Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

کشمش پلو و میگو تنوری




در ادامه مبحث اسیدی باتر میلک، می ریم سراغ کشمش پلو با میگو یکی از محبوب ترین غذاهای من. البته این کشمش پلویی که می بینید تنوری هست و بالانس ترش و شیرین مناسبی داره. برخلاف کشمش پلوهایی که ملت می پزن، میگوی این کشمش پلو بیش از اندازه طبخ نشده و سفت و لاستیکی نشده.

 اصولا یه کشمش پلوی تیپیکال ایرانی به این صورت طبخ می شه : میگو رو خوب سرخ کنید. چون بوی گندی می ده، خروارها ادویه به اون اضافه کنید تا بوی اصلیش رو که برای اون پول هنگفتی داده اید از دست بده. زردچوبه کاندید مناسبی است چون بسیار ارزان و قابل حصول هست. یک گونی زردچوبه قیمتی معادل یک کیلو میگو داره. وقتی که میگو رو حسابی سرخ و نابود کردید، نوبت به مرحله دوم پخت یعنی دم شدن به همراه برنج می رسه. برای ساعتی برنج و میگو رو دم کنید. در ظرفی مناسب سرو کنید  و از هنر بی بدیل آشپزی ایرانی لذت ببرید. اگر هم ابلهی مثل دوزل از آشپزی ایرانی انتقاد کرد، او رو به شترمرغ از فرنگ برگشته تشبیه کنید و ادعا کنید که نه خیر! آشپزی ایرانی اگر بهترین نباشد از بهترین هاست. مشکل خاصی نیست، علما دو مورد رو جایز دونستن: لاف در غربت و گو .. در بازار مسگرها !

فکت هایی در مورد میگو :
میگو بافت لطیفی داره، به سرعت می پزه و اگه بیش از حد حرارت ببینه، سفت و بی نهایت کوچیک می شه و رنگ قرمز لابستری خودش رو از دست می ده. ترکیب میگو و لیمو رویایی هست و به علاوه، ادویه های قوی طعم ظریف اون رو تحت تاثیر قرار می دن . نهایتا، اگه فکر می کنید میگو بوی بدی می ده از خوردن اون صرف نظر کنید و با پول اون -که کم هم نیست- مواد دیگه ای تهیه کنید. از بهترین روش های طبخ میگو، تنوری کردن به همراه لیمو در فر دویست درجه سانتیگراد و به مدت ده تا دوازده دقیقه است. این روش مطمئن هست و تجربه کمتری به نسبت پخت در تابه می خواد و برای شروع عالی هست چون خراب کردنش غیر ممکن هست          
        

              



مواد لازم:
یک پیمانه باترمیلک دستور از اینجا 
یک پیمانه استاک صدف (یا استاک مرغ یا سبزیجات یا ماهی یا حتی آب خالی )
یک پیمانه برنج
یک دوم پیمانه کشمش پلویی
دو قاشق غذاخوری کره یا روغن
نمک و فلفل به میزان لازم
یک قاشق چای خوری پرک فلفل قرمز
یک دوم قاشق چای خوری زعفران
چهارصد گرم میگوی پوست گرفته و پاک کرده
آب و رنده پوست دو عدد لیموی زرد بزرگ
نمک و فلفل به میزان لازم
پودر پیاز و سیر به میزان لازم
صد گرم گوجه مینیاتوری(اختیاری= به جاش می شه از سس گوجه یا رب گوجه و یا از هیچ چیز دیگه ای استفاده کرد )
یک دسته ترخون

فر رو روشن و روی درجه فر ۲۰۰ سانتی گراد تنظیم کنید. برنج رو با کشمش و باترمیلک مخلوط کنید  

استاک صدف( یا مرغ یا آب معمولی) و زعفران و نمک و فلفل و فلفل قرمز رو اضافه کنید 

روغن رو هم اضافه کنید و خوب مخلوط کنید 

درجه فر ۲۰۰ سانتی گراد ، مدت پخت بیست و پنج دقیقه  با رویه ای از کاغذ روغنی یا آلومینیومی یا درون ظرف دربسته  

میگوها رو به پودر سیر و پیاز و نمک فلفل آلوده کنید، روغن، آب لیموها، رنده پوست لیموها و ترخون رو اضافه کنید. گوجه ها رو هم با دست له کنید و اضافه کنید  

یک لایه منظم از میگو روی برنج تشکیل بدید و به فر برگدونید  

حداکثر دوازده دقیقه و نه بیشتر داخل فر بپزید تا میگو نرم بشه . پخت صحیح میگو هنری هست که ما ایرانی ها از بیخ از اون بی بهره ایم . می دونم که می گید این میگو زنده است و نپخته! ولی اگر بیشتر بپزید سفت و لاستیکی می شه و رنگ قرمز لابستری اون به فنا می ره. از ما گفتن بود  


Comments

Nei Rang said…
به گوش جان شنیدم
و ممنون