پس از پست ساندویچ چیکن پارمزان
هفته پیش، اصفهانی درون به خروش اومد و گفت: "خره دوزلی! تا لوازمی ساندویچ
مرغو داری، بیا آ اون ساندویچی دومی رو هم درست ک..ن". منظور او، دستور یه ساندویچ فیله سوخاری از اینجا بود که مدتها اون رو مدنظر داشتم. چو
نیک بنگری، حق با اون بود و تا لوازم کار موجود بود، پرونده ساندویچ مرغ باید با
این دو دستور بسته می شد و با یک نون ساندویچی هم دو پست نشون زده می شد.
بنده عاشق ساندویچ فیله سوخاری و به
خصوص واریته اسپایسی اون هستم و فقدان این رده از ساندویچ در آرشیو سایت به طرز
سوزناکی احساس می شد. در این مملکت، سالار ساندویچ های فیله سوخاری رستوران زنجیره
ای به نام Chick fil A هست. ساندویچ مرغ این رستوران عالی و بی نظیر هست ولی مواضع مالکین اون نه!.
به خاطر دارم که این پست serious eats دقیقا بعد از سر و صدای زیادی که بر سر یکی از اون مواضع به پا شد و به نشان دهن کجی
به اون مواضع پست شد. من بعد از مدتها و
به فرمان اصفهانی درون اون رو درست کردم و پشیمون هم نشدم! نتیجه عالی و در حد اصل
جنس بود. اگر مواضع بر حق بنده رو می
پسندید، حتما اون رو درست کنید.
مواد لازم:
دو
عدد سینه بزرگ مرغ بدون پوست و استخوان
دو
قاشق چای خوری پاپریکا
دو
قاشق غذا خوری فلفل سیاه
یک
دوم قاشق چای خوری فلفل قرمز
یک
قاشق چای خوری MSG (اختیاری؛ من استفاده نکردم)
یک
پیمانه شیر
دو
عدد تخم مرغ بزرگ
یک
و یک دوم پیمانه آرد همه منظوره
دو
قاشق غذا خوری شیر خشک بدون چربی
یک
قاشق چای خوری بیکینگ پودر
دو
لیتر روغن برای سرخ کردن
چهار
عدد نان همبرگر نرم، تست شده با کره
هشت
فروند خیار شور
|
مرغ ساندویچ باید نمک دار باشه! در پست چیکن پارمزان مرغ
مارینیت شد و اینجا اون رو براین می
کنیم. یک دوم پیمانه نمک رو به همراه یک چهارم پیمانه شکر در یک لیتر آب حل کنید و مرغ رو یک شب داخل مایه
براین و در یخچال قرار بدید.
|
|
روز بعد مرغ رو خشک کنید و از وسط برش بزنید و
با گوشت کوب یا چماق بکوبید تا صاف و یکدست بشه. سپس در کاسه اول پاپریکا، فلفل
های سیاه و قرمز و ام اس جی رو مخلوط کنید. در کاسه دوم، شیر و تخم مرغ رو مخلوط
کنید و در کاسه سوم آرد، شیر خشک، بیکینگ پودر، یک دوم قاشق چای خوری نمک، دو قاشق چای خوری شکر و دو قاشق چای خوری
از مخلوط ادویه کاسه اول رو مخلوط کنید.
|
|
سه قاشق
غذا خوری از مایه تخم مرغ
و شیر رو به آرد اضافه کنید و با انگشت مخلوط کنید تا مایه شن مانندی حاصل بشه. مرغ
روکاملا خشک کنید و بقیه ادویه ظرف اول رو روی اون بریزید. سپس فیله ها رو تک تک ابتدا
در کاسه حاوی شیر قرار بدید سپس در کاسه آرد و در نهایت به ظرف مایه شن مانند
بفرستید و با دست این مایه شن مانند رو به مرغ فشار بدید تا لایه قطوری حول مرغ تشکیل
بشه.
|
|
روغن رو در ظرف سرخ کردن قرار بدید و روی حرارت
متوسط رو به زیاد قرار بدید تا کاملا داغ بشه. سپس فیله ها رو به مدت دو دقیقه هر طرف سرخ کنید تا جایی که
پوسته کاملا طلایی بشه.
|
|
عالی و بسیار اسپایسی بود و مرغ هم کاملا نرم و
آبدار و به مناسبت براین شدن نمکی و مزه دار بود!. به عنوان کلام آخر به شما
فرزندانم به زرت قاطر توصیه اکید می کنم که مرغ رو بیش از حد نپزید تا فیله مرغ
مثل لنگه دمپایی نشه. . بنده در این لحظه، پرونده
ساندویچ مرغ رو مختومه اعلام می کنم.
|
Comments
اون روش قاشق چوبی برای تست داغی روغن و بگین برای کسایی که ترمو متر ندارن مفیده.
خیلی خیلی ممنون!
پ ن:
خیار شورهای اروپا همه ترشه
خیارهاشون هم انگاری که فحشه
خیار ریز اینجا پیدا نمیشه
دسته بیل بچه شون حساب میشه
خیارای جالیزی هم نیست کوچک
یه دونه ش پر کنه شیشه یک و یک
ولی پیدا هم میشه بقالی هایی
با صاحبهای پر ز مهر آریایی
که رو خیار شور محصول وطن
بهای خون کوروش رو نوشتن
من از مزه تخم مرغ توی این دستورهای سه ایستگاهی زیاد خوشم نمیاد. ایستگاه تخم مرغ رو با کره آب شده جایگزین کردم و نتیجه خوب بود. منم باید دستور مرغ سوخاریم رو با شما و دوستان در میون بگذارم. اونم بد نیست.
راستی این 'مزه دار' که تازگی ها می گین بامزه ست. من یاد دوستهای افغانم میفتم.
روش قاشق چوبی رو بلد نیستم. اگر لطف کنید و توضیح بدید بنده و بینندگان عزیز یاد می گیریم
دقیقا ! آریایی شهر ما هم بهای خون کورش روی محصولات وطنی می کشه. اوج تکه و تاز نامبرده در کشک های ۱۵ دلاری اوست که مفت هم نمی ارزه
در میون بذارید تا بنده و بینندگان عزیز یاد بگیریم. واژه "مزه دار" فکر کنم فارسی ایرانی باشه و جز من هم سایرین استفاده کرده می کنن
شف دوزل گرامی, خواهشا "ام اس جی" یعنی چی؟
ممنون پیشاپیش !
نمک تشدید کننده طعم اومامی هست و در اکثر غذاهای رستوران ها و به خصوص فست فودها هم استفاده می شه. نامبرده به زرت قاطر هم سرطان زا می باشد
نبود شیر خشک معضل بزرگیه ؟
بعید می دونم فاجعه بار باشه . البته به جای شیر خشک از کافی میت هم می شه سود جست
فقط بخاطر ضعف تجربه محصول نهایی خیلی چرب شده بود، که خوردنش بدون عذاب وجدان میسر نبود.