Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

بان-می؛ ساندویچ ویتنامی Bánh mì



چه نیک بنگری، آریایی پاک نهاد از غذاهای آسیای نفرت داره و وقعی به اون نمی نهه. ایراد کار صد البته، از ناحیه آریایی پاک نهاد هست چون در جوامع غیر آریایی، غذاهای آسیایی منزلت خاص خود رو دارن و بر سر هر کوی و برزن، نشانی از یه رستوران چینی، تایلندی یا ژاپنی می توان یافت. بنده به مناسبت پرسه های خستگی ناپذیر خود در "چاینا تان" در حال برقراری سمپات با این تیره از غذا هستم و لذا به مرور سعی می کنم دستورهای آسیایی آسون و باب میل آریایی تری رو وارد عرصه شمشیری کنم.


پس از ساندویچ کره ای هفته پیش، اینجا نوبت بان-می، این ساندویچ محبوب ویتنامی هست. آشپزی ویتنام به واسطه مستعمرین، تاثیرات زیادی از آشپزی فرانسوی گرفته و این ساندویچ مصداق بارز اون هست.  چو نیک بنگری، استعمارگری نقش به سزایی در تبادل مواد و تکنیک های آشپزی ایفا کرده و از مصادیق بارز اون هم می شه محبوبیت غذاهای هندی در بریتانیا و غذاهای اندونزیایی در هلند دونست. انگیزه اصلی سفرهای مستعمرین اروپایی به شرق در قرون وسطا، ادویه هندوستان و آسیایی جنوب غربی بود. فلفل متاع اصلی و زنجبیل و میخک و دارچین موارد دیگه مورد علاقه بودن. منبع این اراجیف هم کتاب جالبی بود که چندی پیش خوندم. 


 هلا! ای آریایی پاک نهاد! کتاب بخون! بنده همینک دویست صفحه از حضرت عالی جلوترم! اون هم در مبحث خطیر تاریخ ادویه!      
                       

مواد لازم:

برای میت بال:

نیم کیلو مخلوط گوشت گوساله و بوقلمون
دو قاشق غذا خوری گشنیز، ریز خرد شده
یک فروند پیازچه، ریز خرد شده
سه حبه سیر، ریز خرد شده
یک قاشق غذا خوری، فیش سس( سس ماهی)
یک  قاشق غذا خوری سیراچا (یا سس چیلی تند)
دو قاشق چای خوری شکر
نمک و فلفل به میزان لازم
یک قاشق غذا خوری نشاسته ذرت

برای ترشی سریع:
 یک عدد هویچ، کبریتی خرد شده
یک عدد خیار، ریز حلقه ای شده
یک عدد هالوپینییو 
دو قاشق غذا خوری شکر
سه قاشق غذا خوری سرکه برنج ( یا سرکه سیب)  
دو قاشق چای خوری نمک

برای ساندویچ:
 چهار عدد باگت
مایونز اسپایسی (ترکیب سیراچا با مایونز)
چند ساقه گشنیز 

این ساندویچ با ترشی سریع هویچ و دایکان (گیاهی از خاندان تربچه) درست می شه. بنده دستور این پست رو گرفتم و دایکان رو با یک فروند خیار تعویض فرمودم. مواد ترشی رو در آب گرم حل کنید و سپس سبزیجات رو اضافه کنید و یک ساعت صبر کنید تا ترشی آماده بشه.      

تمام مواد میت بال رو مخلوط کنید و گلوله های به اندزه توپ پینگ پنگ از اون درست کنید. این ساندویچ به طور سنتی با گوشت خوک درست می شه. بنده ترکیبی از گوشت گوساله و بوقلمون رو برای جایگزینی توصیه می کنم. در ضمن این ساندویچ تنها به فرم میت بال درست نمی شه و موارد دیگری از قبیل گوشت خوک و مرغ هم بسیار مرسوم هستن.       

میت بال ها رو در تابه داغ طلایی کنید و مطمئن بشید مغز اون ها کاملا پخته هست. ساندویچ رو با باگت، مایونز اسپایسی و سبزیجات ترشی شده سرو کنید.  

روز بعد هجمه میراث آریایی بر بنده تاثیرگذار شد و بقیه مواد رو به صورت یه چلو میت بال کلاسیک درست کردم! میت بال با این کته گشنیز لیمویی

Comments

Mahnaz said…
رنگها در دو پست آخری بیداد میکنه ولی واقعیعت اینه که رنگهای غذائی این وبلاگ همیشه منحصر به فرد هستش و همیشه به آدم انرژی مثبت میده ، این ساندویج ویتنامی هم خیلی خوشمزست ممنون برای دستور و معرفی کتاب
Nei Rang said…
آقا اجازه! یه چیزی بگم من؟
سر زبونمه, اجازه ! لطفن!
آقا اجازه! عکاستون قشنگن
ولی هنوز یه جایی شون میلنگن
زمینه عکساتون خیلی شلوغه
پر از نقش و نگار و رنگارنگن
نمیگیره نگاه آروم رو عکسا
با اصل سوژه انگاری میجنگن
دیافراگم دوربین بشه بازتر
زمینه محو و سوژه ها تو چنگن

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
و سپاسگزار شف دوزل گرامی
این ترشی رو میشه عیالواری تهیه و نگهداری کرد؟
Doozel said…
ممنون خانم مهناز
Doozel said…
جناب نیرنگ
لنزم خیلی تلسکوپی هست و لذا شات ها خیلی تنگ می یفتن و از این منظر حق با شماست
mali said…
دو تا عکس آخر واقعن که آتشفشان رنگ و مزه س اونم با این همه تنوع. کارتون درسته