در خاندان ما، دسته ای به سرکردگی پدر لر بنده،
تمایل عجیبی به صرف گوشت و کباب آلات دارن. گروه دیگری به فرماندهی مامیتا، تمایل
عجیبی به غذاهای ترش، ترشی و خورش ها و آش های ترش مزه دارن. لذا، یکی از غذاهایی
که از عنفوان کودکی با اون سرکار داشته و درگیر اون بودم شوربای برنج بود که به
خصوص در اجتماعات خانوادگی بسیار طبخ می شد و به خصوص به عنوان عصرانه های غیر
رسمی روزهای سرد. در ضمن گروه اول گوشتخوار به شدت از شوربا و شل و کم گوشت
بودن اون متنفر بودن. از اینها که بگذریم،
این دستور یه دستور خانوادگی هست و کار زیادی روی اون شده و مطمئن هستم دستوری از
این بهتر گیرتون نمی یاد.
در ضمن، شوربا متشکل از دو کلمه "شور"
و "با" هست [کف کردن حظار از این اکتشاف ]. کلمه "با" در فارسی
قدیم به معنی آش هست و شور هم به معنی نمک
دار. معرب این کلمه شوربة هست که در زبان عربی امروزی به معنی سوپ هست. و این بود یکی از آخرین اکتشافات
بنده. تا اکتشافات بعدی خدانگهدار ...
مواد لازم:
پونصد گرم سس گوجه
(هفتصد و پنجاه گرم گوجه تازه و یک عدد پیاز متوسط)
هفتصد و پنجاه گرم بالارون مرغ (چهار عدد)
یک و یک دوم پیمانه برنج (ترجیحا از نوع پر
نشاسته)
یک دوم پیمانه بلغور گندم
یک قاشق چای خوری زردچوبه
چهار عدد فلفل کشمیری
یک قاشق غذاخوری دونه فلفل سیاه
سه چهارم پیمانه آب نارنج تازه
 |
همه مواد به جز آب نارنج و فلفل سیاه رو به آرام پز بفرستید.
اگر سس آماده ندارید، اون رو با سرخ کردن پیاز و افزودن گوجه درست کنید. بهترین برنج
برای شوربا، برنج های تپل کوتاه قد و پرنشاسته هستن. در اصفهان برنج خوش عطری به
نام برنج لنجون وجود داره که برای این مقصد عالی و برای دم کردن افتضاح هست. اگر
از لنجون دورید، برنج آربورییوی ایتالیایی که در ریوزوتو استفاده می شه و یا برنج والنسیایی که
در پا-ی-یا استفاده می شه برای این مقصد عالی هستن. دشمن شوربا، برنج های دراز از
قبیل باسماتی هستن. در ضمن کلید اول موفقیت
شوربای خاندان شمشیری، بلغور هست که به شوربای این خاندان طعم و لعاب خاص و محصر به فرد اون رو می ده. این کشمیری ها هم از افزوده های این اواخر بنده هستن و لاغیر!
|
 |
پخت هشت ساعت روی درجه کم. پس از پخت، مرغ رو
بیرون بکشید و صبر کنید تا سرد بشه و سپس اون رو ریش کنید.
|
 |
کلیدهای دوم و سوم موفقیت شوربای خاندان شمشیری،
آب نارنج تازه فراوون و فلفل سیاه تازه کوبیده هست.
|
 |
مرغ ریش، آب نارنج(یا لیموی زرد تازه در صورت
عدم دسترسی) و فلفل سیاه حالا کوبیده رو اضافه کنید. لعاب رو دارید؟ هیچ چیزی مثل
یه شوربای آب زیپو توپوزی به آدم نمی زنه.
|
 |
دیگ شوربا، این عنصر نوستالژیک! غلظت رو
دارید؟ آش اصلا تمایلی به روان شدن نداره و فیکس سر جاش و به بدنه چسپیده. یه دستور شوربای متفاوت هم امروز پست کردم و اون رو هم دیدی بزنید بد نیست.
|
Comments
من دیشب سوپ (به قول خانوم مهناز آش) عدس و لوبیاچشم‌بلبلی رو بار گذاشتم و امروز من هم یه فنجون قبل پوریدن، یه گاه پوریدن و و یه فنجون بعد از پوریدن خوردم تا جایی که دیگه متاسفانه جایی در دلم ندارم.
یکی از بهترین آش‌هایی بودم که خوردم و به واسطه‌ی رشته‌های زنجبیل (که ناخواسته وارد غذا شدن) همونطور که خانم مهناز هم گفتن مثل آش شله‌قلم‌کار شده بود.
تصمیم بر این بود که اون آش رو آش شمشیری بنامیم ولی الان دیدم باز دو ورژن جدید گذاشتید.
همین‌طور آسه که رو می‌کنید.
همین‌جا بگم که املت هم خیلی خوب بود.
باز هم از فرمون مناسب ممنون.
سوال: می‌تونید این آش رو بی‌مرغ تصور کنید یا خیلی بی‌مزه میشه؟
:-)
یه مستاجر بابا بزرگ من داشت
که پیش از خلقت آدم بیاد داشت
اونقدر پیر بود که خدا بچه اش بود
الگوی خلقت آدم هم او بود
اسمش عباس بود و اطرافیانش
کل عباس می کردند خطاب اش
اجاقی داشت سه فتیله آبی رنگ
به زیر دود زده دیگی از سنگ
همیشه روشن و به عطری یکسان
میکرد خانه و همسایه مهمان
کل عباس فقط آش گوجه می پخت
اگه میگفتی چرا, از عشق میگفت
اسم این آش با کل عباس عجین شد
اسم آش گوجه برامون همین شد
گاهی در جواب چی میخورین شام
از آش کل عباس برده میشه نام
آری اون آش عالی هست و برای کاهش وزن بی نظیر . البته نمی دونم چه قدر زنجبیل توش ریختید که رشته ها ش تونستن یه دیگ رو کش دار کنن. این شوربا بدون مرغ فاجعه بار نیست ولی دیگه شوربای خاندان شمشیری نیست. در خصوص این فرمون هم باید بگم پست های که براساس تجارب شحصی از قبیل رژیم یا دستور خانوادگی هستن معمولا به دلنشین تر ولی در تیراژ محدود تر هستن
امیدوارم کل عباس در قید حیات باشه و به آشپزی نوستالژیک خودش ادامه بده. بعد از کل عباس ها آشپزی با دیگ سنگی و روی اجاق سه فتیله منقرض خواهد شد
http://www.thelancet.com/journals/lanpsy/article/PIIS2215-0366%2814%2900051-0/fulltext
در این تحقیق ثابت گردیده که خوراکهای تولید شده صنعتی فاقد موادهای لازم برای تغذیه سلولهای مغز بوده و باعث کم شدن و قطع رابطه سلولهای مغز به یکدیگر میشوند.
سلولهای مغز دائما با هم در ارتباط و احساسات شخص را متعادل نگه میدارند.