چلو مرغ رنچ داریم امروز!. آری دستوری تلفیقی
دیگه با نتیجه ای محشر. اگر از قدیم الایام به خاطر بیارید با سس رنچ اینجا آشنا
شدیم؛ اینجا مرغ در یه سس سفید شبیه به اون، ولی بر اساس پنیر خامه ای، پخته می
شه. چو نیک بنگری، من این خورش رو با برنج زرد رنگ سرو کردم (در راستای این نوستالژی)، علاوه بر برنج این مرغ رو می شه با نون یا پاستا هم سرو کرد و اجباری
به رنج برنج پزی نیست. غذای سفید کلاس
خاصی داره و شما حتما بر این مهم واقف می باشید و بر اون صحه می نهید. در ضمن داخل
این خورش می شه سبزیجاتی از قبیل هویچ، سیب زمینی و کدو هم به کار برد.
مواد لازم:
یک عدد مرغ کوچک یا یک کیلو بالا رون مرغ
یک عدد پیاز متوسط
دو عدد برگ بو
هشت عدد دونه فلفل سیاه
سه حبه سیر (یا یک دوم قاشق چای خوری پودر سیر)
چهار عدد فلفل کشمیری خشک (اختیاری)
دو قاشق غذاخوری آرد
یک دوم پیمانه شیر کم چرب
صد و بیست و پنج گرم پنیر خامه ای
آب یک عدد لیموی تازه
|
مرغ رو به همراه، پیاز چارقاچ، برگ بو، سیر،
فلفل سیاه و فلفل کشمیری (یا هر فلفل خشک دیگه یا اصلا بدون فلفل در صورت این کاره
نبودن) و با آب کم روی حرارت ملایم قرار بدید تا کاملا بپزه.
در این حین بشامل واره ای ساده هوا کنید!. کره
رو آب کنید و آرد رو در اون تفت بدید. آرد رو زیاد بو ندید و سعی کنید سفید بمونه
تا رنگ نهایی خورش هم بالتبع قهوه ای نشه. شیر رو به آرد اضافه کنید. حرارت بدید
تا مایه سفید غلیظی حاصل بشه. سپس پنیر خامه ای رو وارد کنید و با چنگال اون رو له کنید تا کاملا با مایه
سفید مخلوط بشه. اگر پنیر در برابر آمیزش با سس مقاومت کرد، قاشق قاشق از آب مرغ به سس اضافه کنید و
با دست دیگه سس رو کاملا هم بزنید تا پنیر کاملا با سس مخلوط بشه. من آب مرغ رو هم
صاف کرد برای دوری از ورود نجاسات و ناخالصی های احتمالی به سس پاک و سفید.
|
|
مخملین سسی هوا شد!.
|
|
بقیه آب مرغ رو غلیظ و سپس صاف کنید. مرغ رو به
همراه آب مرغ و آب لیمو ی تازه به سس اضافه کنید و کمی حرارت بدید تا غذا جا بیفته.
|
|
جا افتاد!.
|
|
بدون یه برنج بر حق، حق مطلب ادا نمی شد.
|
Comments
یکی برای ای پست
یکی برای لینک سس رنچ
یکی برای لینک پست نوستالژیک
یکی برای ساندویچ مرغ که در پست سس رنچ بود
یکی برای لینک تهیه باتر میلک با ماست که در پست سس رنچ بود
ممنون به توان سه، یکی برای توجه همیشگی، دیگری برای اشعار ، سوم برای غنی سازی صلح آمیز بلاگ
قدر زر زرگر شناسد، قدر دوزل دوزلی
دوشنبه اومد و رفت و سه شنبه ست
کجایی شف؟ دارم میرم من از دست
دو روزه نیمه جانم گشنه ام هست
یه گوشه چار زانو نشسته ام بست
دوشنبه های بی گوشت عیش من هست
گویی قرار دارم با لعبتی مست
نذاشتی هیچی این دوشنبه بر میز
مرید از ضعف در حال کما هست
حالا گرسنه موندم, نیست خیالی
بگو خوبی, همه چی روبراه هست؟
کمی از اندگی بلاگی عقبم و پستی اماده نداشتم. پست غذاهای بدون گوشت جدید و متفاوت هم کم کم داره سخت می شه و یافتن ایده های نو هم به همین کیفیت!