دال ماش و بادام

فروردین گیاهی بنده با صلابت خاصی در جریان هست و برای هفته اول وگان، چی بهتر از یه دال درست و درمون؟ این دال به سبک شله ماش اصفهانی طعم غالب ماش داره و برخلاف اون محتوی مقادیر متنابهی سیر، پیاز و ادویه هست. مکانیزم این دال شبیه این عدسی اصفهانی طراحی شده؛ تفاوت اصلی در جایگزینی ماش به جای عدس و به عنوان حبوبات قالب هست. از دال های مقتدر دیگه سایت می شه به این یا اون اشارتی داشت. ماحصل در عکس بالا با یک فروند پراتای فلفل و شوید سرو و صرف شد.         

مواد لازم:

یک و یک دوم پیمانه ماش

سه چهارم پیمانه لپه

یک چهارم پیمانه گردو یا بادام چرخ کرده
ماسالا: 

یک دوم پیمانه پیازداغ

یک قاشق غذاخوری سیر، رنده شده  

یک قاشق غذاخوری زنجبیل، رنده شده  

یک قاشق چای خوری زیره   

یک قاشق چای خوری پودر تخم گشنیز

یک قاشق غذاخوری پودر کاری

یک قاشق غذاخوری سرکه

خیلی بهتره که از شب قبل ماش رو خیس کنید چون نامبرده  چغر، بدبدن، دیرپز و یا به قول مرحوم مادربزرگ بنده "حرومزاده" هست. ابتدا ماش رو با بادام و آب کافی روی حرارت قرار بدید تا ماش تقریبا بپزه. در این حین ماسالا رو هوا کنید. پیاز داغ رو روی حرارت قرار بدید و سیر و زنجبیل رو در اون تفت بدید. سپس ادویه جات رو اضافه کنید و در روغن سرخ کنید تا بوی ملکوتی اون ها فضا رو مسخر کنه. سپس سرکه و کمی آب اضافه کنید تا سس واره ای درست بشه. لپه رو به دیگ ماش تقریبا پخته اضافه کنید و حرارت بدید تا هر دو حبوبات کاملا مغز پخت و تقریبا متلاشی بشن.  یکی دو پیمانه از سوپ رو کاملا در مخلوط کن پوره کنید و ماحصل رو به همراه ماسالا به دیگ برگدونید. پنج شش دقیقه حرارت بدید تا سوپ جا بیفته. طعم نهایی رو با افزودن نمک، فلفل، و یا سرکه بیشتر تنظیم کنید.                   

روز بعد دال با برنج گشنیز لیموی و سالادی ملبس به سس وگان ارده و ترشی انبه صرف شد.