خوراک بادمجان و پارمزان به روشی سالم تر

دوماد نیویورکی/فرانسوی علاوه بر خوراک براکلی، بادمجان پارمزان های خوب و شکیلی هم هوا می کنه. از مصادیق بارز سالم تر بودن ورژن دوماد نامبرده،  تنوری بودن بادمجون و لاجرم سبک تر بودن اثر نهایی هست. منشاء این غذا، ناپدری (الحاقی به خانواده پس از رحلت پدر فرانسوی دوماد) بامزه، اهل بروکلین و به شدت شکموی دوماد نامبرده هست. ناپدری فوق الذکر دیابت داره و لذا در اون راستا یک بار بنده رو مجبور کرد که به دور از چشم عیال سختگیرش، یه شکلات براش بدزدم. نامبرده پس از مواجهه با خشم عیال، در حالتی بسیار کول و ریلکس، انگشت اتهام رو به سمت من دراز کرد!. گویا سنگینی ورژن اولیه بادمجون پارمزان، که مثل مورد بنده با بادمجون سرخ شده و پنیر فراوون درست می شده، به مذاق عیال فوق الذکرش خوش نیومده بوده و لذا ناپدری این ورژن اصلاحی رو درست کرده و از اون روز هم این مدل تبدیل به یه پای ثابت در سفره های خاندان اون ها شده.

 لذا در این پست و به مدد دوماد فرانسوی، یه ورژن دوم از خوراک بادمجان پارمزان رو ارایه می کنم. هر از گاهی فیس-لیفت (پوز آرایی؟) دستورهای قدیمی سایت بد نیست. اگر از خوانندگان قدیمی هستید و اون دستور رو دیده بودید و احیانا درستش هم کرده بودید ولی در حال حاضر پی بردید که کلا فراموشش کرده بودید، بنده رو طی کامنتی در جریان بگذارید تا جمیعا خاکی بر سر کنیم و تئوری بنده دال بر نیاز به فیس-لیفت دستورهای قدیمی تقویت بشه.                          

مواد لازم:

دو عدد بادمجان بزرگ، به صفحات دو سانتی برش خورده 

یک پیمانه پودر مغز نان

یک دوم پیمانه شیر

دو پیمانه سس مارینرا (دو برابر دستور با ۱۲ گوجه)

سیصد گرم پنیر موتزرالا

صد گرم پنیر پارمزان 

بادمجون ها رو نمک بزنید و نیم ساعت در صافی قرار بدید تا آب تلخ اون ها جاری بشه. سپس اون ها رو ابتدا در کاسه شیر قرار بدید و سپس در ظرف پودر مغز نون بغلتونید تا لایه ضخیمی از نون روی اون ها تشکیل بشه. چو نیک بنگری، گوشه های از دوماد نیویورکی در تصاویر مشهود می باشد.     

سپس بادمجون ها رو در یک لایه روی یک  (یا چندین) عدد سینی بزرگ فر بچینید (نیازی به روغن نیست!) و در فر با دمای سیصد و پنجاه فارنهایت یا همون صد و هفتاد و پنج سانتیگراد خودمون به مدت نیم ساعت تنوری کنید. بادمجون نهایی باید بافتی خشک داشته باشه ولی در عین حال هم بادمجون هم باید پخته (ولی نه چندان نرم) باشه.    

مثل یک بنای ماهر عمل کنید. بادمجون ها حکم خشت و سس مارینرا و دو نوع پنیر حکم ملات رو ایفا خواهند کرد. 

حالت بهینه عبارت از : سه لایه بادمجون، دو لایه سس و سه لایه از پنیر هست. 

در فر با دمای سیصد و پنجاه فارنهایت یا همون صد و هفتاد و پنج سانتیگراد خودمون به مدت نیم ساعت تنوری کنید. حالت بهینه سرو هم مدتی پس از اتمام پخت و صبر در راستای سرد شدن پنیر هست. در این حالت غذا به زیبایی برش می خوره. ماحصل رو می شه برش زد و به سردچال فرستاد و یا فریز کرد و به گاه گرسنگی برای لحظاتی مایکروفر فرمود. در صورت عزم به پخت برای مهمونی می تونید اون رو از ساعاتی قبل درست کنید و کنار بگذارید و سپس به گاه سرو گرم کنید.