Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

تنکزگیوینگ فارسی


این روایت یک  Thanksgivingفارسی سازی شده می باشد.  افراد حاضر در صحنه، شکموهای حرفه ای می باشند. انجام این حرکات برای مبتدیان در منازل خویش توصیه نمی گردد.
عکسی رو که در بالا می بینید، یه شام محقر دانشجویی به سبک پات لاک و برگذار شده به وسیله ده یازده دانشجویی مستضعف ایرانی مقیم اینجا می باشد. داروین می گه که گونه هایی که باقی میمونن  لزوما قوی ترین ها نیستن بلکه تطبیق پذیرترین ها هستن.  ایرانی های مقیم اینجا یا هرجای دیگه در برخورد با پدیده  Thanksgiving یا هر پدیده فرهنگی دیگه ای دو راه حل بیش ندارن؛ یا اصولا کلا بی خیال اون بشن و برگذار کردن اون رو غرب زدگی بپندارن و بر شرق زدگی خویش اصرار بورزن یا اینکه کلا غرب زدگی پیشه کنن و کلیه رسوم این روز رو اجرا کنن و غذاهایی رو که انسی باهاش ندارن رو سر سفره ببرن. راه حل تطابقی من فارسی سازی این مراسم و همراه شدن با شور و حال جامعه آمریکایی به مناسبت این روز بود.
در این راستا، بنده در اقدامی فرهنگی-جسورانه پخت بوقلمون رو به عهده گرفتم. گیله زن باقالی پلو پخت، گیله مرد وظیفه حساس خوردن رو به عهده گرفت.  بانویی از دزفول مشد پوتیتو آورد، بچه ای از اصفهان کتلت درست کرد،  مردکی مجهول المکان زرشک پلو هوا کرد و زوج دانشمندی از تهران شله زرد به ارمغان آوردن و صحنه بالا خلق شد. مشتی عزب هم در صحنه حاضر بودن و کار خاصی هم نکردن.         
باقالی پلوی گیله زن بسیار شبیه باقالی پلوی مامان من بود. یکی از بهترین غذاهایی که مامان من می پخت و احتملا هنوز هم می پزه باقالی پلو بود و لذا این پلو بار نوستالژیک عجیبی برای من داشت و من از گیله زن مذکور برای این قضیه تشکر می کنم 
از بربری های من استقبال عجیبی می شه و لذا سه عدد بربری هم با این دستور درست کردم. نکته جالب کشف ارتباط عاطفی ترک ها با بربری بود. یکی از اون عزب ها به اسم خدایار ترک زاده تهرانی هست و تنها باری که من دیده ام که او در فیس بوک چیزی رو لایک کنه همین عکس بربری بود. خیلی عجیب هست و جا داره پروژه ایی علمی در این راستا تعریف بشه  



اینجا من در حال برش بوقلمون هستم. اضطراب داشتم و چون دفعه اولم بود از حصول نتیجه مطلوب مطمئن نبودم. چشم امید مشتی شکمو به من بود و این کار رو مشکل تر هم می کرد.  در آمریکا، برش بوقلمون معمولا توسط بزرگ خاندان یا میزبان صورت می گیره. من با فیس و افاده چاقو رو دست گرفتم و انتظار داشتم همه به من چشم بدوزن و اشک بریزن و صحنه دراماتیکی خلق بشه. کسی این صحنه رو به جاییش نگرفت و من غریبانه و مظلومانه بوقلمون رو بریدم! نتیجه عالی بود! مقطع  سفید و یکدست و آبدار سینه     



یکی از مهیج تری قسمت های تنکزگیوینگ، غذاهای بازیافتی با بوقلمون اضافی هست. من با مشد و بوقلمون زیاد اومده سالاد الویه خوبی درست کردم و تا سه روز بعد رو از اون بهره مند شدم  

Comments

Laleh said…
خسته نباشيد ... عالي است
:)
Doozel said…
تشکر از شما
Doozel said…
تشکر از شما
Unknown said…
اصلا یه حس درامی به من دست از اون صحنه تنها خرد کردن بوقلمون به اون نازنینی که حد نداره . خب چرا این قدر بی احساسند؟ یعنی باید نتیجه گرفت آمریکایی ها اصلا عاطفه ندارن . خشونت و بی ایمانی کفر ...وای خدا... باور نکردنیه
Unknown said…
من خیلی دوست داشتم قیافتون رو ببینم
همیشه هم فکر میکردم که شما باید چاق باشی
قیافتون که معلوم نبود
ولی دیگه فهمیدم که چاق نیستین
خیلی هم میزتون با سلیقه بود
تنکزگیوینگتون مبارک
Unknown said…
ببخشید می خواستم بدونم مایع رو واسه بربری چه جوری درست می کنید که طلایی میشه؟ تو وب بوته هم نون ها به خوش رنگی نون شما نشدن . من از تو اون ترکیب که بوته گفته استفاده می کنم کمی هم زردچوبه اضافه می کنم ولی به نظرم نون های شما خیلی خوش رنگن . البته این دو سه تا که این جا گذاشتید خیلی خوب نیستن - اینم گفتم که خدا نکرده نترکم- هر چند پست مرتبط نیست ولی ممنون می شم منو از این درآشفته ماندگی نجات بدید
Doozel said…
۱- بی عاطفه ها ایرانی بودن
۲-مرسی
۳-دستور شیره توی سایت اصلی هست. آب و آرد بیکینگ سودا و کمی نمک هست
۴- بوته دیگه چیه؟
كتايون said…
سلام ،حدودا" یک ماهی میشد که سر نزده بودم به کافه شمشیری...دلم تنگ شده بود خـــــیلی...ضمنا جسارتا" من همیشه تصور میکردم که شما چاق باشین !!! از بس غذاهای خوشمزه میپزین خب و مطمئنا" میخورین ...
دیگه ببخشید که کامنتم ربطی به پست نداشت
:)

Unknown said…
سلام
ممنونم از پاسختون . تو سایت اصلی برای درست کردن مایع رو از آب معمولی آرد،جوش شیرین استفاده می کنه. این دفعه با ورژن شما درست می کنم
منظور از بوته همون خانم نویسنده وبلاگ آتشی که نمیرده که نون بربری رو بهش ارجاع دادید حالا اگه اشتباهی نوشتم دیگه به روم نیارید که فقط دو سه دقیقه تو وب بسیار خوبش بودم.
اما این بی عاطفه ها: کافیه تو ایران نباشی دیگه ،کلا عاطفه دررفته هستی و اخلاق ندان . مگه تلویزیون ایران رو نگاه نمی کنید؟؟؟؟؟؟ می خواید براتون ضبط کنم بفرستم رنگ دنیا کلا عوضشه براتون؟؟؟
تشکر مجدد برای راهنمایی تون
Unknown said…
عالییییییییییییییییِِِِ
Mari said…
اين سبك نگارش شماكشته منو !!!!!
sarviiiii said…
همه چیز اینجا را دوست دارم مرسیییییی
Minooshka said…
آقای دوزل عزیز
واقعا عالی مینویسید..دستورهاتون هم که حرف نداره..من همیشه تو پیجتون میچرخم
ممنون و موفق باشید