Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

نوروز دو صفر


پنجشنبه آخر هر سال به گرامی داشت رفتگان تعلق داره. همون طور که از بهارش معلوم بود، سالی که گذشت سالی نکویی نبود. در این "سال پست،" چشم ها دربدر دیدار یاران گمشده بیشماری بود که مظلومانه در خلوت بیمارستان ها با ویروس پلید دست و پنجه نرم می کردن. "سال بدی بود، سال باد بود و اشک و شک، سال روزهای دراز و بود استقامت های کم." همون طور که ممکن هست بدونید، مویه حقیر در زمستان سال پیش در سوگواری پدر با استقبال گسترده ای مواجه شد. به کیفیتی که تا مدتی پس از درگذشت اون بزرگوار اون دلنوشته دست به دست در موبایل ها و گروه های واتزاپی می چرخید. بنده خیال داشتم پس از چله و افتادن آب ها از آسیاب اون نوشته رو اصلاح کنم و حاشیه ای  هم در پاورقی برای اون بنگارم. نوشته پر از سمبل و رمز بود و حاشیه نگاری ممکن بود به فهم بهتر اون کمک کنه. البته تا به این لحظه نگارنده دل خوندن دوباره اون متن رو پیدا نکرده و لذا ترجیح دادم که اون رو به همون صورت برای آیندگان رها می کنم.

اگر یادتون بیاد چند سال پیش، خسته از اسباب کشی های زیاد از این شهر به اون شهر و از این کشور به اون کشور، به این نتیجه رسیدم که "ترشی هفت سال در سرنوشت کوچ نشین نیست!" جالب اینجاست که چند سال بعد ترشی سیر مثل سنگ سیاه فیلم ادیسه فضایی دو هزار و یک دوباره به سراغ من اومد تا درسی نو برای زندگی بده. درطی سفر آخر به ایران، در کشاکش کاوش وسایل پدر در حسرت بازیابی خاطرات، در آشپزخانه وی با انبوهی از سیر شمالی روبرو شدم که اجل فرصت بهره برداری از اون ها رو نداده بود. فرصت رو غنیمت دونستم و با اون سیر ها و سرکه سیب توی کمدش ترشی سیری به یادگار درست کردم. باشد که هفت سال دیگه، یا حتی خیلی دیرتر، این ترشی برسه و در روزگاری دور، دست سخاوتمند پدر دوباره به سمت ما دراز بشه و یادی زنده بشه و اشکی به یاد گذشته های دور بر دیدگان جاری بشه. برای بنده ای که از افتخاراتش ابداع روش تولید ترشی هفت سال در چهل روز بود، به ناگه ارزش ترشی اصیل آشکار شد، یک جاهایی مثل اینجا، دیگه جای میون بر زدن و رندی نیست. در کشاکش تولید ترشی بود که فلسفه ترشی سیر هفت سال به طور خاص و خیلی از سنن به طور عام بر حقیر آشکار شد. خیلی از سنن ما  در عمل مکانیزمهای دفاعی  برای رویارویی با سخت ترین لحظات هستن. یک جاهایی می شه نادیدشون گرفت ولی در بعضی از لحظات تاریک، نه!

"سال بد رفت و من زنده شدم

تو لبخند زدی و من برخاستم"

قرن و سال نو بر همه شمشیریون و  شمشیریات مبارک باد.  


Comments

Nei Rang said…
:) دوزلا ما را خمار بگذاشتی
عمر ما را جاودان پنداشتی؟
شمه‌ای از آنچه کردی بازگوی
حال که تخم هوس را کاشتی

________________________

برکت مقلب القلوب والأبصار
بر شما گلهای در انتظار بهار
Nei Rang said…
The IKEA ScrapsBook
A Waste-Less Cookbook

A Cookbook dedicated to cooking with the little things we usually throw away. Featuring 50 recipes created in collaboration with 10 chefs across North America, and waste-saving tips

لینک دانلود رایگان این کتاب:
https://www.ikea.com/ca/en/campaigns/scrapsbook-zero-waste-recipes-pub147efb60

ویدئوی معرفی:
https://www.youtube.com/watch?v=kr1WLOSxqYs&t=13s
Doozel said…
ممنون جناب نیرنگ. سال نو مبارک. حتما دوباره کافه رو باز خواهم کرد و خواهم نوشت
Shadi said…
سال نو مبارک آقای امیدوارم امسال سال بهتری برای همه مردم دنیا و شما باشه. خیلی ممنون که سالهاس ما رو با نوشته هاتون و دستورات خاص اتون همراه میکنین.
Shadi said…
ببخشید برای تایپو، میخواستم بگویم آقای دوزل
Nazanin said…
سال تلخ و سیاهی بود و گذشت. به امید تابیدن نور به چهره‌ی زندگی در سال و قرن پیش رو.
Nei Rang said…
شعر مراسم "سمنو پزان" در کابل قدیم:

سمنک در جوش ما کپچه زنیم
دیگران در خواب ما دفچه زنیم
سمنک نذر بهار است
مِیلِه‌ٔ شب‌زنده‌دار است
این خوشی سالی یکبار است
سال دیگر، یا نصیب
سمنک در جوش ما کپچه زنیم
دیگران در خواب ما دفچه زنیم
آرزو امشب خروشد
سمنک در خود بجوشد
دل‌خوشی جامه بپوشد
سال دیگر یا نصیب
سمنک در جوش ما کپچه زنیم
دختران در خواب ما بوسه زنیم
Unknown said…
سال 99 سال تلخی برای خیلی از مردم بود،امیدوارم سال جدید،سال خوبی برای همه و برای شما باشه