الویه سنتافه آوردم خدمتتون امروز! منبع الهام
این اثر هم زنده یاد، ساندویچ مرغی بود با این تفاصیل: ساندویچ مرغ سنتافه، خفه شده
به تاریخ دو سه هفته پیش در شهر نیویورک و
حاوی مرغ، فلفل تنوری و ذرت کبابی. پس از ارتکاب این جنایت بود که با خود گفتم:
هلا دوزلا! بیا و دستی به سر و روی الویه، این نوستالژیک ملالت بار بکش و آلترناتیوی
اسپایسی از نام برده به بشر آریایی خسته از الویه های روزمره عرضه شده در مراسم
های تولد ارایه کن!.
چو نیک بنگری، این همون الویه کلاسیک خودمون هست
با تغییرات زیر: ترشی فلفل به جای خیار شور، ذرت کبابی به جای نخود فرنگی! لذا اگر
فکر می کنید با همین فرمون می تونید برید، از خوندن بقیه پست معاف اعلام داشته می
شوید. اگر یارای رفتن فرمون نامبرده شما را نیست، به خوندن ادامه بدید. در ضمن سنتافه شهری است در ایالت نیومکزیکو با
مناظر کویری! از اون شهرهای با اصالتی که
هیچ جا شبیه اون ها نیست (مثل اصفهان و یزد) جز خودشون!
مواد لازم:
یک کیلو سینه مرغ
یک عدد پیاز کوچک
یک عدد هویج بزرگ
کمی پودر سیر در صورت تمایل
نیم کیلو سیب زمینی
دو عدد فلفل ملایم بزرگ (یا فلفل دلمه ای )
دو عدد بلالی شیرین
سه عدد لیمو ترش سبز بزرگ
یک دوم پیمانه مایونز
 |
نکته، اگر دسته ذرت رو از ته ببرید ، بدنه خیلی
راحت تر از غلاف و لایه های متعدد پوست خارج می شه. البته مراسم ملکوتی کباب کردن
ممکن هست با فقدان دسته تحت تاثیر قرار بگیره. پس از کباب ذرت، با چاقو دونه ها رو
بچینید.
|
 |
همون طور که عرض شد، ذرت رو کباب کنید. مرغ رو
هم به همراه پیاز و هویج و کمی پودر سیر آب پز کنید. سیب زمینی ها رو هم آب پز کنید.
فلفل ها رو هم دقیقا مثل اینجا
ترشی کنید.
|
 |
همه مواد (هویج مرغ رو هم استفاده کنید ) رو
مخلوط کنید و یک شب به یخچال بفرستید. اینجا بر خلاف پست قبل، سیب
زمینی رو به جای پوره کردن نگینی کردم. روش پوره، روش مامیتا و این
روش فعلی روش خاله ام هست. صلاح الویه خویش رو هم البته خسروان دانند.
|
 |
خوشرنگ و خوشمزه!
|
Comments
پس چرا دوباره می ریزیمش توی الویه ؟
در ضمن فکر می‌کنم سانتافه خیلی اسم خوشنامی توی ایران نباشه، چون ایرانسل و بقیه مدام برای قرعه‌کشی و برد سانتافه اس‌ام‌‌اس میدن. جوری که دیگه آدم از سانتافه متنفر میشه :))))
یه بار مغز بو داده تخمه آفتابگردون به سالاد اولویه افزودم و نتیجه دلپذیری داشت.
سپاسگزار
در الویه خانه ما ، هویج جزو لاینفک بود. گویا دستور الویه خانه به خانه فرق می کنه . این الویه به واسطه ترشی فلفل سرکه داره و بنده واقعا تفاوت رو حس کردم . سانتافه اصلی شهری کویری و زیبا در نیومکزیکو هست و جالبه که ایرانسل و هیوندایی حاشیه رو تبدیل به متن کردن
همون طور که عرض شد، ترکیب سرکه و فلفل خیلی خوش آیند بود. با شناختی که از شما حاصل شده، ترشی فلفل های تندتر از قبیل هالوپینیو توصیه می شه . مغزیات هم در هر سالادی بد نیستن چون بافت دندون گیری دارن
خودم هم بفکر افزودن ترشی هالوپینیو بودم؛البته نه بعنوان جانشین کامل بلکه همراه با مقداری فلفل سرخ بمنظور تنوع بخشیدن به رنگ سالاد؛ تا طیفی از رنگهای هم خانواده از کرم رنگ, زرد, نارنجی, و سرخ به اشتها برانگیز بودن بصری سالاد کمک کنه.
وقتی مغزیات در سالاد اولویه زیاد بمونه, جذب رطوبت از سس باعث میشه که خصیصه ترد بودن خودشون رو از دست داده و با طعم غالب سس سالاد هم مزه بشن, ولی تاثیر منفی و مخربی بر طعم سالاد اولویه نخواهد داشت.
خیارشور نازنین است اما جانشین کردنش با کپر نمک سود دریچه ی جدیدی بر الویه ها خواهد گشود
هالوپینیو همواره نام شما رو برای من تداعی می کنه . از اینکه شما هم تضاد رنگ ها رو ارج می نهید خوشحالم
منظور شما همون کیپر هست که در ایران به اشتباه کاپاریس خوانده می شه؟
همون گلوله های کوچک شور و دوست داشتنی؟
است که من به قیاس تبدیل همه کلمات از ایتالیایی به انگلیسی تهش رو زدم :)
دوستی میگفت تو ایران بهش کبر یا هندونه ابوجهل میگن.
به هر جال چه ترشی تو سرکه اش و چه تو نمک خوابیده اش برای الویه خوب جواب میده