ساندویچ پنیر و تخم مرغ با املت تخم مرغ مخملی

در این دوشنبه بدون گوشت، با رفیق قدیمی تخم مرغ یه املت نرم و مخملی درست می کنم. ایده این ساندویچ رو از ساندویچ های صبحانه که اینجا خیلی مرسوم هستن گرفتم. این ساندویچ ها معمولا با بیکن برشته یا ساسج ارایه می شن و در منوی صبحونه اکثر فست فود های گردن کلفت موجود هستن. من به شخصه عاشق نرمی اون لایه تخم مرغ این عزیزان هستم و بر اون شدم که این املت نرم و لطیف رو در آشپزخونه شمشیری عمل بیارم.

 پس از کاوش اینترنت و چند تجربه متوجه شدم که کلید نرم و مرطوب موندن املت پخت در حرارت ملایم در فر هست. داخل تابه املت حرارت زیاد می بینه و آب اون تبخیر و جرم حجمی اون افزایش می یابه. با چند بار تست به این دستور زیر رسیدم. به منظور وفاداری به آرمان های بدون گوشت، ساندویچم رو با لایه های پنیر گودای دودی و املت درست کردم. در صورت تمایل به خیانت به آرمان های بدون گوشت، می تونید ساندویچ رو با لایه های بیکن یا کالباس هم هوا کنید.

 اینجاست که  ارزش تکنیک در آشپزی نمایان می شه! این املت جز تخم مرغ و شیر و کره چیزی نداره  ولی در اثر به کاربردن تکنیک صحیح، بسیار عالی و دارای قابلیت پوززنی هست. آشپز خوب کسی هست که ماده معمولی رو به محصولی فوق العاده تبدیل کنه و سربلند از مراسم پوززنون در بیاد !                

مواد لازم:

سه عدد تخم مرغ

سه قاشق غذاخوری کره آب شده

سه قاشق غذاخوری شیر

نمک و فلفل سفید به میزان لازم

همه مواد رو مخلوط کنید و با هم زن خوب بزنید تا کف کنه. این کار باعث حباب بیشتری به مایه و نتیجتا مخملی شدن املت می شه. 

فر رو روشن و روی دمای سیصد و پنجاه فارنهایت یا همون صد و هفتاد و پنج درجه خودمون تنظیم کنید. پانزده دقیقه صبر کنید تا فر داغ بشه. املت رو در ظرف نچسپ بریزید. برای املت به ضخامت یک چهارم سانتیمتر، ده دقیقه در فر بگذارید.  

من با قوطی کنسرو سه تا دایره از املت برش زدم و بین هر دو لایه تخم مرغ، یه لایه پنیر دودی رفتم.

این رو صبح  بخورید و انرژی بگیرید و برید پی زندگی! با انرژی حاصل می تونید گاو آهن رو به دوش ببندید و مزرعه ای رو شخصا و بدون نیاز به تراختور شخم بزنید.