Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

شوربای شلغم


این شوربای مناسب سرماخوردگی رو خاله من می پخت.  خاله من آشپز خوب و آش پز خوبی هست و این دستور رو هم در ادامه مبحث شوربا ارایه می دم تا مبحث ناتموم نمونه. میزان شلغم این آش کم هست و لذا طعم اون قوی نیست و لذا برای ورود موذیانه سبزیجات به غذای نوباوگان هم دستور مناسبی هست. در ضمن وجود آب لیمو یا نارنج تازه، ورود موذیانه مقادیر متنابهی ویتامین رو هم به نوباوگان و بیماران تضمین می کنه.
         
مواد لازم:

یک  پیمانه برنج (ترجیحا از نوع پر نشاسته)
یک پیمانه عدس قهوه ای
دویست و پنجاه گرم شلغم، مکعبی ریز خرد شده
صد گرم شوید، خرد شده   
یک قاشق غذاخوری دونه فلفل سیاه
سه چهارم پیمانه آب نارنج تازه(یا یک پیمانه ماست ترش) 
یک قاشق غذاخوری شوید خشک

برای کوفته ها:

یک دوم برابر دستور میت بال از این پست    

برنج، عدس، شوید و شلغم رو به آرام پز بفرستید. اگر آرام پز استفاده نمی کنید، ابتدا عدس رو بپزید تا نرم بشه و سپس برنج و بقیه مواد رو اضافه کنید. میزان شوید این آش هم کم هست چون اصولا این یه آش سبزی دار نیست.    

وقتی شوربا کاملا پخت، آب نارنج، شوید خشک و کوفته ها رو اضافه کنید. من به دلیل رژیم کوفته ها رو سرخ نکردم و به صورت خام در سوپ انداختم تا با حرارت موجود بپزه. دز ضمن به جای گوساله، از گوشت بوقل سود جستم. 

ورژن دوم، به جای آب نارنج، یک پیمانه ماست ترش داره. این ورژن هم عالی ولی سنگین تر هست. من این جا نصف سوپ رو با نارنج و نصف دیگه رو با ماست درست کردم.   


Comments

Maral said…
متأسفانه با هر نوع برنجی که به غیر از روش پلویی پخته بشه مشکل دارم، ولی پدربزرگم یه آش شلغم و یه آش غوره داشت که فکر می کنم دومی به مادرتون خیلی سازگار باشه. اگر دستورش رو پیدا کردم براتون می فرستم.
Nazanin said…
این آش رو من هم درست می کنم منتها این رنگی نمیشه! جالبه ها! شما رب یا گوجه هم که نزدین به این ولی نارنجی شده. من با همین دستور درست می کنم. برای حبوباتش یک پیمانه لپه هم می زنم. رنگ آش من مثل آش رشته میشه. آخه چطور ممکنه؟
Nei Rang said…
با روش نازنین خانوم در مورد افزودن لپه موافقم چون در تحلیل بردن بوی شلغم موثره
Doozel said…
خانم مارال
پدربزرگ دستور اش داشت ؟ معمولا مردهای نسل قدیم اهل آشپزی نبودن
Doozel said…
خانم نازنین
رنگ اش من از عدس سیاه اومد . اش شما

به واسطه لپه بدون رنگ تر قاعدتا باید بشه

Doozel said…
نیرنگ جان
من زیاد دل خوشی از لپه ندارم ولی در کل: صلاح شوربای خویش خسروان دانند
Nei Rang said…
خیلی بد شد چون به احتمال زیاد دستور آش غوره مارال خانوم هم لپه خواهد داشت.
Nazanin said…
نیرنگ جان من در گذشته دو تا دوست داشتم که با شلغم مشکل عمیقی داشتن. اینا ادعا می کردن که شلغم پخته بویی میده که از یک فرسخی قابل تشخیصه. بحث من هم این بود که اینطور نیست و اگه شلغم درست پخته بشه بوی بدی نداره. خلاصه از من اصرار بود و از ایشان انکار. بارها هم تاکید کردن که اگر حتا یک تکه شلغم پخته در غذایی باشه سریع متوجه میشن و لب به غذا نمی زنن. منتها خبر نداشتن که این آشی که هربار به من سفارش میدن و با لذت می‌خورن آش شلغمه که اتفاقن مقدار شلغمش هم کم نیست. یک بار هم که پرسیدن این مربعها چیه توی آش من گفتم سیب زمینی ترشیه و اونا هم با طیب خاطر پذیرفتن. خلاصه که نیرنگ جان، به نظر من بوی بد شلغم بیشتر یک شایعه ست تا حقیقت.
Nei Rang said…

ممنون از توضیح تون نازنین خانوم.
ناگفته نمونه که با بوی شلغم درغذا مشکلی ندارم ولی بوش در فضای آشپزخونه و منزل برام خوشایند نیست. به همین خاطر چون از بوش گریزی نیست گاهگداری که شلغم میگیرم خود رو باش خفه میکنم چه بصورت بخارپز و چه در آش؛ حتی یه بار سعی کردم مثل کلم قمری سرخ اش کنم که تجربه بسیار بد بو و ضایعی بود.
Nazanin said…
نیرنگ جان یکی از تجربیات موفق من و همسر با شلغم، خام خوردن اون بود. شلغم رو پوست می گیریم و خلال ریز چوب کبریتی می کنیم. این خلال ریز هم روی سالاد خیلی می چسبه و هم با هویج و کرفس در کنار یک دیپ خوشمزه.
در مورد بوی شلغم پخته می دونم چی میگی. من برای اینکه اون بو نپیجه تو خونه، شلغم رو طولانی مدت نمی پزم. یکی از این سبدهای بخارپز آیکیا میگذارم توی قابلمه و زیرش هم آب میریزم و میگذارم جوش بیاد. بخار آب که بلند شد شلغم رو میریزم توی بخارپز، در قابلمه رو می بندم و زیرش رو خاموش می کنم.
اینطوری هم شلغم زیادی نمی پزه و شل و ول نمیشه هم بوش نمی پیچه تو خونه. حالا یکبار هم با این روش امتحان کن ببین به نظرت چطوره.
Nei Rang said…
ممنون از روش پخت پیشنهادی تون, حتما امتحان خواهم کرد.
شلغم خام رو قبلا تست کردم, چیز خوبیه. میتونه حتی تا حدودی جای خالی ترب سفید رو در سبد سبزی پر کنه.
ببخشید اگه توضیح واضحات هست ولی بد ندیدم بگم که برای پیشگیری از جذب آب و شل و ول شدن شلغم باید از بریدن ریشه اون اجتناب بشه؛ شاید کسی باشه که ندونه.
Nazanin said…
من نمی دونستم. ممنون که گفتی.
Doozel said…
شلغم این قدر که بوی ناهنجار به محیط تحمیل می کنه بد نو نیست و از این حیس مظلوم واقع شده . از دید بنده شلغم با کمی آب لیمو و کره به اوج می ره و یه ساید عالی برای غذاهای گوشتی می شه. چند شب پیش یکی از بهترین دستورهای سایت رو با شلغم پختم و در آینده نزدیک پستش می کنم . باشد که کوردلان شلغم ستیز دست از عناد بردارن
Mahnaz said…
وضع من که امسال زمستون با این همه دستور متنوع عالیه بنظر من نباید روی بوی مواد غذائی حساس بود چون برای از بین بردنش چاره وجود داره در یک قابلمه کوچک آب پر کنید یک چوب دارچین چند تا میخک و چند تکه پوست پرتقال پوست لیمو و هر چی که دوست دارید داخلش بریزید روی حرارت بذارید در مدتی کوتاه فضای خونه با عطر خوشو طبیعی عطرآگین میشه مخصوصا در زمستون به خاطر روشن بودن شوفاژفضای خونه خشک هستش و این کار باعث رطوبت خوبی میشه، با خوشخالی منتظر پست شلغم هستم
Doozel said…
بله اینجا یه نوع نوشیدنی زمستونی مخصوص س کریسمس هم هست که همین اثر رو داره. اون نوشیدنی حاوی سیب و پرتقال و دارچین و میخک و ادوی است و خونه رو هم عطرآگین می کنه