به زبون اسپانیولی، واژه Seco به معنی خشک و pollo هم همون طور که عرض شد به معنی مرغ هست. لذا این غذا خوراک "مرغ خشک"
هست و چو نیک بنگری، مراد مخترع از نام گذاری، توصیف خورش مرغی آب کشیده و بدون آب
بوده و نه خورشی متشکل از مرغ خشک شده در آفتاب وسپس طبخ شده. ریشه غذا پرو هست و
طریق آشنایی بنده هم با نامبرده، برخوردی ماورایی در آبریزگاه با نهار یه دانشجوی
پرویی.
روزی در حال قضای حاجت در سرویس
بهداشتی (مستراح) محل کار، صدای تنظیم مایکرویو که از آشپزخانه دیوار به دیوار
(ر.ک. شاهکارهای مهندسی) می اومد توجه بنده رو جلب کرد. از منظر صوتی و بدون
برقراری ارتباط بصری، معمولا صحنه گرم کردن غذا چنین هست: بشر گرسنه ابتدا
در فر موجی رو محکم می کوبه، دکمه های تنظیم زمان رو با عجله فشار می ده و در حین
چرخش های دورانی فر برای داغ کردن غذا، بعضا صداهایی از قبیل برخورد قاشق و چنگال
با ظروف و سطوح و یا گرفتن ریتم های خفیف با انگشتان بر سطح کابینت و در راستای
تمدد اعصاب هم به گوش می رسن. بعضی غذاها ولی، دارای قابلیت ارتباط از کانال
بویایی هم هستن و این خوراک مرغ خشک هم به اون تیره متعلق بود. لحظه به لحظه بر
شدت بوی ملکوتی اون افزوده می شد و صداهای فوق الذکر و بوهای متداول در سرویس
بهداشتی رو تحت سیطره خودش در می آورد.
پس از اتمام کار، مثل موش های مست
از موسیقی نی نواز هاملین، بی اختیار به آشپزخونه دیوار به دیوار شتافتم و ریشه
اون بو رو کاویدم چون در پی تکمیل پازل از منظر بصری بودم. در اونجا بود که با
عنصر پرویی فوق الذکر مواجه و با این غذا آشنا شدم و دستوری طلبیدم و قس علی
هذا... این غذا ادویه جات لاتین، گشنیز و فلفل قرمز دلمه ای و سیب زمینی می طلبه و
چی از اینها بهتر؟ به خصوص مورد آخر!. بارها از عشق خود به خوراک مرغ و سیب زمینی گفته و کیبوردها در این مقال فرسوده ام.
سرزمین پرو مهد سیب زمینی هست و بیش از چهارهزار گونه سیب زمینی در اون خاک زرخیز
به بار می یاد. چهارهزار برابر شدن این عشق حتی در مخیله بنده هم نمی
گنجه....
مواد لازم:
یک عدد پیاز زرد متوسط، ریز خرد شده
یک عدد فلفل دلمه ای قرمز متوسط، ریز خرد شده
سه حبه سیر، له شده
یک دوم قاشق چای خوری زیره
یک دوم قاشق چای خوری آویشن نکوبیده (نصف مقدار
در صورت استفاده از پودر)
یک پیمانه گشنیز، ساطوری شده (حاصل از یک دسته متوسط)
دو قاشق غذاخوری پوره چیلی پرویی Aji amarillo
(سس سیراچا در صورت عدم دسترسی)
یک کیلو مرغ بدون استخوان یا یک عدد مرغ متوسط
با استخوان
دو عدد سیب زمینی متوسط، درشت خرد شده
دو پیمانه استاک مرغ یا
آب معمولی
 |
پیاز، سیر و فلفل قرمز رو تفت بدید تا سبک بشن و سپس
گشنیز و پوره فلفل و ادویه جات رو اضافه کنید و به تفت ادامه بدید. سپس تکه های مرغ رو اضافه کنید
و تفت بدید تا مرغ طلایی بشه. در نهایت سیب زمینی رو اضافه کنید.
|
 |
آب یا استاک رو به خورش اضافه کنید و با در باز
حرارت بدید تا آب به تدریج کشیده بشه و مرغ بپزه، چنانچه از فرتور بالا هیویداست، بنده
از مرغ بدون استخوان استفاده کردم و لذا پس از اینکه احساس کردم مرغ پخته و چون
سیب زمینی هنوز نپخته و آب خورش نکشیده بود، مرغ ها رو جدا کردم. در انتها
اون ها رو به معرکه برگردوندم.
|
 |
در انتها با کمی گشنیز تزیین و برای خودم سرو
کردم.
....
چهارهزار نوع سیب زمینی؟ مگه می شه؟....مگه
داریم؟
|
Comments
Aji amarillo
را با
Aji Charapita
اشتباه گرفتم و از قیمت دو قاشق غذاخوری آن به وحشت افتادم.
و خیلی ممنون کافه چی عزیز
aji rocoto
هم خیلی چیلی نفیسی هست و بنده آزمودن اون رو به عناصر فلفل دوست توصیه می کنم
پی جورش میشم
مثل اینکه با وجود اینکه شما اوریگانو استفاده کردید ولی توی دستور گفتید آویشن.
فکر می کنم آویشن
thyme
باشه نه اوریگانو
تازه اون فلفل چیز دیگری است و بنده پس از رفاقت با یک زارع مکزیکی در فارمز مارکت از اون موهبت برخوردارم در این پست تازه اون ها قابل رویت هست
http://www.shamshiricafe.com/2016/06/blog-post_9.html
اون زردها
هر دو قابل تعویض با هم هستن و به گمانم هم در ایران هر دو به نام آویشن شناخته می شن .مدتی تصمیم گرفتم که یکی رو آویشن و دیگری رو پونه کوهی بنامم ولی جواب نداد
مرسی مرسی بازم
پوره Amarillo - Panca - Rocoto رو آنلاین پیدا کردم.
http://www.befr.ebay.be/itm/162186525798?_trksid=p2055119.m1438.l2649&ssPageName=STRK%3AMEBIDX%3AIT
http://www.amigofoods.com/inca-food-yellow-paste-aji-amarillo-peru-16oz.html?utm_source=googlepepla&utm_medium=adwords&id=72196611495&gclid=CKHfg8CxtNMCFR2BswodWvYNlw