نون های فطیر هندی؛چاپاتی و پراتا

از نون های فطیر (نون بدون مخمر و ور نیومده) پیشتر صحبت شد و اشاراتی به نون چاپاتی هم رفت. این ور آب، کانسپت جدیدی از رستوران های فست فود هندی در حال ظهور و گسترش هست و از مشخصه های اون ها هم سرو کاری های آماده با انتخاب نوع برنج و نون (شبیه رستوران های چیپولتله ولی نه برای غذا مکزیکی بلکه برای غذای هندی ) از ناحیه مشتری هست. فقدان نون ترتیا در مکتب هندی هم با ارایه ساندویچ های پیچده در نون چاپاتی جبران شده. چاپاتی نون نفیسی هست؛ با آرد سبوس دار درست می شه و لذا سالم و از اون مهم تر، بسیار خوشمزه هست. هندی ها علاقه عجیبی به آرد سبوس دار دارن و به سختی حاضر به تاخت زدن اون با آرد سفید هستن. شاید ریشه عشق آریای به سنگک هم همون سبوس دار بودن آرد اون باشه.

بنده اول بار در انگلیس با مفهوم چاپاتی آشنا شدم. اون زمان دختری هندی جزو هم خونه های بنده بود و شوهر نام برده که در لندن می زیست هر از چندی سری به ما منچستر نشینان می زد. یکی از حرکات مورد علاقه شوهر، طبخ چاپاتی تازه پیش از هر وعده توسط عیال بود. آها راستی یادم رفت بگم که دختر هندی نامبرده خود رو فمینیست هم می نامید. در غیاب شوهر، دختری انگلیسی و از هم خونه های دیگه این حرکت رو ضد فمینیستی قلمداد می کرد و بعضا بحث های جالبی هم رخ می داد. یکی از قشنگترین  جملات زندگی بنده هم جوابیه دختر هندی به اتهامات وارده بود. منطق او هم این بود که "بنده زنی مستقل و روی پای خود هستم و بعضا به دلیل علاقه به همسر نون هم درست می کنم". 

چند سال بعد در آمریکا بلاجبار با یک اراده فمینست خودخوانده و وطنی و پر مدعا به اسم فی فی همخونه شدم. نامبرده اصولا کار نمی کرد و  پس از ورود برای یک دیدار سه روزه با دوست پسرش (همخونه بنده) هرگز منطقه رو ترک نکرد. نامبرده بر سر هر موضوع بی ربط، خود رو موظف به انعقاد پیوند گودرز با شقایق و ارتباط اون موضوع به مناقشات فمینیستی و حمله به ستمگران مذکر و یاداوری ابعاد شوم ستم تاریخی ما مردان به حقوق بانوان می کرد. خلاصه کلام اینکه، اون زن بدبختی که سبزی آش و خورش خرد می کنه و می فروشه، قطعا از برخی از مدعیان فمینیست بودن، فمینیست تره و خودش جم ممکن هست که خبر از اون نداشته باشه. همون گونه که فی فی همانند یک پیکان صفر اسپرت شده بود و خبر از اون نداشت.

مواد لازم:

برای چاپاتی:

یک پیمانه آرد سبوس دار

شش قاشق غذا خوری آب داغ

یک دوم قاشق چای خوری نمک

برای پراتا پیاز و گشنیز:

دو قاشق غذاخوری پیاز داغ طلایی (خشک)

دو قاشق غذاخوری گشنیز، ریز خرد شده  

دو قاشق غذاخوری روغن حاصل از پیاز داغ  

چاپاتی نون ساده و روتی نون پر شده با مایه داخلی و هر دو نون ها تابه پز هستن. تهیه خمیر خیلی آسون و سه مایه متشکل اون آب، خمیر سبوس دار و نمک هست. خمیر رو ده دقیقه ورز بدید تا از هر دو تست موفق بیرون بیاد و سپس نیم ساعت به اون استراحت بدید.    

خمیر رو به دو چونه تقسیم کنید و اون ها رو با وردنه کاملا نازک کنید. خمیر رو در تابه داغ پهن کنید. از نشونه های موفقیت این هست که نون در حین پخت باد کنه و متورم بشه.    

برای روتی و در تلاش اول، میون اون ها رو با پیاز داغ پر کردم. نتیجه خوب نشد و خمیر به نیکی نازک نشد.     

در تلاش دوم به این نتیجه رسیدم که محتویات درونی باید خشک باشه و اون روش حلزونی (ر.ک.عکس بالا) هم جوابگو نیست. لذا ابتدا خمیر رو کمی پهن کردم و محتویات داخلی رو روی اون گذاشتم و لبه ها رو برگردوندم و محتویات رو کاملا داخل خمیر محبوس کردم. سپس زیر اون چونه رو آرد پاشیدم و اون رو با وردنه کاملا پهن کردم. برای پخت روتی حتما باید اون رو با روغن برس زد و سپس مثل قبل در تابه طبخ کرد.           

عزیزان عکس بالا از راست: روتی، چاپاتی و دال عدس کلاسیک تشریف دارن.  

 تست سوم با بلوچیز و پیازداغ.