اسپاگتی سینسیناتی؛ اسپاگتی با چیلی، چدار و پیاز

چیلی در لفظ به معنی میوه بوته فلفل هست. در عمل علاوه بر فلفل، به غذایی اطلاق می شه که بومی تگزاس و  شامل گوشت قیمه شده، ادویه جات و فلفل فراوون هست. واژه "چیلی" مخفف ترکیب جامع تر  "چیلی-کُن- کارنِ" به معنی خوراک چیلی(فلفل) با گوشت هست. چو نیک بنگری، کارنِ در زبون اسپانیایی به معنی گوشت و کُن حرف ربط به معنی "با" هست.  چیدمان این کلمات باید اهمیت فلفل در این غذا رو به شما گوشزد کنه. دقت کنید که  با " کارنِ- کُن- چیلی" طرف نیستیم و حریف ما گوشت آلوده به اندکی فلفل نیست؛ با خوراک فلفل گوشت دار طرفیم نوکرتم.

چیلی-کُن- کارنِ رو بعدها براتون درست می کنم. ولی قبل از اون یه ورژن مدیترانه ای از چیلی، که در شهر  سینسیناتی وسراسر ایالت اوهایو بسیار محبوب هست، رو درست و اینجا پستش می کنم. این چیلی اول بار  توسط مهاجرین مقدونیه ای در سینسیناتی و با پروفایل طعم یونانی (شامل دارچین و فلفل بهار) درست و به عنوان تاپینگ(رومال؟)  هات داگ عرضه شد. بعدها، این چیلی به عنوان راگوی همراه اسپاگتی وارد رستوران ها شد و از اون تاریخ هم این سنت حسنه پابرجاست.   

سفارش و سرو این غذا سنت خاص خودش رو داره و روند اون به کیفیتی هست که عرض می کنم. شما به عنوان مشتری می تونید اسپاگتی سینسیانتی رو به چهار صورت: دو راهه، سه راهه، چهار راهه و یا پنج راهه از فروشنده طلب کنید.  دو راهه شامل اسپاگتی و راگوی چیلی هست. در صورت افزودن کوهی از پنیر چدار ریز رندیده، اسپاگتی سه راهه خواهید داشت. اسپاگتی چهار راهه شامل مقادیر متنباهی پیاز ریز افزوده بر روی اسپاگتی سه راهه هست و در نهایت برای اسپاگتی پنج راهه، لوبیای قرمز پخته روی مورد چهار راهه اضافه می شه.                                    

مواد لازم:

دو  قاشق غذا خوری روغن زیتون

یک کیلو گوشت گوساله چرخ کرده کم چرب  

دو عدد پیاز کوچک زرد، ریز خرد شده

دو  حبه سیر، ریز خرد شده

یک چهارم  پیمانه  پودر چیلی (یا پودر پاپریکا در صورت عدم دسترسی)

یک دوم  قاشق چای خوری پودر فلفل قرمز

یک قاشق چای خوری پودر زیره

یک قاشق چای خوری پودر دارچین

یک دوم قاشق چای خوری پودر فلفل بهار

نیم کیلو گوجه فرنگی، رنده یا چرخ شده

چهار پیمانه  آب سبزیجات یا استاک گوشت یا آب معمولی

یک عدد برگ بو

یک قاشق غذا خوری پودر کاکائو شیرین نشده یا پنجاه گرم شکلات تلخ

دو  قاشق غذا خوری سس وستشیر

دو  قاشق غذا خوری سرکه سیب

نمک و فلفل سیاه تازه کوبیده 

چهارصد و پنجاه گرم اسپاگتی (یک بسته)

برای سرو:

سه راهه: 

دو  پیمانه  پنیر چدار پنیر، رنده شده

چهار راهه:

یک پیاز کوچک زرد، ریز خرد شده 

پنج راهه:

یک پیمانه لوبیای قرمز پخته  

قبل از شروع به پخت، پیاز رو ریز و سیر رو کوبیده کنید. من از ترکیبی از چیلی های نیومکزیکو، کشمیری و حلبی استفاده کردم. اصولا یکی از هنرهای چیلی پزی، انتخاب ترکیب چیلی های به کار رفته در اون هاست. در صورت عدم دسترسی به گستره ای از چیلی های مختلف در داخل ایران ، که با توجه به ذائقه تند ستیز آریایی دور از ذهن هم نیست، کار رو با کمی پودر پاپریکا تموم کنید. شکلات تلخ در ضمن به این غذا غنایی خاص و به سس قوام خاص تری اعطا می کنه. گوجه رو هم حتما چرخ کنید. اگه گوجه تابستونی نیست، کنسرو گوجه بر گوجه گل خونه ای ارجح هست.            

اگر گوشت کم چرب هست، روغن رو به تابه اضافه و گوشت رو در اون سرخ و کاملا طلایی کنید. گوشت با چربی بالا خودش روغن آزاد می کنه و نیازی به روغن افزوده نداره. وقتی گوشت طلایی شد، ادویه جات رو در اون تفتی بدید و سپس پیاز رو اضافه کنید و تفت بدید. وقتی پیاز نرم شد، پودر چیلی رو هم اضافه کنید.       

در نهایت برگ بو، شکلات، گوجه، سس وستشییر و سرکه  رو اضافه کنید. آب یا استاک رو هم اضافه اضافه کنید و صبر کنید تا سس جوش بیاد و حباب بزنه. سپس در ظرف رو ببندید و برای یک ساعت با حرارت ملایم بپزید. سس نهایی باید غلیظ و مخملی باشه.     

سمت چپی دو راهه  و سمت راستی سه راهه هست. چهار راهه عکس بالای پست هست و متاسفانه عکسی پنج راهه هم نداریم و باید با قوه تخیل خود کمی لوبیا روی عکس بالای پست ترسیم کنید.