Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

بال مرغ بوفالو



یکی از سمبل های آمریکا، بال مرغ سرخ شده و آغشته به سس و معمولا سرو شونده در حین فوتبال (یا اون چیزی که اینجا فوتبال نامیده می شه) هست. تنوع سس در این غذا بی پایان و تقریبا مثل تاپینگ های پیتزا نامحدود هست. البته چند مورد مقتدر و کلاسیک مثل سس بوفالو، سس باربیکیو و بال با سیر و پارمزان در اکثر منوها حضور ثابت دارن. اینجا یه روش دو مرحله ای برای پخت بهینه بال و طرز تهیه سس تند کلاسیک رو عرضه می کنم.                
مواد لازم:

هشت عدد بال کامل
یک عدد پیاز متوسط، ریز خرد شده
سه حبه سیر، رنده شده
آرد و نمک و فلفل به میزان لازم

برای سس بوفالو:      
یک چهارم پیمانه سس تند
دو قاشق غذاخوری کره
یک قاشق غذاخوری عسل

بلوچیز برای سرو 


در روش کلاسیک بال معمولا به آرد آغشته و در روغن داغ سرخ می شه. در روش من ابتدا بال ها رو با سیر و پیاز نیم پز می کنیم. سپس اون ها رو به آرد، نمک و فلفل آلوده و در فر داغ (بالاترین درجه) تنوری می کنیم. بدین سان مرغ مزه دار و از درون بسیار نرم و از بیرون برشته می شه. در ضمن به جای تنوری کردن می تونید بال ها رو پس از آبپز کردن سرخ هم بکنید. سس رو هم به روش بن ماری و با مخلوط کردن کره و سس تند تولید کنید.  

پس از طلایی شدن بال ها اون رو در کاسه سس بغلتونید تا تمام وجوه اون ها به سس آلوده بشه. 

این بال معمولا با سس بلوچیز سرو می شه. من براده های بلوچیز رو ترجیح می دم. چون سس زیادی غذا رو سنگین می کنه.   

Comments

Nei Rang said…
خیلی ممنون شف گرامی.

از ترکیب سس فلفل با عسل, ماست آبگرفته, کمی مایونز و روغن زیتون, سس خوشمزه ای حاصل میشه که عذاب وجدان زیادی بهمراه نداره. با فرنچ فرای میپسندمش. با ساندویچ بادمجون سرخکرده و پنیر چدار هم امتحان کردم, بنظرم عالی بود.
سونا said…
بال مرغ خوردن حتى بدون سس هم خيلى جرات ميخواد ولى متاسفانه خوشمزه س و بعضى وقتا بايد جشم به روى وجدانمون ببنديم
تا حالا با بلوجيز امتحان نكردم بايد برم سروقتش
نميشه تا ما رزيم هستيم بيشتر غذاى رزيمى بذاريد
باز هم ممنون از اينكه ما رو شريك تجربه هاتون ميكنيد
Doozel said…
جناب نیرنگ
ترکیب رژیمی و هوشمندانه ای به نظر می یاد
Doozel said…
خانم سونا
ریشه اکثر بدبختی ها کربوهیدرات ها هستن و بال مرغ خالی زیاد زیان آور نیست