پیده ترکی

پیده فی الواقع نوعی پیتزای ترکی بدون پنیر، با گوشت فراوون و به شکل قایق هست. بنده خاطرات فراوانی رو از پیده خوری در فرودگاه آتاتورک و سایر اماکن عمومی یدک می کشم. در روند تهیه پیده، گوشت مزه دار شده (شبیه به این سینی کباب) بر روی خمیر نازک و بیضوی پهن شده پخش می شه و در راستای محبوس کردن عصاره روان شده از گوشت، لبه های خمیر روی گوشت دولا و قایق واره ای حامل محموله ای با ارزش از گوشت مزه دار به تنور روانه می شه.

 اینجا دستوری متمرکز بر مایه گوشت پیده و نه لاجرم خمیر پیده رو داریم. بر طبق دستوری اتخاذ شده از یک دوست مجازی ترک، هر خمیر بدون روغن و یا با روغن کم و لاجرم هر دستور مناسب برای پیتزای نازک برای تهیه پیده مناسب هست (پیتزای نیویورکی، نون نازک ترکی، پیتزای سیسیلی).  فی المثل من در سعی اول از دستور نون تافتون و در سعی دوم از خمیر پیتزای نیویورکی استفاده کردم. پیده معمولا با زرده تخم مرغ سرو می شه و البته اجباری هم بر کاربرد اون نیست. در خاتمه باید عرض کنم که پیده قونیه ای معمولا به شکل یک پیتزای دراز، نازک و برش نخورده سرو می شه (شاهد).                                

مواد لازم:

نیم کیلو گوشت گوساله چرخ کرده

دو قاشق غذاخوری پاپریکا

یک قاشق چای خوری زیره

یک قاشق چای خوری فلفل سیاه تازه کوبیده

دو قاشق غذاخوری پیازداغ

یک قاشق غذاخوری رب گوجه

دو عدد گوجه متوسط رسیده، رنده شده

دو قاشق غذاخوری جعفری، ریز خرد شده  

چهار عدد زرده تخم مرغ برای سرو (اختیاری) 

سه  چهارم  برابر دستور خمیر نون تافتون  

تمام مواد دستور (به استثنای زرده تخم مرغ و خمیر) رو مخلوط کنید و ورز بدید تا مایه یکدستی حاصل بشه. در سعی اول بنده، پیده قایق رو دوبل بار زدم تا پیده درست و درمونی حاصل بشه. در عالم پیده، شاید بشه این رو پیده شیکاگویی (به واسطه ضخامت) نامید!. پیده رو به فر داغ (داغ ترین درجه) بفرستید! بنده برای باز نشدن پیده در حین پخت، از دسته هونگ برای مهار جانبی استفاده کردم .        

پیده داغ رو با زرده برس بزنید و ماحصل رو سرو کنید.       

در سعی دوم پیده کلاسیک رو به روش نازک تر درست کردم. لبه ها باید کاملا روی کار برگردن و دولا بشن تا قایق در حین پخت باز نشه و محموله با ارزش غرق نشه . پیده اصیل، مثل پیتزای نیویورکی، باید کاملا نازک باشه.