سرکه سفید، زردچوبه و پرک فلفل قرمز رو مخلوط کنید و روی حرارت ملایم بذارید تا خوب مخلوط بشه

ترشی لیته لیمو

این ترشی که می بینید به مدت چند هفته هست ژئوپلتیک غذایی من رو عوض کرده. تغذیه من اصولا زیاد ایرانی نیست و چیزهایی هم که می پزم همین چیزهایی هست که پست می کنم و به زحمت و با ارفاق می شه، بعضی از اون ها رو ایرانی محسوب کرد. علاوه بر این هایی که می بینید، چیزهایی که نمی بینید عبارت است از غذاهای ملل مختلف و من درآوردینه های ترکیبی. اما بعد از تولد این ترشی و در هفته های اخیر،  متوجه شدم ایرانی خور شده ام و اون هم به شوق این ترشی. بساط دمپخت و کتلت و کوکو سبزی به راه بوده و یک مورد هم قلیه ماهی گزارش شده. مخلص کلام اینکه این ترشی، این حقیررو  به عنوان یکی از "شترمرغ هاى ايرانى كه از پطرزبورغ و پاريس و ساير بلاد برگشته"،  تبدیل به یک شتر شرق زده اصیل کرده. از این که بگذریم، الان می خوام ادعای زیرین رو بکنم :

ادعای زیرین:

این ترشی رو درست کنید، اگر بهترین ترشیی که تا حالا خوردید نبود، پس بیارید خدمت من و من خسارت شما رو تا ریال آخر (یا سنت آخر، شاید هم پنی آخر و یا حتی درهم آخر) پرداخت خواهم کرد. البته نوسانات بازار ارز به من ربطی نداره و در این مورد مسولیتی نمی پذیرم. شکایات خود رو در این مورد به دیوان عدل الهی ببرید

تاریخچه این ترشی :

پدربزرگ من در طول حیات پربرکتش به تولیدمثلی مثال زدنی اقدام کرد. در این راستا پنج شش تا خاله متفاوت در ابعاد و اشکال و رنگ های متفاوت برای من به یادگار موندن. از بخت مساعد، یکی از خاله های وسطی متمایل به ته طغار ، زن یه مرد شیرازی شد و از اصفهانی بودن نجات پیدا کرد. شیرازی ها وقتی زن می گیرن، زن رو برای زندگی به شیراز می برن مگر اینکه خودشون برن پیش زن زندگی کنن. البته چون حال مورد دوم رو ندارن معمولا حالت اول رو می شه متصور بود. آری خاله ریزنقش من از هفده هجده سالگی مقیم شیراز بود و آثار اصفهان به مرور از او زدوده شد. وقتی بچه بودیم (نه طفل! وقتی از آب و گل در آمده بودم) یکی از رسوم سالانه من و برادرم، مسافرت تابستانه به شیراز بود. از آش سبزی و کلم پلوشیرازی و کتلت کاکو دروازه کازرون که بگذریم، یه نوع ترشی لیته لیمو بدجوری در خاطرات من نقش بسته. این ترشی رو خاله من (شاید هم همه شیرازی ها؛ اگر شیرازیی داره این متن رو می خونه و حوصلش می یاد کامنت بده به من بگه این ترشی در شیراز معروف هست یا نه ؟ ) از تفاله لیمو حاصل از آب گیری لیمو درست می کرد. بدین صورت که این تفاله رو از آبلیموگیری می خرید. با هزار بدبختی هسته رو از اون جدا می کرد و با زردچوبه و فلفل فراوون مخلوط رو تبدیل به بهترین ترشی ممکن می کرد. به مناسبت این همه مشقت، این ترشی کمیاب و در حد سالی یه شیشه کوچیک بود. من این ترشی رو خیلی دوست داشتم و خاله هم همیشه هوای من رو در توزیع این متاع گرانبها داشت.  

سالها گذشت و مدتها از آخرین ترشی من می گذشت. پست لیموهای پرورده شف کلر پیش اومد. اگه یادتون باشه اونجا گفتم که این لیموها رو نمی شه بیش از یک ماه نگه داشت. یک ماه از تولید لیموهای من گذشته بود و من یک شیشه کامل زیاد آورده بودم . یادمافتاد که این روش پرورده کردن، آب لیمو رو در می یاره و تفاله رو باقی می زاره. یک ایده عالی به ذهنم خطور کرده بود، سریع دست به کار شدم و این شد نتیجه. دقیقا مثل مورد اصلی از آب در اومد.حتما درست کنید و گرنه ضرر می کنید 

: مواد لازم به صورت کیفی  

لیموی پرورده به سبک شف کلر

لیمو  باید یک ماه در مایع خودش  مونده باشه

سرکه  سفید 

زردچوبه و پرک فلفل قرمز

چندین حبه سیر

   سرکه  سفید، زردچوبه و پرک فلفل قرمز رو مخلوط کنید و روی حرارت ملایم بذارید تا خوب مخلوط بشه

بعد از یک ماه، آب لیموهای پرورده لزج و اینجوری می شه که می بینید. این حالت برای ترشی خیلی مناسب هست . ولی بعد از این مرحله خود لیمو رو نمی شه استفاده کرد 

لیموها رو در صافی بریزید تا آب اونها جدا بشه آب روی اون ها نریزید تا مزه اون ها از بین نره . اون ها رو با پره فلفل و سیر فراوون پوره کنید

اگر خوب پوره نمی شه، کمی از سرکه رو هم اضافه کنید

میزان سرکه رو زیاد بگیرید چون لیمو سرکه رو جذب خودش می کنه

در ظرف رو حداقل برای یک هفته ببندید. من برای اینکه وسوسه نشم، این رو قبل از سفرم به بوشان درست کردم و بار سفر بستم. این ترشی هرچی بمونه ژله ایی تر و بهتر می شه . خاله من حتی تا یک سال دست به ترشی هاش نمی زد   

 از سفر برگشتم و یه ضرب رفتم سراغ ترشی و با این صحنه روبرو شدم. در اون رو باز کردم و در اثر بوی اون غش کردم یک ساعت بد حالم جا اومد و اون رو تست کردم و دوباره غش کردم

کلم پلو بروکسلی:

حرف شیراز که بشه، اسم کلم پلو هم به ذهن خطور می کنه. اینجا می خوام یکی دیگه از غذاهایی که خیلی دوست دارم و من درآوردی بر اون وزن هم هست رو ارائه کنم: کلم پلو بروکسلی. کلم بروکسلی شهرت جهانی برای مزخرف بودن داره. مردم زیاد از مزه اش خوششون نمی یاد و تنها به دلیل اینکه رسم هست، سر سفره های مراسم خاص مثل کریسمس غربی ها دیده می شه.  این طوری که من این کلم رو می پزم، بافتی شبیه سیب زمینی به اونها می ده؛ دلیل عشق ما هم به سیب زمینی نرم بودن اون هست  وگرنه طعم زیاد قویی نداره. مزه اون هم شبیه کلم هست که همه ما دوست داریم                                     

مواد لازم:گوشت چرخ کرده،پیاز، کلم بروکسلی ، زیره فراوون (این خیلی مهم هست و خوب با کلم کار می کنه)، زردچوبه و فلفل قرمز و برنج 

بروکسل ها رو چهار قاچ کنید

گوشت رو بدون روغن، زیره و زردچوبه و نمک و فلفل طلایی کنید 

وقتی، طلایی شد، بروکسل و پیاز رو اضافه کنید، یکی دو دقیقه بیشتر تفت ندید تا کلم متلاشی نشه

برنج رو هم اضافه کنید و تفتی بدید. من دو تا قرص عصاره گوشت هم اضافه کردم

دو برابر برنج آب اضافه کنید و دم بدید