نوروز ۹۲

این روایت شام شب سال نوی ۱۳۹۲ می باشد.  در گام اول بریم سراغ فال سال! امسال متاسفانه خواجه همکاری نکرد و غزلی نسبتا دری و ری و بی ربط رو به بنده حواله داد. من ولی روی خواجه رو زمین ننداختم و متنبه شدم؛ لذا در سال نو، غرور رو کنار خواهم گذشت، عاشق خواهم شد و با دیوانگان Hang out نخواهم فرمود.

امسال آرزوی خاصی جز تثبیت قیمت دلار و مرغ از بارگاه ایزدی ندارم. بقیه آرزوها پیش کش. 

برای شام سال نو، در گام اول،  شیرینی دانمارکی رو هوا کردم.  

من برای شام امسال یه تم شمال-جنوب ایران رو در نظر داشتم. برای جنوب، ماهی شکم پر اسپایسی  با سبزی پلوی آبکشی و پر از سیر. برای تم شمال، سالمون کره پز با کته سبزی پلوی دودی.  این سبزی پلوی جنوبی من با گشنیز زیادتر از حد معمول بود.   

برای کته شمالی، نمک دودی فراوونی به کته زدم. 

سپس کره و سبزی رو با کته مخلوط کردم و در فر و بغل ماهی پختم. 

در راستای پخت سالمون به نزد عمو ماهی فروش رفتم و طلب سالمون با پوست فرمودم. ماهی رو تحویل گرفتم ولی متوجه شدم که پوست اون ها پر از فلس هست. خواستم گیر بدم ولی کلمه فلس رو به انگلیسی بلد نبودم و لذا غلاف فرمودم چون من یا گیر نمی دم، یا اگه بدم مثل یه مرد یه گیر کلاسیک و تما عیار می دم. به خانه رجعت فرمودم و در اونجا به طرز مظلومانه ای یک ساعت ماهی رو با برس سابیدم چون من به شخصه از فلس ماهی زیر دندون متنفرم.   

در نهایت گیله زن روش خوردمان کله ماهی رو به من آموخت. گوشت نواحی سر ماهی بسیار پرچرب و خوشمزه هست و لذا به جای مسخره کردن مردم، روش خوردن اون رو بیاموزید.  

شمشیری سال خوشی رو برای شما آرزو می کنه. از شمال تا جنوب ایران اهل هرجا که هستید شاددل و خرم باشید. در نهایت چون خواجه همکاری نکرد، شعری از فریدون مشیری  رو می ربایم و تقدیم می کنم:

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ ...