مینسترونه؛ سوپ تره بار ایتالیایی

دو عامل دست به دست دادن تا من این سوپ رو بپزم:

عامل اول: چندی پیش سرد بود و لذا من نشسته در یک بار، هوس سوپ کردم. در منو یک نوع سوپ و اون هم از نوع رقیق بود. خوردم و حال کردم و دچار گرمایش داخلی شدم. به ناگه به ارزش سوپ های رقیق پی بردم و یادم اومد در شمشیری جز سوپ های غلیظ، خامه ای و پوره ای پست نکرده ام و این برای مخاطبانی که  این تیره از سوپ ها رو دوست ندارن جالب نیست.  نمونه ای از این افراد دایی من(مخاطب نیست) نظرش در مورد سوپ چنین بود:

"سوپ می باس همینی که می زاریش تهی حلقت با سرعتی صد و پنجاه کیلومتر بِرِد  تا مَعده! چی چی یِس بعضی یا سوپ می پِزَن مثی ملات"  [با لهجه اصیل اصفهانی قرایت شود. به حرکات حروف دقت خاصی مبذول گردد]

عامل دوم: چندی روز پیش سرمای خانمانسوزی(در همون راستای عامل اول) به دلیل گردابه قطبی Polar vortex  در اینجا حاکم شد. شدت سرما اون قدر زیاد بود که حتی فلوریدا هم به حدود صفر درجه سانتیگراد رسید. این سرمای نیم بند من رو یاد این شعر فردوسی انداخت

" چنان بخت ز ترکان برگشته بود         که میلاد گرگین دو تن کشته بود " 

به هر حال این دما برای ما سرد محسوب می شه.

ته نویس:

برای شروع سوپ های رقیق تر، چی بهتر از مینسترونه سوپ تره بار ایتالیایی! این سوپ بسته به فصل و منطقه طبخ اون در ایتالیا می تونه مواد داخلی متفاوتی به خود بگیره.  در انتخاب سبزیجات و تره بار اون حد و مرزی نیست و عامل حیاتی تره بار موجود در یخچال هم می تونه در سرنوشت سوپ تعیین کننده باشه. وجود یک نوع نشاسته (پاستا  یا برنج) و پروتیین( لوبیا سفید یا قرمز...) در این سوپ ضروری هست. چو نیک بنگری، این دو مورد آخر سوپ رو از نظر غذایی کامل و بالانس می کنن.     

مواد لازم:

دو قاشق غذاخوری روغن زیتون

یک عدد پیاز سفید متوسط، ریز خرد شده

یک قاشق غذاخوری سیر له شده

یک عدد کنسرو  لوبیا سفید پخته( یا دویست گرم لوبیای خشک)

صد گرم پاستای شکل دار

هشت پیمانه استاک یا آب مرغ  

پانصد گرم مخلوط سبزیجات یخ زده

دویست گرم برگ Kale (یا برگ چغندر یا کلم ریز شده یا اسفناج)

پارمزان برای تزیین 

پیاز ریز شده و سیر له شده، رو در روغن زیتون و با حرارت ملایم تفت بدید تا سبک بشه ولی طلایی سازی لازم نیست تا رنگ نهایی سوپ تیره نشده.

سپس پاستا و لوبیای سفید رو اضافه کنید. من از پاستای برنجی Orzo  استفاده کردم. شما از هر پاستای شکل دار و حتی ورمیشل هم می تونید استفاده کنید. در ضمن در آخرین لحظات ملکوتی گشودن در کنسرو لوبیای سفید متوجه شدم که نامبرده کنسرو باقالی هست. ولی چون این مورد با آرمانهای من در مورد انعطاف پذیری این سوپ سازگار بود دیگه زیاد سخت گیری نکردم. آپشن دیگه استفاده از لوبیای خشک بود که اون هم موجود نبود. در ضمن لوبیای چیتی و قرمز هم می شه.       

آب یا استاک رو اضافه کنید و صبر کنید تا پاستا نرم بشه و بپزه. اگر استاک ندارید، می تونید یک مرغ کامل رو با آب به پیاز اضافه کنید و ساعتی روی حرارت ملایم بپزید. وقتی مرغ پخت اون رو برای مصرف دیگری(مثلا سالاد الویه، ته چین...) ذخیره سازی کنید و با آب حاصل  روند پخت سوپ رو با افزودن پاستا و لوبیا ادامه بدید. حتی در صورت مایه داری می تونید کمی از گوشت مرغ رو هم در انتها  توی سوپ ریش کنید.  وقتی پاستا نرم شد، سبزیجات یخ زده و کیل رو اضافه کنید. پنج شش دقیقه بیشتر حرارت ندید تا سبزیجات رنگ و خاصیت نبازن در این معامله!        

نوع سبزیجات کاملا اختیاری و بسته به یخچال شما، فصل و ذائقه شما کاملا می تونه متغیر باشه. من ولی  هویج ، کدو سبز و گیاهی از خانواده کلم رو حتما استفاده می کنم چون خیلی به این سه مورد علاقه دارم. البته اینجا علاوه بر گل کلم، کیل که از اون خانواده هست و دقیقا طعم کلم ملایم رو می ده هم بود. اگه کیل ندارید ترکیبی مساوی برگ کلم ریز و برگ چغندر عالی خواهد بود.     

برای ارتقا طعم و خاصیت غذایی این غذا، حتما کمی پارمزان رندیده روی اون کار و سرو کنید. سوپی کامل، خوشمزه، سالم و حتی رژیمی!