مک-اند-چیز پیمیینتو؛ ماکارونی با پنیر و فلفل تنوری

اینجا هوا در حال سرد شدن هست و پاییز در حال ابراز وجود. لذا در یکی از این روزهای  بی نظیر* پاییزی، بدن از من طلب یه غذای گرم و انرژی زا می کرد. گزنیه اول سوپ بود، چو نیک نگریستم، نیاز به غذایی پر حجم تر اجتناب ناپذیر می نمود. لذا یاد مک اند چیز (ماکارونی و پنیر) این محبوب آمریکایی افتادم. باید اعترافی صادقانه کنم: اینجانب زیاد از مک اند چیز کلاسیک خوشش نمی یاد چون غذایی پر حجم هست و همه جاش هم، از نوک قاشق اول تا تیکه ته دیگ آخر، یه مزه می ده و حس چشایی آدمی رو به چالش های عمیق نمی کشه. اما چندی پیش در رستورانی، با مک-اند-چیز پیمیینتو آشنا شده بودم و دیدم نسبت به این غذا دچار دگردیسی خفیفی شد. لذا اینجا مک اند چیز فلفلی داریم. غذایی عالی، گیاهی و ارزون قیمت برای مهمونی های غیر رسمی.

دستور از خود بنده و به واسطه سعی و خطا هست. مک-اند-چیز بالانسی از غنا به واسطه خامه و پنیریت (مصدر جعلی از ریشه پنیر) به واسطه کاربرد پنیر هست. دستور من پر خامه تر و کم پنیر تر هست. هدف هم معرفی دستوری  قابل اجرا برای همه و بالاخص آریایی های درون مرز،  به واسطه عدم دسترسی به گستره ای  از پنیرهای عجیب و غریب مثل اینجا، می باشد. در صورت دسترسی به پنیرهای متنوع می تونید این غذا رو با ترکیبی از پنیرهای مورد علاقه خود هوا کنید.

*  تابستون گرم، زمستون سرد و بهار آلرژی زاست. پاییز ولی کرم خاصی بر بشریت نمی ریزه. 

مواد لازم:

نیم کیلو ماکارونی

دو عدد فلفل قرمز دلمه ای، تنوری و پوره شده

یک دوم خوشه سیر تنوری

دو قاشق غذاخوری کره

 دو قاشق غذاخوری آرد

یک قاشق غذاخوری سرکه

شش عدد فلفل کشمیری  

دو پیمانه شیر

دو پیمانه خامه دبل، خامه با سی درصد چربی

دویست و پنجاه گرم پنیر چدار

صد گرم پنیر پارمزان   

نمک و فلفل و جوز هندی به میزان لازم

برای رویه:

یک عدد نان ساندویچی

یک دسته جعفری  

این غذا با یک روی Roux کلاسیک شروع می شه. کره رو حرارت بدید و آرد رو در اون بو بدید. 

بنده همواره سیر و فلفل تنوری رو به فرم مکعب های یخ زده و در حالت آماده باش در فریز دارم. به هر حال به رو سرکه رو اضافه کنید. سرکه اون کلید مفقوده مک اند چیز ملت هست و دلیل طعم غیر هیجان انگیز مک اند چیزهاشون. اسید زندگی ست فرزندانم!. پس از سرکه پوره فلفل، سیر و کشمیری ها رو اضافه کنید. در صورت عدم دسترسی به کشمیری، در حد توان پودر چیلی تند یا پودر فلفل قرمز اضافه کنید. در نهایت شیر و خامه رو اضافه کنید.         

این غذا باید با ماکارونی (این فرم پاستای لوله ای که در شکل ملاحظه می فرمایید) تهیه بشه. البته هوا کردن اون با فرم های دیگه پاستای شبیه به ماکارونی از قبیل پنه و اصولا هر رشته ای که سس رو داخل شکمش جا بده  بلامانع می باشد. پاستا باید خام باشه تا محصول نهایی شل و ول نشه. پاستا و پنیر رو اضافه کنید و خوب هم بزنید. در نهایت نمک و فلفل کمی جز هندی به مایه اضافه کنید.        

آشپزی به ترتیب اهمیت بالانسی از طعم، بافت و رنگ می باشد. مشکل طعم رو که با افزودن فلفل و سیر حل کردیم. برای جبران مشکل بافت، رویه ای از پودر مغز نون برشته و برای جبران رنگ یکنواخت،  کمی جعفری به لایه فوق الذکر می افزاییم. لذا نون رو با جعفری پوره درشت کنید تا شن-واره ای سبز رنگ حاصل بشه.            

فر رو از پانزده دقیقه پیش از دخول ظرف روشن و روی دمای ۴۰۰ فارنهایت یا همون ۲۰۵ درجه سانتیگراد خودمون تنظیم کنید. ظرف رو به مدت پانزده دقیقه با در بسته در فر قرار بدید. پس از اون شن-واره سبز رنگ رو بر سطح پخش کنید و با در باز وبرای پانزده دقیقه دیگه یا تا زمانی که رشته پخته و رویه طلایی بشه به پخت ادامه بدید.   

بنده مثل برنج ته چین، به بافت دونه پاستا در مک اند چیزم حساسم. دونه های پاستا باید ملموس و قابل جداسازی از بدنه غذا باشن. مک اند چیز شل و ول و وا رفته شمشیری را نشاید!.       

به قول بر و بچ Game of thrones  :

Winter is coming!