Skip to main content

Featured Post

My cookbook: "Tehran to New York"

On the Norouz day of 2020 spring, I finally published my book. The manuscript is titled: "Tehran to New York: A culinary bridge between Persian and Western cultures" and aims at presenting a unique blend of classic and contemporary Persian recipes, as well as samples of Western-style cuisine, offered in a Persian context. It is important to build bridges between cultures, and not walls. This book aims at constructing a bridge between the Persian and Western cultures. The book may be ordered here: https://www.amazon.com/Tehran-New-York-culinary-cultures-ebook/dp/B0861H47GS/ref=sr_1_1?dchild=1&keywords=tehran+to+new+york&qid=1584810930&sr=8-1  

یک تیر و سه نشون:هات چاکلت با نوتلا-هات چاکلت با کره بادام زمینی-هات چاکلت با کارامل نمکی


امسال زمستونی گرمی بوده تا اینجا. لذا تا هفته پیش بر من تازه از فلوریدا اومده هنوز جنبه های هولناک زمستون شمال، که ملت رو ناچار به مهاجرت به فلوریدا و کالیفرنیا می کنه، رونمایی نشده بود. لذا برای رفع و رجوع، بنده یه تئوری در ذهن خود پرورنده بودم که ملت سوسول هستن و طاقت دمای ده دوازده درجه زیر صفر رو ندارن. قسمت های دیگه تئوری دلالت بر پوست کلفتی و خوش بنیگی بنده و همچنین عادت تکاملی حقیر به هوای چهار فصل، با توجه به  تابستون های گرم و زمستونهای تار و کوبنده ایران، داشتن. شواهد محیطی جملگی دلالت بر حقانیت تئوری بنده داشتن؛ به چشم می دیدم که ملت در حالی که کت های قطور به تن دارن، پک و پوز خود رو با شال پوشاندن و این در حالی بود که بنده یه لا کت معمولی بیش بر تن نداشتم و باد هم به پک و پوزم می وزید.

هفته پیش هوای صبح گاهی حدود منهای ده شده بود. بنده با توجه به توجیه تئوریک با همون وضعیت فلوریدا وار وارد کوچه شدم. در خونه رو که باز کردم بادی قطبی به پک و پوز من خورد و در اثر اون چیزی در درونم مرد و آب از تمام مجاری بنده جاری شد! پس از دو ثانیه سر و ته کردم و به منزل برگشتم. یک فروند جوراب دیگه روی جورابم پوشیدم، یک جاکت کلفت زیر کتم پوشیدم و دستکشی هم ته کمد پیدا کردم و بر دست کشیدم. از همه مهمتر، شالی هم برای محافظت از پک و پوزم به دور اون عزیزان پیچیدم.

در هنگام زمهریر، ذائقه بشر گرایش عجیبی به سوپ آلات و نوشیدنی های گرم پیدا می کنه. اسفند پارسال از سر رفع تکلیف این دستور هات چاکلت رو از فلوریدا پست کردم. امسال ولی چون این تو بمیری از اون تو بمیری ها نیست و لذا برای بقا، به فکر طراحی چند دستور جدید برای هات چاکلت افتادم. منبع الهام اولیه هم همبرگر فروشی  Shake Shack  و هات چاکلت کارامل نمکی جانانه اون بود. در ضمن این رستوران همواره صف طویلی داره و برای رسیدن به اون هات چاکلت در بهترین حالت باید ده بیست دقیقه ای صبر کرد. لذا این هم انگیزه دوم برای تولید هات چاکلت کارامل نمکی خونگی شد!.                   

وقوع صف طویل غیر قابل انکار می باشد.                  



مواد لازم:


هات چکلات با کره بادام زمینی :
چهار قاشق غذاخوری شکر
یک هشتم قاشق چای خوری نمک
دو و یک چهارم پیمانه شیر پر چربی
دو قاشق غذاخوری سر پر کره بادام زمینی
دو قاشق غذاخوری پودر کاکائو
هفتاد و پنج گرم شکلات تلخ مرغوب 

 هات چکلات با نوتلا :
یک و یک دوم پیمانه شیر
یک قاشق غذاخوری پودر کاکائو
دو قاشق غذاخوری سر پر نوتلا  

مورد اول همون هات چاکلت قبلی هست منتها با شکر کاراملی شده با نوک قاشقی نمک.  برای درست کردن کارامل شکر و نمک رو در تابه خشک بریزید و روی حرارت متوسط قرار بدید. یادتون باشه که کارامل رو به هیچ وجه هم نمی زنیم و صبر می کنیم تا شکر روان و طلایی بشه. بقیه کار رو مثل قبل و با افزودن شیر، کاکائو، شکلات و خامه ادامه بدید.   

برای هات چاکلت با کره بادام زمینی به شکر دستور که مثل مورد قبل با نمک کاراملی کردید، یک چهارم پیمانه از شیر رو اضافه کنید و خوب هم بزنید تا با کارامل مخلوط بشه. سپس کره بادام زمینی، کاکائو و شکلات رو هم اضافه کنید.    

وقتی مایه یکدست و غلیظی حاصل شد، بقیه شیر رو اضافه کنید.   


بفرما! اگر برای شما کمی سنگین و غلیظ هست، از شیر بدون چربی استفاده کنید.

برای هات چاکلت نوتلایی، شیر رو گرم و با پودر کاکائو مخلوط کنید. دست آخر نوتلا رو اضافه و کاملا مخلوط کنید.   


بفرما! بعید می دونم دست رد به سینه نوتلا بزنید. چو نیک بنگری: نوتلا رو حتی اگه روی دمپایی ابری بمالی، ترکیب نهایی دلکش و اشتهاآور خواهد بود!.        

Comments

Nei Rang said…
چه جالب!
و تا یادم نرفته بگم خیلی ممنون, خیلی ممنون!
دو روز پیش هات چاکلتی (منظورم شکلاتیه که داغتون کنه ؛نه نوشیدنی معروف به این نام!) با نوتلا ساختم بدون شیر و شکر و حرارت.
به حدود چارصد تا چارصد و پنجاه میلی لیتر نوتلا یه قاشق غذاخوری فلفل سفید و یه ذره نمک افزوده و بعد از همزدن برای تست مزه لیسی کوچوکو به قاشق زدم. وقتی بخود اومدم دیدم که پروسه تست مزه تا مصرف حدود نصف نوتلای مذکور پیش رفته؛ و این برای بنده که مصرف نوتلایم گاه بگاه و در حد یه دم قاشقه, باور کردنی نبود. عالی بود, عالی, عالی! بنده از سر شکسته نفسی سه بار گفتم عالی, ولی اگه شما تا اونجایی که یه نفس میتونید به عالی گفتن ادامه بدید, ادامه بدید, شاید حق مطلب اندکی بهتر ادا بشه.
Doozel said…
جناب نیرنگ
من متوجه نشدم مایع این مایه جادویی چی بود. شیر که نداشت؛ این یعنی شما آب به اون زدید؟
Nazanin said…
به به! به به! بنده فعلن از صرف کافیین معذورم ولی به وقتش میام سروقت این هات چاکلت کاراملی.
Nei Rang said…
@ Doozel
اصلا مایع اضاف نکردم؛ نوتلا هست و پودر فلفل سفید و کمی نمک. اگه بهش "هات چاکلت" گفتم بخاطر اینه که چاکلت هست, هات هم هست؛ ولی نوشیدنی نیست. طبیعتا میشه در تهیه نوشیدنی هم بکارش برد. طعم تندش هم اشک آور نیست ولی پایدارتر از فلفل سیاه و سرخه, و ترکیب آروماتیک دلپذیر تری هم ایجاد میکنه. فکر کنم کمی پودر زنجفیل هم در ارتقاء و پیوند بو و طعم ها تاثیر مثبتی بذاره. هنوز بنظرم شیرینی ش زیاده, پودر کاکائو تلخ نداشتم وگرنه نصف مقدار فلفل اضافش میکردم.