Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

اسکون پیازداغ و پنیر


چندی پیش، خواننده ای طلب دستوری در خور، دارای قابلیت عرض اندام مابین هزاران دستور صد تا یه غاز موجود در اینترنت، برای نونی سریع و بدون ساختار گلوتنی  رو از بنده داشت. در همون حیص و بیص، بنده در کشاکش فروردین خودخوانده گیاهی بودم و لاجرم نیاز به یک کوکو سبزی درست و درمون هم احساس می شد. همچنین چندی پیش تر، بنده در آخر وقت کاری (شیش و پنجاه و نه دقیقه عصر) به یه رستوران  فرانسوی  و برای دوپینگ قهوه رجوع کردم. کافی چی حال آتیش کردن ماشین قهوه رو نداشت و لذا بنده با یه اسکون پیاز داغ و پنیر گرویر مجانی، که خطر دور ریخته شدن تهدیدش می کرد، تطمیع و به سمت درهای خروجی هدایت شدم. اون اسکون رو رو خارج از مقوله مفت بودن، و لذا کامیابی اصفهانی درون، از نظر طعم هم بالجد پسندیدم.

 چو نیک بنگری، در این ور آب، درست کردن ساندویچ با اسکون (که اینجا بش می گن بیسکویت) عملی بسیار مرسوم هست و بنده اون پس زمینه رو هم در ذهن پلید خود داشتم. لذا تمام عوامل فوق دست به دست هم داد تا بنده نت رو برای  دستوری در شان شمشیریون بکاوم و به دستور خوبی برای اسکون پنیر و پیاز از اینجا برسم و کوکو سبزی نازنین خود رو به همراه اون نون به شکم سرازیر کنم و از گیاه خواری خویش لذت ببرم.   


مواد لازم:

نه قاشق غذاخوری (صد و بیست و هفت گرم) کره سرد
یک قاشق غذا خوری روغن زیتون
دو عدد پیاز کوچک، خلالی شده
دو و سه چهارم پیمانه (سیصد و چهل و پنج گرم) آرد همه منظوره
یک قاشق غذا خوری (پونزده گرم) شکر
دو  قاشق چای خوری بیکینگ پودر
یک قاشق چای خوری جوش شیرین
سه چهارم قاشق چای خوری نمک
صد و پونزده گرم (حدود یک پیمانه ) پنیر گرویر یا چدار تند مزه، مکعبی ریز خرد شده 
یک پیمانه  باترمیلک
نمک و فلفل به میزان لازم 
پیاز رو در روغن زیتون و یک قاشق غذاخوری کره کاراملی کنید. در صورت برخورداری از نبوغ به درد نخور(مثل بنده)، می تونید از پیاز داغ آماده هم سود بجویید و از یک قاشق غذاخوری از کره و روغن و پیاز خام دستور صرف نظر کنید و نامبردگان رو با سه چهارم پیمانه پیاز داغ تاخت بزنید. آرد رو با نمک، شکر، جوش شیرین و پیکینگ پودر الک کنید. هشت قاشق باقی مونده از کره رو با آرد مخلوط کنید تا ماحصل شبیه به شن بشه. این کار رو می تونید مثل من با دست انجام بدید و یا اگر حال شستمان دارید، از مخلوط کن سود بجویید. پیاز داغ سرد شده و باترمیلک رو به آرد اضافه کنید و ورز خیلی مختصری بدید تا خمیر لطیفی حاصل بشه. در انتها مکعب های پنیر رو هم اضافه کنید و خوب با خمیر مخلوط شون کنید.

فر رو از پیش روشن و روی دمای سیصد و پنجاه فارنهایت یا صد و هفتاد و پنج درجه خودمون تنظیم کنید. از خمیر بین ده تا دوازده عدد چونه بگیرید و اون ها رو مثل دیسک های ضخیمی پهن کنید. دیسک ها رو در سینی فر قرار بدید و روی اون ها رو نمک و فلفل بپاشید. پخت در فر از پیش داغ و به مدت بیست الی بیست و سه دقیقه یا تا زمانی که روی کار طلایی و پنیر شروع به ذوب شدن و روانگرایی کرد.

این عزیزان رو می شه با چایی و به عنوان یه عصرونه شور هم مصرف کرد. اصولا علمای علم تغذیه توصیه به میان وعده های غیر شیرین می کنن و این از معدود مواردی هست که گوش جان سپاری به توصیه اون عزیزان نه تنها ملال آور نیست بلکه لذت بخش هم هست.    

Comments

Nei Rang said…
پیداست از بهارش, سالی بود چو نیکو
کرده قیامتی شف, با اسکونی و کوکو
ای آنکه جای قهوه, اسکون به شف بدادی
رحمت به تنبلی ات, ممنون مغسی بوکو
Mari said…
عالى . من اسكون خيلى دوست دارم و زياد درست ميكنم ولى با پياز داغ تا حالا نخوردم . همين روزها درستش ميكنم . ممنون از شما
Tabi said…
:((((((((((((((
چرا فکری به حال فیلتر شدن عکس ها توو ایران نمیکنید دوزل؟
Doozel said…
مقسی جناب نیرنگ
Doozel said…
ممنون خانم ماری
Doozel said…
خانم تبی
کاری از بنده بر نمی یاد