشیری خجسته باد.
ممنون از توپوزی روزگار که باعث شد از دیدن عکسهایی به این قشنگی بی نصیب نمونیم.
سالم و سرفراز باشید.
Nazanin said…
سالگرد شمشیری بسیار خجسته باد. بنده به عنوان یک مخاطب همیشگی عرض می کنم که من هم بسیاااااااار از کیفیت این بلاگ راضیم. دست شما درد نکنه. آرزو می کنم یه گنجی پیدا کنین که دیگه بدون نگرانی بشینین سر کتاب.
گفتم کتاب.... عجب عکسایی. به به. دلمون رفت و صبرمون کمتر شد.
mali said…
تولدش مبارک. مرسی واسه همه چیزایی که یاد دادین و این همه عکس قشنگ و همه لحظه‌های خوبی که با وبلاگتون داشتم. شمشیریتون مستدام
Roz said…
تولدش مبارک ، امیدوارم همچنان مثل قبل موفق باشین ، عکسهای کتابتون واقعا حرف نداره...............
Unknown said…
تولد وبلاگتون مبارک...من هم خیلی بهتون تبریک میگم بابت داشتن همچین فضای آموزشی با ارزشی...من خیلی از تکنیک های ناب آشپزی رو از شما یاد گرفتم تو سال اخیر و خیلی ازتون ممنونم. خوبی سبک شما اینه که مساله رو الکی پیچیده ش نمیکنین. چیزی که برخی شف های خانوم در سایت های فارسی زبان انجام میدن. و بدتر مخاطبو گیج میکنن. من خودم خیلی اهل ابتکار تو آشپزی هستم و تکنیک های پایه تون مخصوصن خیلی عالین. خیلی ایده زا هستن....مرســـــــــی! ایشالا همیشه همینجوری پرانرژی و مفید باشه اینجا.
Doozel said…
لطف دوستان مستدام
نیلوفر said…
میگم این عکسهای کتابتون چه دلبرند و هوشبر
Nazanin said…
جناب دوزل مسالتن: یک رستوران گیاهی در شهر ما هست و یک بار من اونجا سوپ لوبیا چشم بلبلی خوردم که هنوز مزه ش زیر دندونم هست بعد از ۴-۵ سال. طعم لوبیا چشم بلبلی توی اون سوپ خیلی پررنگ بود. الان چند ساله با ادویه های مختلف کلنجار می رم بلکه اون سوپ رو بازسازی کنم. گفتم از شما هم بپرسم که به نظرتون چه ادویه ای به مزه لوبیا چشم بلبلی می خوره؟
Unknown said…
انشالله که جشن 100 سالگی شما و شمشیری کافه ، راستی کتاب شما رو چطور میشه تهیه کرد؟
Doozel said…
خانم نازنین
باید اطلاعات بیشتری بدید . مثلا کرمی بود یا گوجه ای؟ یا ماده خاص دیگری هم داشت یا نه؟
Doozel said…
خانم سدی
به قسمت توپوزی متن رجوع کنید. کتابی وجود نداره برای خرید و پروژه شکست خورده
Nazanin said…
رنگش کاملن رنگ خود لوبیا چشم بلبلی پوره شده بود. توش هم من غیر از هویج و کرفس و لوبیا چشم بلبلی چیزی ندیدم. چون رستوران وگان هست می دونم که لبنیات هم در کار نبوده. به همین خاطر من به فکر ادویه ی مناسب افتادم.
رنگ و شکلش این بود:
http://1.bp.blogspot.com/_s--n1TR94Vs/R8Gqv71iqpI/AAAAAAAADgg/ZEIzrSzQkgI/s1600-h/black-eyed-pea-soup.jpg
Mahnaz said…
امیدوارم که همیشه سلامت و موفق باشید و ما بتونیم سالهای درازی نوشته های این وبلاگ خوب را بخونیم و همینطور امیداوارم که پروژه نوشتن کتاب را از سر بگیرید جای این کتاب نباید در کتابخونه هیچ خونه ای خالی باشه خیلی ممنون برای تمامی زحماتتون
Doozel said…
مرسی خانم نازنین . دنبال یه دستور خوب خواهم بود
Doozel said…
ممنون خانم مهناز . یه فصل از کتاب رو هم باید بدم شما بنویسید
Saeideh ta said…
طبق معمول داشتم دستورات کافه رو زیرو رو می کردم واسه یه غذای اشتهابرانگیز و متناسب با امکانات دانشجویی مه چشمم دوباره به این پست خورد. واقعا حیف این همه استعداد که به صورت کتاب چاپ نشه جناب دوزل
اسن عکس ها فوق العاده زنده اند...
به امید همکاری بیشتر روزگار :)
Doozel said…
ممنون از لطف شما