در حضیض ناامیدی و در اوج لحظاتی که قانع شده ای که به
دلیل پست متعدد غذاهای گیاهی در این وب لاگ فخیمه، دیگه نمی تونی دستورهای بکر گیاهی
از خود در کنی، ناگهان فکر تولید این قیمه انقلابی به سرت می زنه. تصور کن در
رستورانی کره ای نشسته ای و در ذهن خود آرمانی بودن گل کلم سرخ شده کره ای سفارش
داده شده توسط دوماد
نیویورکی رو به چالش می کشی ولی پس از دیدن اون ناگت های کوچیک به غایت سرخ و
برشته و سپس آغشته به سس چسپانک و تند و شیرین کره ای شده واقعیت مثل جفتک قاطر به
پک و پوزت اصابت می کنه. در لحظات سق زدن اون گل کلم ملکوتی نوایی جادویی از غیب نهیب می زنه: که ای
مردک! تا به کی کاهلی؟ بیا و با این ناگت ها خورش های ایرانی رو وگان سازی کن و
دست از پندار منفی بشوی.
خورش قیمه
برای بنده هم غذای به شدت نوستالژیکی هست. لذا با عرض پوزش از دوستداران اصالت، اینجا
اون رو با ناگت گل کلم سرخ شده بازتولید می کنم. در اون راستا گوشت رو از رده خارج
و حجم لپه رو دوبل، سوبل یا بلکه چوبل کردم. در عین حال دارچین، لیموامانی، و گلاب
رو برای یادآوری خاطرات قیمه در خورش نگه داشتم. در ادامه این ماجراجویی به جای
سیب زمینی سرخ کرده از ناگت های گل کلم کره ای سود جستم تا دندان گیری گوشت رو
تداعی کرده باشم. نتیجه؟ توپ و عالی!
دعای سال نو: امیدوارم روزی برسه که گوشت به سفره ضعفا
بازگرده. از اون بیشتر امیدوارم حتی در صورت دسترسی به گوشت عده ای از فرزانگان باز
این غذا رو تولید کنن و به سلامت خود، مشتی گاو و گوسفند زبون بسته، و محیط زیست
کمک های شایانی بکنن.
مواد لازم:
قیمه:
صد و هشتاد و پنج گرم لپه
چهارصد و پنجاه گرم گوجه چرخ کرده
سه عدد لیموی امانی
یک دوم قاشق چای خوری زردچوبه
یک چهارم قاشق چای خوری دارچین
یک چهارم قاشق چای خوری برگ رز خشک (یا گلاب)
یک قاشق چای خوری محلول زعفران دم کرده
ناگت گلم کلم:
یک فروند گل کلم متوسط، به خوشه های کوچک تقسیم
شده
یک پیمانه آرد همه منظوره
یک پیمانه نشاسته ذرت
یک و یک دوم (الی دو بسته به ذائقه) قاشق چای خوری نمک
یک قاشق چای خوری بیکینگ پادر
دو قاشق غذا خوری پودر پیاز
دو قاشق غذا خوری جعفری خشک
دو پیمانه آب سرد
قیمه رو هوا کنید. ابتدا لپه رو
بشورید و ادویه جات رو در پیاز داغ تفت بدید. اگر اون بوی خاص لپه رو دوست ندارید، اون
رو جداگونه بپزید و آب اون رو صاف کنید. سپس همه مواد به جز زعفرون رو به بادیه اضافه کنید و
روی حرارت کم بپزید تا لپه کاملا پخته بشه. دست آخر زعفرون رو اضافه کنید.
برای درست کردن ناگت ها، گل کلم رو به خوشه های
کوچک و به اندازه توپ پینگ پنگ برش بدید. اگر گل کلم رو پخته تر می پسندید، اون ها
رو به خوشه های کوچک تر و به اندازه حبه قند بزرگ برش بزنید. در صورت خیلی ریز
بودن گل کلم، به مایه خمیر بیشتری نیاز خواهید داشت و باید حجم خمیر رو به نسبت
افزایش بدید. خمیر رو با مخلوط کردن تمام مواد درست کنید و گل کلم ها رو در اون
بریزید و تک تک خوشه ها رو سخاوتمندانه با خمیر بپوشونید. غلظت خمیر باید مثل رنگ نقاشی باشه. خوشه ها رو در روغن داغ با حرارت سیصد پنجاه فارنهایت یا همون صد و هفتاد و پنج خودمون سرخ کنید تا پوسته اون ها کاملا سفت و طلایی بشه. اگر دماسنج ندارید، برای سیستم علی اصغری، ظرف روغن رو روی حرارت متوسط رو به زیاد قرار بدید.
مثل خورش قیمه کلاسیک، قیمه رو به جای سیب زمینی
با گل کلم سرخ کرده بپوشونید و با برنج سرو کنید.
Comments
روز جهانی "زن" هم گرامی باد.
روز زن بر همهگان مبارک باد
یک تعدادی فامیل کرمانی ما داریم که بسیار آشپزهای عالیای هستن و هر خوراک و شیرینی و کیکی که از آشپزخونههاشون میاد بیرون عالی و بینقصه. این آشپزهای توپ، قیمه رو به جای لپه بانخود میپزن. نخود رو از قبل خیس میکنن و پوست میگیرن و لپه میکنن. علت رو هم بوی لپه و شکل قشنگ تر نخود لپه شده در خورش اعلام کردن. شاید برای این قیمهی پر لپه بشه این کار رو کرد. البته بسیار وقت گیره و بنده هم بعد از یک بار پوست نخود گیری، به بوی لپه راضی شدم.