chili rellenos-چیلی رِیِنوس

نکته آموزشی:  دو تا حرف "ال" پشت سر هم در لاتین، "ی" تلفظ می شه. مثل تورتیا که تورتیلا نوشته می شه و یا ماهی تیلاپیا که تیلاپیلا نوشته می شه و هم میهنان با افتخار اون ماهی نگون بخت رو تیلاپیلا می نامن.

اما در این دوشنبه بدون گوشت، محبوب ترین غذای مکزیکی بنده یعنی چیلی رِیِنوس (به کسر ر و ایضا به کسر ی ) رو داریم. واژه رِیِنوس به لاتین می شه پر شده و این غذا هم عبارت فلفل پر شده با پنیر و در ورژن گوشتی با گوشت هست. در این پست هر دو  ورژن رو ارایه می دم تا با یک بیل، دو نشون زده باشم.

اما غذای مکزیکی به ذائقه بشر آریایی جور هست و دوزل آریایی هم از این مقال مستثنی نیست. نزدیک  منزل (سابق) بنده رستوران مکزیکی مقتدری موجود هست(بود) و بنده کم و بیش برای شام به اونجا سری می زنم(می زدم) . یکی از مراسم خنده دار همیشگی، روند انتخاب غذا از منو و سفارش اون بود.  بنده ابتدا به زرت قاطر و با عزمی جزم و اطمینان کامل بر عدم سفارش چیلی رِیِنوس ، منو رو می کاویدم. پس مدتی دوباره چشمم دور و ور گزینه شماره ۶ طوافی می کرد و مرغ جان سودای  چیلی رِیِنوس در سر می پروراند و ....

همیشه مضحک ترین افراد برای من کسایی بودن که همواره یه غذا رو از منو سفارش می دن و دنبال تنوع نیستن! چو نیک بنگری، بنده در رستوران مکزیکی، به تیره مضحک فوق الذکر تعلق داشتم!. البته از دید خود بنده عمل مضحک نبود چون سنبه غذای محبوبم پر زور بود. چو نیک بنگری، شاید بقیه مردم از اون تیره مضحک هم مثل من در دو راهی اسیرن و حرکت اون ها عامدانه نیست.  دستور از مایکل سیمون محبوب و از اینجاست!.

                                               

مواد لازم:

چهار عدد فلفل پوبلانو یا هر فلفل بزرگ ملایم دیگه  

دویست و بیست و پنج گرم پنیر مونتری جک یا هر پنیر تند مزه دیگه، رنده شده

 نمک و فلفل سیاه تازه کوبیده به میزان لازم

چهار عدد تخم مرغ بزرگ، در دمای اتاق و زرده از سفیده جدا شده

یک دوم قاشق چای خوری نمک

یک سوم پیمانه آرد به علاوه یک چهارم فنجان برای غلطوندن پیش از سرخ کردن  

 یک دوم قاشق چای خوری پاپریکای دودی

یک پیمانه روغن نباتی برای سرخ کردن  

فلفل ها رو روی منقل کباب یا در فر تنوری کنید تا بپزن و پوست اون ها راحت ور بیاد. از آب گرفتن روی فلفل در راستای پوست زدایی بالجد دوری کنید. 

سفیده ها رو بزنید تا سفت بشن و در اثر خروج همزن از مایه، قلل نوک تیزی روی سطح بمونن. زرده رو هم جداگونه هم بزنید. به سفیده یک سوم پیمانه آرد، زرده ها و نمک فلفل اضافه کنید و با قاشق هم بزنید تا مایه یک دستی حاصل بشه. من اشتباه کردم و آرد رو به زرده اضافه کردم و مایه ام یه دست نشد. نمی دونستم قاطی کردن آرد و زرده این قدر فاجعه بار هست! مایه ای مثل چسپ چوپ ایجاد می شه.      

روی فلفل چاکی در راستای قامت فلفل بدید و شکم رو از تخم ها خالی کنید. داخل اون رو پر از پنیر کنید و دو طرف شکاف رو هم بیارید. نمک و فلفل روی کار بپاشید و سپس در آرد بغلطونید. در نهایت فلفل رو در مایه تخم مرغ در بزنید و مطمئن باشد که لایه قطوری روی اون ایجاد شده. در روغن داغ سرخ کنید.  با برنج، کاهو و لوبیای سیاه مکزیکی (در صورت تمایل) سرو کنید.     

دستور ورژن گوشتی به صورت کیفی و شبیه اون چیزی هست که رستوران مکزیکی محبوبم به من عرضه می کرد. گوشت رو سرخ کنید و داخل فلفل رو باش پر کنید.  

روی کار پنیر بریزید و به فر داغ بفرستید تا پنیر کاملا آب بشه. مثل قبل با برنج، کاهو  و لوبیا سرو کنید. 

یا می دانستید: غذای مکزیکی از سوی یونسکو به عنوان میراث بشری معرفی شده ؟.

 لینک ارایه شده جالب هست و می تونید بکاویدش. مکزیک تنها کشوری هست  که غذای اون جزو میراث بشری واقع شده؛ از ایران ما هم کم میراث به بشریت عرضه نشده: از ردیف های موسیقی  و نوروز و قالی کاشون گرفته تا  لنج های جنوب! راستی یاد لنج های بندر به خیر. اگر در کرانه های خلیج فارس واقع شده اید و این رو می خونید، سلامی از دوزل به لنج ها برسونید