املت قرمه سبزی

حقیر طی این ده سال وب لاگ نگاری مرتکب جنایات زیادی شده. در پرونده مفاسد اخلاقی متهم، موارد متعددی از تعددی به حریم حرم آشپزی اصیل ایرانی موجود است. از شاخص ترین اون جنایات می شه به این پیتزای قرمه سبزی، این پیتزای کوکو سبزی و یا این فسنجون ژنرال دوزل اشاره کرد. از شواهد و قراین هم پیداست که متهم از این افعال شنیع درس عبرت نگرفته و این املت قرمه سبزی مصداق بارزی از آخرین پلیدی های این عنصر نامطلوب هست.

 از مباحث تاریخی که بگذریم، داستان این املت به نوبه خود شنیدنی هست. چنانچه برخی از خوانندگان آگاه می باشند، نگارنده پس از سال ها مقاومت و ایستادگی بر محور شبکه اجتماعی گزیزی و ارج نهادن به ارزش وب لاگ نویسی، به جبر زمانه و در راستای تلاش برای فروش کتابش از قاطر شیطون پیاده شد و اقدام به تاسیس شعبه ای از کافه در اینستگرام کرد. در جریان این تجربه نو، نگارنده با یک موسیقی دان آمریکایی ساکن لس آنجلس و دارای دوست های ایرانی و علاقمند به آشپزی ایرانی آشنا شد. موسیقی دان نامبرده یک بار اقدام به تولید شکشوکا (که همون املت خودمون هست ) با قرمه سبزی اضافه اومده کرد و اون ایده دل نگارنده را خوش نشست. نتیجه تولید این املت توسط بنده بسیار عالی شد... گویی که طعم اهورایی قرمه سبزی چون روحی در قالب بی جان یک املت ساده دمیده شده بود. در پایان نگارنده خوانندگان منفعل کافه رو به پیاده شدن از قاطر شیطون و درست کردن این املت دعوت می کنه.     

مواد لازم:

پنجاه گرم جعفری

پنجاه گرم تره

یک قاشق چای خوری شنبلیله خشک (برای ورژن شمالی: یک قاشق چای خوری نعناع خشک  و یک قاشق چای خوری شوید خشک )

صد و هفتاد و پنج گرم اسفناج

سه حبه سیر، ریز خرد شده

یک قاشق چای خوری گرد لیمو امانی (یا یک فروند لیموی سبز بزرگ)

دو قرص عصاره مرغ یا گوشت (اختیاری و قاب حذف برای مورد گیاهی)

صد و پنجاه گرم لوبیای قرمز پخته

سه عدد تخم مرغ بزرگ

بنده پس از کلنجار کوتاه مدتی با خود به این نتیجه رسیدم که زدن دو سه تا تخم مرغ به قرمه سبزی اضافه اومده از پریشب، حق مطلب رو ادا نمی کنه. لذا بنا رو بر تولید بنیادی این قرمه از صفر و به مدد سبزی تازه و فرمول سبزی متفاوت از سبزی کلاسیک قرمه گذاشتم. بنده از فرمول سبزی قرمه مورد علاقه خوانندگان گرامی اطلاع ندارم، ولی بدانید که در قرمه محبوب بنده اسفناج راهی نداره و نگارنده به فرمول ساده قرمه تهرانی (تره، جعفری و شنبلیله) بسنده می کنه. البته چو نیک بنگری، از زیباهای بیشمار قرمه سبزی یکی هم این هست که از استانی به استان مجاور، از دهاتی تا دهستان مجاور، از کوچه ای تا بن بست مجاور، و از خانه ای تا آپارتمان مجاور فرمول قرمه سبزی می تونه متفاوت و بسته به ذائقه شخصی کاملا متمایز باشه. برای این دستور خاص، بنده به دلیل زودپز تر بودن اسفناج و بافت دلنشین اون پس از تفت دادن، صلاح دونستم که مبنای دستور رو بر اساس اسفناج قرار داده و مقدار کمی از سه گانه محبوب تهرانی (تره، جعفری و شنبلیله) رو برای طعم بخشی اضافه کنم. برای شروع کار باید ابتدا سیر، تره، جعفری و شنبلیله رو در کمی روغن تفت داد تا آب اون ها کشیده بشه و کمی هم طلایی بشن. سپس باید اسفناج رو افزود تا آب اون کشیده بشه.        

استفاده از عصاره گوشت یا مرغ در این غذا اختیاری هست. در صورت جزم کردن عزم خویش به استفاده از این مواد پر نمک، به خاطر داشته باشید که نیاز به افزودن نمک اضافه به غذا نیست. سپس لوبیا و آب یا گرد لیمو رو هم اضافه کنید. تخم مرغ ها رو بشکنید، حرارت رو کم کنید، در ظرف رو بندید و پنج شش دقیقه امون بدید تا سفیده خودش رو بگیره. در راستای زیبایی بصری، صلاح بر این هست که زرده روان و عسلی گون باشه. این از اون مواردی هست که هم زدن تخم مرغ باعث تولید غذای به غایت قناس می شه.