خورش مرغ با پرتقال، زرشک و وانیل

همون طور که مشتری های دائمی تر کافه در جریان هستن، کافه چی در حال جمع و جور کردن یادداشت های پراکنده خویش و در اهتمام تبدیل اون ها به آرزوی دیرینه خود که همون کتاب بین المللی کافه شمشیری هست می باشد. در جریان این تلاش، حقیر با تعداد زیادی دستورهای قدیمی که متناسب با شان کتاب فوق الذکر و بشر آریایی نیستن روبرو شده. بنده در سیر تکاملی خویش، که به مدد نگارش کافه شمشیری میسر شد، در حال دگردیسی ناگزیر از یه مترجم به مولف می باشم. برای نگارش یه کتاب خوب و تاثیر گذار، به یک راس مولف نیاز هست و نه مترجم.

این دستور قدیمی مرغ وانیلی که برای کتاب فوق الذکر مرقوم و محفوظ شده بود، مصداق بارز یک تلاش خر- مرد- رندانه برای چاپ یه کتاب توسط یه مترجم ناشی هست. بنده دستور یه مرغ پرتقال وانیلی رو در نیویورک تایمز دیده و پسندیده بودم. با قدری بومی سازی و بستن زرشک، زعفرون و نارنج به ناف اون خورش، بنده به زعم خودم یک دستور عالی برای کتاب مهیا ساخته بودم. اگرچه دستور اقتباسی به درد کتاب نمی خوره، ولی دستور پیش رو کماکان برای بلاگ عالی هست و بنده درست کردن این خورش خوش بو و برنگ و خوش آب و رنگ رو به عزیزان توصیه می فرمایم.                     

مواد لازم:

چهار عدد کتف مرغ (حدود یک کیلو)

نمک و فلفل به میزان لازم

یک تا دو قاشق غذاخوری روغن مایع

یک عدد پیاز زرد بزرگ، ریز خرد شده

یک قاشق غذاخوری زنجبیل، رنده شده

یک قاشق غذاخوری شیره افرا یا عسل

دو عدد پرتقال، آب و رنده پوست

یک چهارم پیمانه زرشک

یک قاشق چای خوری عصاره وانیل

یک عدد لیموی سبز بزرگ 

نوک قاشق پودر هل و زعفرون       

قطعات مرغ رو به نمک و فلفل آلوده کنید و در تابه داغ سطوح رو کاملا طلایی کنید. زنجبیل، پیاز و  مقدار مقتضی روغن (کافی برای سرخ کردن پیاز)  رو اضافه و حرارت رو ملایم رو به کم کنید تا پیاز طلایی بشه.

 شیره افرا، آب پرتقال، زرشک و وانیل رو اضافه کنید. حرارت رو کم کنید، در ظرف رو ببندید، گور خود رو برای چهل دقیقه گم کنید تا مرغ کاملا مغزپخت و سس کاملا غلیظ بشه. آب لیموی تازه، هل، زعفرون و رنده پوست پرتقال رو اضافه و سرو کنید.         

خورش با این ته دیگ چیپس سرو شد. چو نیک بنگری این ته دیگ در واقع ته دیگ اون پست هست و بنده در جریان یه حرکت موذیانه، یه عکس تکی از اون انداخته و به عنوان یه پست مستقل چاپ کرده بودم.