سس باربیکیو خردل کارولینا

در آمریکا پنج مکتب مقتدر و متفاوت باربیکیو وجود داره: مکتب تگزاس، مکتب کانزاس، مکتب ممفیس، مکتب آلاباما  و مکتب کارولینا. در هر کدوم از این مکاتب گران سنگ، نوع گوشت دودی شده، نوع چوب مولد دود، و سس سرو شده در کنار گوشت با دیگری کاملا متفاوت هست. برای مثال در مکتب تگزاس گوشت قلوه گاه گاو، در مکتب ممفیس دنده خوک، و درمکتب کارولینا شونه خوک مورد عنایت خاص "ارباب منقل"هست. سس باربیکیوی ممفیس بر پایه گوجه فرنگی، سس آلاباما بر پایه مایونز و سس کارولینا با پایه خردل بنا شده. سس خردل کارولینا، که به طلای کارولینا هم موسوم هست، به واسطه سکناگزيني مهاجرین آلمانی از اوایل قرن نوزدهم در این ایالت مرسوم شده و کماکان محبوب هست. در اینجا دستوری برای تهیه اصولی اون سس داریم. اگر خردل باز هستید، این سس مذاق شما را خوش خواهد اومد.    
   

مواد لازم:

سه چهارم پیمانه سس خردل

یک چهارم پیمانه ملاس چغندر

یک چهارم پیمانه سرکه (ترجیحا سرکه قرمز)

یک قاشق چای خوری گرانول پیاز

یک دوم قاشق چایخوری گرانول سیر

یک قاشق غذاخوری پودر فلفل کشمیری (یا ترکیبی از پاپریکا و فلفل قرمز تند)

اسانس دود در صورت تمایل

دو قاشق غذاخوری شکر قهوه ای

دو قاشق غذاخوری کره    

تمام مواد جز کره و شکر رو مخلوط کنید. جانمایه اصلی سس باربیکیو به نظر حقیر ملاس چغندر قند هست، در صورت عدم دسترسی می تونید اون رو با عسل معاوضه فرمایید. در اون صورت به محصولی شبیه به سس معروف خردل و عسل می رسید. شکر و کره رو در ظرفی کوچیک  روی حرارت کم قرار بدید و صبر کنید تا کره قهوه ای و شکر کاراملی بشه. ماحصل رو وقتی هنوز داغ هست به سس اضافه کنید. سس به دلیل برخورداری از کره باید در یخچال نگه داری بشه.     

همون جوری که اینجا ذکر شد، بنده علاقه به پیتزای مرغ باربیکیو دارم. اون پیتزا رو می شه با میزان مرغ خیلی کمی و با این سس بازسازی نمود.