ساندویچ براکلی، چدار و گوجه فرنگی خشک

در این دوشنبه بدون گوشت، ساندویچ براتون دارم باقلوا! اصولا هیچی مثل یه ساندویچ خوب روان آدم رو صیقل نمی دهه. یه ساندویچ با نون خوش طعم برشته و فیلینگ خوش آب و رنگ، می تونه فقدان گوشت رو کاملا به فراموشی بسپره. اینجا بر اساس ترکیب رویایی براکلی و پنیر چدار یه تست چرب و چیل ولی در عین حال سالم و پر از سبزیجات رو هوا می کنیم. انگیزه من از تولید این چی بود؟ این بود که: یکی بید! یکی نبید! زیر گنبد کبید یه پاکت براکلی رفت تو پاچه داش دوزل. اصولا لر که به بازار نره بازار می گنده. این مهم در مورد دوزل و راسته براکلی فروش های بازار مصداق علنی پیدا کرد. یه پاکت براکلی خریدم به ثمن بخس! از بد روزگار همه اش ساقه و کمر به پایین گیاه براکلی در اومد. من هم از رو نرفتم و این رو درست کردم! و ما از این داستان شگرف نتیجه می گیریم که: ابتکار دختر احتیاج است و بالعکس!              

مواد لازم:

دویست و پنجاه گرم براکلی پخته

صد و بیست پنج گرم(یک دوم پیمانه فشرده) گوجه فرنگی خشک در روغن

سه قاشق غذاخوری روغن ظرف حاوی گوجه فرنگی خشک(روغن نداشت روغن زیتون معمولی) 

یک قاشق چای خوری پودر پیاز

یک دوم قاشق چای خوری گرانول سیر(یا یک چهارم قاشق چای خوری پودر سیر)

فلفل سفید یا سیاه به میزان لازم

دویست گرم پنیر چدار تند مزه(یا مثلا گودا یا سایر پنیرهای تند مزه دیگه)  

ده ورق نون تست   

براکلی رو یکی دو دقیقه جوش بدید تا گرم بشه. سپس آب اون رو کاملا بگیرید و با سایر مواد جز پنیر مخلوط کنید. زیاد مایه رو پوره نکنید تا تکه هایی از تمام مواد قابل تشخیص باشه چون اینجوری اشتها برانگیزتر هست. چماق برقی برای این مهم از همه مناسب تر هست.            

در آخر پنیر رو اضافه کنید و طعم رو با افزودن نمک و فلفل تنظیم کنید.       

دوست داشتید ساندویچ رو در ساندویچ ساز خدایار یا اگر ندارید بین دو تا تابه داغ تست و در دم خفه کنید.         

این ساندویچ به صورت سرد و با سبزیجات بیشتر هم جوابگو و سالم تر هست.